**** ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ
~ 1449: ΦΘΑΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΩΝ/ΛΗ, Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΜΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΙΑ' ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ ΣΤΕΦΘΕΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΣΤΙΣ
31-10-1448.
~ 1921: ΤΟ Α'ΣΣ ΚΑΤΟΠΙΝ ΣΚΛΗΡΟΥ ΑΓΩΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΟΧΥΡΩΜΕΝΗ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥΜΙΟΥ ΜΠΟΥΝΑΡ ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ.
~ 1449: ΦΘΑΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΩΝ/ΛΗ, Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΜΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΙΑ' ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ ΣΤΕΦΘΕΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΣΤΙΣ
31-10-1448.
~ 1921: ΤΟ Α'ΣΣ ΚΑΤΟΠΙΝ ΣΚΛΗΡΟΥ ΑΓΩΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΟΧΥΡΩΜΕΝΗ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥΜΙΟΥ ΜΠΟΥΝΑΡ ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ.
~*** Όμως μπροστά σε αυτή την απειλή μας έχει απομείνει το μεγαλύτερο όπλο αντιμετώπισης της. Αυτό δεν είναι άλλο παρά ο θησαυρός της Ορθοδοξίας μας. Και η ελπίδα είναι μεγάλη γιατί ποτέ δεν έπαψε να λάμπει το φως της Ορθοδοξίας και το κυριότερο, το σημαντικότερο, ποτέ δεν έπαψαν σε αυτή την χώρα να γέννιουνται άγιοι και να φωτίζουν την μεγάλη μαυρίλα που μας έχει πλακώσει. Να είστε σίγουροι πως η αγιότητα και η πίστη είναι τα μόνα σημεία όπου η μαύρη αδελφότητα δεν μπορεί να κάνει τίποτα και από εκεί θα ξεκινήσει και το οριστικό φρικτό της τέλος.
ΠΗΓΗ: Η συνωμοσία του Όφεως. http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/02/blog-post_4356.html#ixzz1ounP02MZ .-
ΠΗΓΗ: Η συνωμοσία του Όφεως. http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/02/blog-post_4356.html#ixzz1ounP02MZ .-
1. *** ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ
O Μανδραγόρας είναιποώδεις φυτό που το βρίσκουμε στις μεσογειακές χώρες με μεγάλα φύλλα και με ρίζα διχαλωτή που μοιάζει με ανοιχτά πόδια ανθρώπου που στέκεται όρθιος.
Ο θρύλος μιλάει για αυτοτιμωρία κάποιου άντρα που ερωτεύτηκε μια νεράιδα και όταν αυτή έχασε την ζωή της θέλησε να την ακολουθήσει και ζήτησε να τον θάψουν όρθιο δίπλα της και όταν κάποιος πάει να τον ξεριζώσει από δίπλα της αυτός βγάζει μια φωνή-στριγκλιά που σκότωνε ή τρέλαινε όποιον δεν είχε προφυλαγμένα τα αυτιά του εκείνη την ώρα.
Ο θρύλος μιλάει για αυτοτιμωρία κάποιου άντρα που ερωτεύτηκε μια νεράιδα και όταν αυτή έχασε την ζωή της θέλησε να την ακολουθήσει και ζήτησε να τον θάψουν όρθιο δίπλα της και όταν κάποιος πάει να τον ξεριζώσει από δίπλα της αυτός βγάζει μια φωνή-στριγκλιά που σκότωνε ή τρέλαινε όποιον δεν είχε προφυλαγμένα τα αυτιά του εκείνη την ώρα.
~ Από το φυτό αυτό κατασκευάζονται υπνωτικά και σπασμολυτικά φάρμακα.
Οι αρχαίοι είχαν μια έκφραση γιʼαυτούς που κοιμόντουσαν βαθιά ή συμπεριφέρονταν σαν κοιμισμένοι αγνοώντας πασίγνωστα πράγματα
«υπό μανδραγόραν καθεύδειν» δηλαδή «κοιμάται κάτω από τον μανδραγόρα»!
Οι παλιότεροι στα χωριά έφτιαχναν από τον Μανδραγόρα αφού τον αποξηραίνανε μια σκόνη που την χρησιμοποιούσαν σαν φάρμακο και την ονόμαζαν «φιστουλόχορτο»
Άλλες παραδόσεις πιστεύουν ότι γιατρεύει τις στείρες γυναίκες!
Οι αρχαίοι είχαν μια έκφραση γιʼαυτούς που κοιμόντουσαν βαθιά ή συμπεριφέρονταν σαν κοιμισμένοι αγνοώντας πασίγνωστα πράγματα
«υπό μανδραγόραν καθεύδειν» δηλαδή «κοιμάται κάτω από τον μανδραγόρα»!
Οι παλιότεροι στα χωριά έφτιαχναν από τον Μανδραγόρα αφού τον αποξηραίνανε μια σκόνη που την χρησιμοποιούσαν σαν φάρμακο και την ονόμαζαν «φιστουλόχορτο»
Άλλες παραδόσεις πιστεύουν ότι γιατρεύει τις στείρες γυναίκες!
~Η φυτική του μορφή.
Το γένος του μανδραγόρα περιλαμβάνει φυτά πολυετή ενδημικά της Μεσογείου και των Ιμαλαΐων. Το πιο γνωστό είδος είναι το Mandragora officinalis. Ο μανδραγόρας έχει μια μακριά καφέ ρίζα σαν παντζάρι που μπορεί να φτάσει σε βάθος ένα μέτρο. Η ρίζα είναι μερικές φορές μονή και μερικές φορές διακλαδώνεται σε δύο ή τρεις βραχίονες.-
Το γένος του μανδραγόρα περιλαμβάνει φυτά πολυετή ενδημικά της Μεσογείου και των Ιμαλαΐων. Το πιο γνωστό είδος είναι το Mandragora officinalis. Ο μανδραγόρας έχει μια μακριά καφέ ρίζα σαν παντζάρι που μπορεί να φτάσει σε βάθος ένα μέτρο. Η ρίζα είναι μερικές φορές μονή και μερικές φορές διακλαδώνεται σε δύο ή τρεις βραχίονες.-
~Ακριβώς από την κορυφή της ρίζας εμφανίζονται μερικά σκουροπράσινα φύλλα που αρχικά είναι όρθια αλλά όταν φτάσουν στο κανονικό τους μέγεθος (30 εκατοστά μήκος και 10 εκατοστά πλάτος) απλώνονται προς τα έξω και προς τα κάτω. Είναι μυτερά στις άκρες και έχουν μια δυσάρεστη οσμή. Μέσα από τα φύλλα ξεπετάγονται τα άνθη του φυτού το καθένα από ξεχωριστό μίσχο μεγέθους 8-10 εκατοστών. Στο σχήμα και στο μέγεθος μοιάζουν λιγάκι με τα άνθη της πρίμουλας και έχουν υπόλευκο χρώμα και αρκετές φορές με μοβ παραλλαγές.
~ Τα άνθη παράγουν ένα σφαιρικό λείο καρπό σαν μικρό μήλο που γίνεται κίτρινος όταν ωριμάσει. Η σάρκα του καρπού είναι γεμάτη και έχει ένα δυνατό άρωμα σαν του μήλου.
* Ο μανδραγόρας είναι στα προνομιούχα καθώς οι άνθρωποι έχουν ασχοληθεί μαζί του
από την αρχαιότητα αποδίδοντας του εκπληκτικές ιδιότητες πραγματικές αλλά και φανταστικές
~ Τα σκίτσα του μανδραγόρα όλα έχουν αναπαράσταση ανθρώπου!
~ Τα άνθη παράγουν ένα σφαιρικό λείο καρπό σαν μικρό μήλο που γίνεται κίτρινος όταν ωριμάσει. Η σάρκα του καρπού είναι γεμάτη και έχει ένα δυνατό άρωμα σαν του μήλου.
* Ο μανδραγόρας είναι στα προνομιούχα καθώς οι άνθρωποι έχουν ασχοληθεί μαζί του
από την αρχαιότητα αποδίδοντας του εκπληκτικές ιδιότητες πραγματικές αλλά και φανταστικές
~ Τα σκίτσα του μανδραγόρα όλα έχουν αναπαράσταση ανθρώπου!
~ Ο μύθος και η μαγεία του!
Στους αρχαίους καιρούς πιστεύονταν ότι ο Μανδραγόρας είχε μαγικές δυνάμεις. ~ Η διχαλωτή ρίζα του παρομοιάζονταν με ανθρώπινο σώμα και πίστευαν ότι είχε δυνάμεις από τα σκοτεινά πνεύματα της γης. Για να ξεριζώσουν το μανδραγόρα έπρεπε να το κάνουν μόνο μεσάνυχτα και μετά από απαραίτητες προσευχές και τελετουργίες. Κάποιος ζωγράφιζε τρεις κύκλους γύρω από το φυτό με ένα μυτερό κλαδί ιτιάς και μετά έδεναν ένα μαύρο σκύλο στο φυτό με ένα σπάγκο. Ανθρώπινα χέρια δεν έπρεπε να έρθουν σε επαφή με το φυτό. Πιστεύονταν πως όταν ο μανδραγόρας έβγαινε από το έδαφος έβγαζε μια στριγκλιά που σκότωνε ή τρέλαινε όποιον δεν είχε προφυλαγμένα τα αυτιά του εκείνη την ώρα. Όταν το φυτό είχε πια αποκοπεί από την γη μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για ευεργετικούς σκοπούς. Ακόμα από την εποχή της βίβλου στην Γένεση υπάρχουν αναφορές για την χρήση του Μανδραγόρα σαν αφροδισιακό και σαν βοτάνι για τεκνοποιία. Η Ραχήλ απελπισμένη που δεν έκανε παιδιά με τον Ιακώβ κατέφυγε στον μανδραγόρα για να γεννήσει τον Ιωσήφ.
~ το μεσαίωνα το φυτό ονομάζονταν “μήλο του σατανά” και πίστευαν ότι προκαλούσε τρέλα. Πίστευαν ότι κάτω από τα δέντρα που γίνονταν απαγχονισμοί φύτρωνε μανδραγόρας από το σπέρμα των κρεμασμένων. Ο μανδραγόρας ήταν βασικό συστατικό για τα μαντζούνια των μαγισσών της εποχής και το πιο κοινό παράδειγμα της κατάχρησης των φαρμακευτικών ιδιοτήτων των φυτών από αυτούς που είχαν εμμονές με τις μαγικές και οργιαστικές τελετουργίες με τις οποίες μερικά παραισθησιογόνα ναρκωτικά φυτά είχαν στενά συνδεθεί. Ο μανδραγόρας συνδέθηκε στενά με τον μεσαίωνα και πλήθος προλήψεων και αναφορών σχετικά με τις δυνάμεις του φυτού υπάρχει από εκείνα τα σκοτεινά χρόνια.-
Στους αρχαίους καιρούς πιστεύονταν ότι ο Μανδραγόρας είχε μαγικές δυνάμεις. ~ Η διχαλωτή ρίζα του παρομοιάζονταν με ανθρώπινο σώμα και πίστευαν ότι είχε δυνάμεις από τα σκοτεινά πνεύματα της γης. Για να ξεριζώσουν το μανδραγόρα έπρεπε να το κάνουν μόνο μεσάνυχτα και μετά από απαραίτητες προσευχές και τελετουργίες. Κάποιος ζωγράφιζε τρεις κύκλους γύρω από το φυτό με ένα μυτερό κλαδί ιτιάς και μετά έδεναν ένα μαύρο σκύλο στο φυτό με ένα σπάγκο. Ανθρώπινα χέρια δεν έπρεπε να έρθουν σε επαφή με το φυτό. Πιστεύονταν πως όταν ο μανδραγόρας έβγαινε από το έδαφος έβγαζε μια στριγκλιά που σκότωνε ή τρέλαινε όποιον δεν είχε προφυλαγμένα τα αυτιά του εκείνη την ώρα. Όταν το φυτό είχε πια αποκοπεί από την γη μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για ευεργετικούς σκοπούς. Ακόμα από την εποχή της βίβλου στην Γένεση υπάρχουν αναφορές για την χρήση του Μανδραγόρα σαν αφροδισιακό και σαν βοτάνι για τεκνοποιία. Η Ραχήλ απελπισμένη που δεν έκανε παιδιά με τον Ιακώβ κατέφυγε στον μανδραγόρα για να γεννήσει τον Ιωσήφ.
~ το μεσαίωνα το φυτό ονομάζονταν “μήλο του σατανά” και πίστευαν ότι προκαλούσε τρέλα. Πίστευαν ότι κάτω από τα δέντρα που γίνονταν απαγχονισμοί φύτρωνε μανδραγόρας από το σπέρμα των κρεμασμένων. Ο μανδραγόρας ήταν βασικό συστατικό για τα μαντζούνια των μαγισσών της εποχής και το πιο κοινό παράδειγμα της κατάχρησης των φαρμακευτικών ιδιοτήτων των φυτών από αυτούς που είχαν εμμονές με τις μαγικές και οργιαστικές τελετουργίες με τις οποίες μερικά παραισθησιογόνα ναρκωτικά φυτά είχαν στενά συνδεθεί. Ο μανδραγόρας συνδέθηκε στενά με τον μεσαίωνα και πλήθος προλήψεων και αναφορών σχετικά με τις δυνάμεις του φυτού υπάρχει από εκείνα τα σκοτεινά χρόνια.-
~ Σήμερα, η σύγχρονη επιστήμη έχει αποφανθεί ότι οι ρίζες του μανδραγόρα περιέχονται στην κατηγορία των αναλγητικών όπως η μπελαντόνα και η τα φύλλα της κόκας.
* Δύο από τα ενεργά χημικά συστατικά του μανδραγόρα είναι η ατροπίνη και η σκοπολαμίνη δύο ισχυρά κατευναστικά. Ο μανδραγόρας έχει επίσης μεγάλη περιεκτικότητα σε μανδραγορίνη, ένα ισχυρό υπνωτικό και ναρκωτικό. Είναι έτσι εύκολο να καταλάβουμε γιατί αποδίδονται στο φυτό αφροδισιακές ιδιότητες όπως και επίσης ο κίνδυνος να προκαλέσει τρέλα η και θάνατο. Είναι επίσης εμετικό και καθαρτικό προξενώντας συστολές στο στομάχι. Ίσως και αυτός να είναι ο λόγος που είχε συνδεθεί αρχικά με την τεκνοποιία. Αλλά σε κάθε περίπτωση η απευθείας λήψη της ρίζας δεν συνιστάται. Τα αποτελέσματα από την χρήση του μανδραγόρα είναι εξαιρετικά απρόβλεπτα και πολύ τοξικά.-
* Δύο από τα ενεργά χημικά συστατικά του μανδραγόρα είναι η ατροπίνη και η σκοπολαμίνη δύο ισχυρά κατευναστικά. Ο μανδραγόρας έχει επίσης μεγάλη περιεκτικότητα σε μανδραγορίνη, ένα ισχυρό υπνωτικό και ναρκωτικό. Είναι έτσι εύκολο να καταλάβουμε γιατί αποδίδονται στο φυτό αφροδισιακές ιδιότητες όπως και επίσης ο κίνδυνος να προκαλέσει τρέλα η και θάνατο. Είναι επίσης εμετικό και καθαρτικό προξενώντας συστολές στο στομάχι. Ίσως και αυτός να είναι ο λόγος που είχε συνδεθεί αρχικά με την τεκνοποιία. Αλλά σε κάθε περίπτωση η απευθείας λήψη της ρίζας δεν συνιστάται. Τα αποτελέσματα από την χρήση του μανδραγόρα είναι εξαιρετικά απρόβλεπτα και πολύ τοξικά.-
1. ~*** «ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ» ο ανθρωπόμορφος
Απόκρυφες θεραπευτικές ιδιότητες
του Γιώργη Καραφουλίδη
Ένα από τα βότανα, στο οποίο ο λαός έχει αποδώσει μυστηριώδεις και μαγικές ιδιότητες, είναι ο περίφημος μανδραγόρας.
Ο μανδραγόρας συγκαταλέγεται στα φυτά της ελληνικής χλωρίδας, ενώ η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων. Θα λέγαμε πως ανήκει στα προνομιούχα φυτά, καθώς ασχολήθηκαν μαζί του οι άνθρωποι από την αρχαιότητα, αποδίδοντάς του εκπληκτικές ιδιότητες - άλλοτε φανταστικές και άλλοτε πραγματικές. Η αλήθεια είναι ότι η ρίζα του χρησιμοποιήθηκε κατά καιρούς και από διάφορους λαούς ως κατασταλτικό του πόνου.
Οι θεραπευτικές του ιδιότητες είχαν εντυπωσιάσει τους αρχαίους λαούς, με αποτέλεσμα να το χαρακτηρίσουν αρχικά «ιερό φυτό», σύμφωνα με τις συνήθειές τους.
Ο μανδραγόρας συγκαταλέγεται στα φυτά της ελληνικής χλωρίδας, ενώ η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων. Θα λέγαμε πως ανήκει στα προνομιούχα φυτά, καθώς ασχολήθηκαν μαζί του οι άνθρωποι από την αρχαιότητα, αποδίδοντάς του εκπληκτικές ιδιότητες - άλλοτε φανταστικές και άλλοτε πραγματικές. Η αλήθεια είναι ότι η ρίζα του χρησιμοποιήθηκε κατά καιρούς και από διάφορους λαούς ως κατασταλτικό του πόνου.
Οι θεραπευτικές του ιδιότητες είχαν εντυπωσιάσει τους αρχαίους λαούς, με αποτέλεσμα να το χαρακτηρίσουν αρχικά «ιερό φυτό», σύμφωνα με τις συνήθειές τους.
Ο ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
(Απόσπασμα από το βιβλίο)
Κάνοντας μια έρευνα γύρω από το μανδραγόρα, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν αρκετά ερωτήματα, τα οποία ζητούν απάντηση, ώστε να μας διαφωτίσουν περισσότερο στο αν υπάρχει επιστημονική σχέση ανάμεσα στις λαϊκές δοξασίες για τις θεραπευτικές ιδιότητες του μανδραγόρα και σε όσα οι επιστήμονες παραδέχονται.
Ήδη από την αρχαιότητα οι άνθρωποι δεν αρκέστηκαν στις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού. Προχώρησαν πολύ περισσότερο, αφού το περιέβαλαν με ένα σωρό ιστορίες για την προέλευσή του, την εκρίζωσή του, τη δράση του, τόσο τη θεραπευτική όσο και τη μαγική.
Οι δεισιδαιμονίες αυτές ήθελαν το συγκεκριμένο φυτό να προέρχεται από το σπέρμα των κολασμένων που εκτελούνταν με απαγχονισμό. Συμπέρασμα; Ο μανδραγόρας περιείχε το πνεύμα των κακών ψυχών, ήταν η ενσάρκωσή τους, δηλαδή το πνεύμα του κακού.
Είναι πολλοί αυτοί που ασχολήθηκαν με τις απόκρυφες επιστήμες στο Μεσαίωνα και που παραδέχονται τις πολλές και περίεργες δοξασίες γύρω από τον μανδραγόρα.
Ακόμα και άνθρωποι της Εκκλησίας στάθηκαν υμνητές του, για ορισμένες χρήσεις. Ας μην ξεχνάμε την ηγουμένη Χιλδεργάρδη, που πίστευε στην επίδρασή του στο πρόβλημα της γονιμοποίησης. Η μόνη της δικαιολογία ήταν ότι προφανώς επηρεάστηκε από το παράδειγμα της Ραχήλ, που γέννησε αφού έφαγε καρπούς του μανδραγόρα, όπως αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη και συγκεκριμένα στη Γένεση.
Η μαγεία ήλθε να προσθέσει του δικούς της ογκόλιθους στο ήδη πληθωρικό από δεισιδαιμονίες ιστορικό του μανδραγόρα. Σιγά σιγά, στα μετέπειτα χρόνια, έμεινε γνωστό ως λαϊκό φάρμακο.
Παρόλο που οι δεισιδαιμονίες χτυπήθηκαν από τους επιστήμονες, οι ρίζες τους ήταν τόσο βαθιές στα χρόνια όσο και στις γενιές των ανθρώπων, ώστε παρέμειναν ως θρύλοι για να φτάσουν στις μέρες μας.
Η σύγχρονη επιστήμη, όμως, μέσα από τα εργαστήριά της, παραμέρισε τελικά τις δεισιδαιμονίες και καθόρισε τη χημική σύσταση της ρίζας του φυτού ορίζοντας τις θεραπευτικές του ιδιότητες, με αποτέλεσμα να το βγάλει από το χώρο των μαγικών φυτών.
Το κακοποιό πνεύμα, που οι δεισιδαιμονίες έβαλαν στο σώμα του φυτού, διώχθηκε από τους επιστήμονες, οι οποίοι έδωσαν πάλι στο μανδραγόρα το ρόλο που του όρισε ο Δημιουργός, δηλαδή να ανακουφίζει τους ανθρώπους από τον πόνο.
Έτσι, σήμερα πλέον δεν αποτελεί παρά ένα χρήσιμο φάρμακο για την ανθρώπινη υγεία.
Ο Επιφάνιος Δημητριάδης, συγγραφέας της Παγκοσμίου Πανηγύρεως (1813), σε αναφορά που κάνει για το μανδραγόρα διαπιστώνουμε ότι είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο το ότι γνώριζε για τις δοξασίες που αφορούσαν αυτό το φυτό.
Αλλά, επειδή ήταν δάσκαλος, δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά αν οι αναφορές του αυτές βασίζονταν στη λαϊκή παράδοση, ή σε γνώσεις βαθιές λόγιες, ή και στα δυο μαζί.
Εξετάζοντας την Πρακτική Βοτανική του Πύρρου του Θετταλού, βλέπουμε ότι πρόκειται όντως για το μαγικό φυτό και ότι οι καρποί του, όταν τρώγονται από μικρά παιδιά, προκαλούν δηλητηρίαση, ακόμα και θάνατο.
Ο συγγραφέας γράφει ότι η εξαγωγή της ρίζας στην Κύπρο και στις Κυκλάδες γινόταν σε παλαιότερες εποχές με τελετουργίες.
Ενδιαφέρουσα για τα δικά μας συμπεράσματα είναι η αναφορά του στη χρήση του φυτού: «Εις πρίσματα σκληρά και πληγάς των χελώνων, εις το συρίγγιον (φίστουλαν), εις τινας πόνους των μελών, εις κατακλύσματα, εις σκίρρους».
Σε άλλο σημείο, μας προκαλεί ενδιαφέρον επίσης η παρατήρησή του για τη θεραπεία δύσκολης πάθησης, χρησιμοποιώντας σκόνη χόρτου που λέγεται φιστουλόχορτο, την οποία προμήθευσε εμπειρικός γιατρός στη Σπάρτη. Προφανώς, είναι εύκολο εδώ να γίνει συσχετισμός με το βότανο της Μονής των Αγίων Σαράντα στη Σπάρτη από τον Παλλάδιο αφενός, και τον εμπειρικό γιατρό στη Σπάρτη που αναφέρει ο Πύρρος ο Θετταλός αφετέρου.
Σχετικά, τώρα, με το βότανο της Μονής των Αγίων Σαράντα
στη Σπάρτη, διαβάζοντας την έκθεση του Παλλαδίου, βλέπουμε πως είναι ολοφάνερα τα εξής:
- Ότι ο μανδραγόρας και η ρίζα του ήταν γνωστά στον Παλλάδιο.
- Ότι ο Heldreich, βοτανολόγος της εποχής του, αποφάνθηκε πως «πιθανότατα» ο Παλλάδιος έγραφε για το φυτό Mandragora verna1is.
- Ότι το φυτό φύτρωνε γύρω από τη μονή το φθινόπωρο, η εκρίζωσή του γινόταν το Μάιο, ενώ ρίζες καλλιεργούνταν στον κήπο της μονής.
- Ότι όποιος έπαιρνε μανδραγόρα ένιωθε το στόμα του και το φάρυγγά του στεγνό και ξηρό.
Επιπλέον, βλέπουμε ότι ο Πύρρος ο Θεσσαλός κάνει και βοτανική περιγραφή του φυτού, διευκρινίζοντας ότι ανθίζει την άνοιξη, ο καρπός του είναι κυανόλευκος ραξ (σύμφωνα με όσα του είπαν οι μοναχοί), ενώ τα φύλλα του είναι ωοειδή.
Για τις ιδιότητες του φυτού που επικρατούν στον ελληνικό χώρο, τόσο τις μαγικές (τύχη, έρωτας, φυλαχτό) όσο και τις θεραπευτικές χρήσεις, αναφέρεται ο Ν. Πολίτης και ο Σ. Μηλιαράκης. Σχετικά με τη μελέτη του Μηλιαράκη, ο συγγραφέας δεν κάνει τίποτε περισσότερο από όσα γράφει και ο Ν . Πολίτης.
Ωστόσο δεν συμφωνεί απόλυτα μαζί του, με το σκεπτικό ότι ο Ν. Πολίτης υπερβάλλει, καθώς πιστεύει ότι στέκεται μπροστά στο φυτό εντελώς αντιεπιστημονικά.
Το μανδραγόρα μπορούμε να τον βρούμε σε ολόκληρη την Ελλάδα και ειδικά σε περιοχές όπου η παρουσία του είναι έντονη και με αρκετές ποικιλίες, όπως:
Στην Κρήτη, φυτρώνουν δύο ποικιλίες του Mandragora officinarum L.:
α) η var. microcarpa Bertol., και
β) η var. Hausknechtii Heldr.
Στην Κρήτη ο μανδραγόρας φυτρώνει από τον Κίσσαμο μέχρι τη Σητεία και θα τον βρούμε με τα λαϊκά ονόματα Καλάθρωπος ή Καλαθρωπάκι (το).
«Το όνομα Καλάθρωπος (ο), ως γράφει η παρέχουσα τας πληροφορίας, πήρε από το σχήμα που έχουν οι ρίζες του, όταν το βγάζης από το έδαφος προσεκτικά με ολόκληρη τη ρίζα, οπότε αυτή έχει το σχήμα ανθρώπου, με κεφαλή, κορμό και άκρα.
Στα παλιά χρόνια στα σπίτια απαραιτήτως καλλιεργούσαν τον Καλάθρωπο σε γλάστρα, τον είχαν δε πολύ περιποιημένον, γιατί εθεωρείτο απαραίτητος για κάθε σπίτι. Εθεωρείτο απαραίτητος, γιατί έφερνε γούρι στο σπίτι, αλλά και για άλλες του ιδιότητες.
Κατά το βράδυ έπαιρναν ένα κλωνάρι και κοιμόντουσαν μ’ αυτό στο κρεββάτι, λέγοντας ότι κοιμούνται με καλό άθρωπο.
Λέγουν ακόμη ότι κατά την διάρκεια της νύχτας άλλαζε θέση, σύμφωνα δε με τη θέση, ίσια ή ανάποδα, πήγαινε καλά και η μέρα τους ή όχι. Επίσης, όταν οι άνθρωποι ήθελαν να πάνε κάπου την άλλη μέρα, κοίταζαν το πρωΐ τον καλάθρωπο, που είχαν στο κρεββάτι, τι θέση έπαιρνε, σαν για να τους δείξει τον δρόμο».
Ωστόσο, πέρα από αυτά στην Κρήτη τον χρησιμοποιούσαν και για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, καθώς πίστευαν πως ενίσχυε την τριχοφυΐα και έδινε στιλπνότητα στα μαλλιά. Στις γυναίκες που είχαν «όμορφες και μακριές κοτσίδες» έλεγαν:
«Μη βάζης καλάθρωπο στα μαλλιά σου;»
Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες που προέρχονται από τηνΚρήτη, μας λέγουν πως εκεί από το μανδραγόρα που συλλέγουν την άνοιξη, «αφού τον στουμπίσουν», παίρνουν «το ζουμί» και το χρησιμοποιούν σε εκζέματα, στην ψώρα του κεφαλιού και στον τριχοφάγο, ενώ υπάρχουν φορές που κάνουν επάλειψη του φυτού σε κάποιο μέρος του σώματος που πονάει και γίνεται καλά. Υπάρχει και η εξής παράδοση που μας εξηγεί το πώς ανακαλύφθηκαν οι θεραπευτικές ιδιότητες του μανδραγόρα:
«Κάποτε εις Κρήτην ένα παιδάκι είχε πληγιασμένο το κεφαλάκι του από ψώρα. Κάποιαν ημέραν η μητέρα του είχε κάτι κομμάτια από καλάθρωπο στο σπίτι, οπότε κατά λάθος, καθώς τα ζούλαγε, στάξανε στο κεφάλι του παιδιού και το παιδί γιατρεύθηκε».
Στις περιοχές Μεραμβέλλου του νομού Λασηθίου (Βραχάτι και Λατσίδα) ο τρόπος χρήσης του μανδραγόρα ήταν ο εξής: «η ρίζα του εκοπανίζετο και εβράζετο με νερό, το δε αφέψημά του αλείφονταν σε περιπτώσεις τριχοπτώσεων και μαγιασιλιού (έκζεμα)».
Ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούν αυτό το λαϊκό φάρμακο, προκειμένου να πλύνουν πληγές και γενικότερα τραύματα.
Ο μανδραγόρας χρησιμοποιόταν και για τον πονόδοντο. Τοποθετούσαν τη ρίζα του φυτού πάνω σε αναμμένα κάρβουνα και αυτός που πονούσε άνοιγε το στόμα του πάνω από τον καπνό που έβγαινε. «Επίστευον ότι έτσι φεύγουν τα σκουλήκια, τα οποία υπάρχουν μέσα εις τα δόντια, όταν πονούν, και τα οποία είναι η αιτία του πόνου».
Επίσης ακόμα και σήμερα πιστεύουν εκεί ότι ο μανδραγόρας έχει ανθρωπόμορφο σχήμα επειδή προέρχεται από ανθρώπινο σπέρμα.
Τέλος, στην περιοχή αυτή υπάρχουν οι εξής σχετικές με το μανδραγόρα παροιμίες: «Σαν καλάθρωπος μοιάζει» ή «Σαν καλάθρωπος κοιμάται». Τις παροιμίες αυτές τις λένε όταν θέλουν να χαρακτηρίσουν κάποιον ως αφηρημένο ή βλάκα.
Σε κάποιες περιοχές της Κρήτης, πιστεύουν ότι με τη βοήθεια του μανδραγόρα μπορεί μια γυναίκα στείρα να μείνει έγκυος.
Στο σημείο αυτό πρέπει να διευκρινίσω ότι στην περιοχή Αλικανό της Κρήτης κάτω από τα ονόματα Άσπρος ή ΜαύροςΚαλάθρωπος αναφέρονται αντίστοιχα τα φυτά Marrubium vulgare και Ballota nigra.
Πηγή:bionews.gr
Ήδη από την αρχαιότητα οι άνθρωποι δεν αρκέστηκαν στις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού. Προχώρησαν πολύ περισσότερο, αφού το περιέβαλαν με ένα σωρό ιστορίες για την προέλευσή του, την εκρίζωσή του, τη δράση του, τόσο τη θεραπευτική όσο και τη μαγική.
Οι δεισιδαιμονίες αυτές ήθελαν το συγκεκριμένο φυτό να προέρχεται από το σπέρμα των κολασμένων που εκτελούνταν με απαγχονισμό. Συμπέρασμα; Ο μανδραγόρας περιείχε το πνεύμα των κακών ψυχών, ήταν η ενσάρκωσή τους, δηλαδή το πνεύμα του κακού.
Είναι πολλοί αυτοί που ασχολήθηκαν με τις απόκρυφες επιστήμες στο Μεσαίωνα και που παραδέχονται τις πολλές και περίεργες δοξασίες γύρω από τον μανδραγόρα.
Ακόμα και άνθρωποι της Εκκλησίας στάθηκαν υμνητές του, για ορισμένες χρήσεις. Ας μην ξεχνάμε την ηγουμένη Χιλδεργάρδη, που πίστευε στην επίδρασή του στο πρόβλημα της γονιμοποίησης. Η μόνη της δικαιολογία ήταν ότι προφανώς επηρεάστηκε από το παράδειγμα της Ραχήλ, που γέννησε αφού έφαγε καρπούς του μανδραγόρα, όπως αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη και συγκεκριμένα στη Γένεση.
Η μαγεία ήλθε να προσθέσει του δικούς της ογκόλιθους στο ήδη πληθωρικό από δεισιδαιμονίες ιστορικό του μανδραγόρα. Σιγά σιγά, στα μετέπειτα χρόνια, έμεινε γνωστό ως λαϊκό φάρμακο.
Παρόλο που οι δεισιδαιμονίες χτυπήθηκαν από τους επιστήμονες, οι ρίζες τους ήταν τόσο βαθιές στα χρόνια όσο και στις γενιές των ανθρώπων, ώστε παρέμειναν ως θρύλοι για να φτάσουν στις μέρες μας.
Η σύγχρονη επιστήμη, όμως, μέσα από τα εργαστήριά της, παραμέρισε τελικά τις δεισιδαιμονίες και καθόρισε τη χημική σύσταση της ρίζας του φυτού ορίζοντας τις θεραπευτικές του ιδιότητες, με αποτέλεσμα να το βγάλει από το χώρο των μαγικών φυτών.
Το κακοποιό πνεύμα, που οι δεισιδαιμονίες έβαλαν στο σώμα του φυτού, διώχθηκε από τους επιστήμονες, οι οποίοι έδωσαν πάλι στο μανδραγόρα το ρόλο που του όρισε ο Δημιουργός, δηλαδή να ανακουφίζει τους ανθρώπους από τον πόνο.
Έτσι, σήμερα πλέον δεν αποτελεί παρά ένα χρήσιμο φάρμακο για την ανθρώπινη υγεία.
Ο Επιφάνιος Δημητριάδης, συγγραφέας της Παγκοσμίου Πανηγύρεως (1813), σε αναφορά που κάνει για το μανδραγόρα διαπιστώνουμε ότι είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο το ότι γνώριζε για τις δοξασίες που αφορούσαν αυτό το φυτό.
Αλλά, επειδή ήταν δάσκαλος, δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά αν οι αναφορές του αυτές βασίζονταν στη λαϊκή παράδοση, ή σε γνώσεις βαθιές λόγιες, ή και στα δυο μαζί.
Εξετάζοντας την Πρακτική Βοτανική του Πύρρου του Θετταλού, βλέπουμε ότι πρόκειται όντως για το μαγικό φυτό και ότι οι καρποί του, όταν τρώγονται από μικρά παιδιά, προκαλούν δηλητηρίαση, ακόμα και θάνατο.
Ο συγγραφέας γράφει ότι η εξαγωγή της ρίζας στην Κύπρο και στις Κυκλάδες γινόταν σε παλαιότερες εποχές με τελετουργίες.
Ενδιαφέρουσα για τα δικά μας συμπεράσματα είναι η αναφορά του στη χρήση του φυτού: «Εις πρίσματα σκληρά και πληγάς των χελώνων, εις το συρίγγιον (φίστουλαν), εις τινας πόνους των μελών, εις κατακλύσματα, εις σκίρρους».
Σε άλλο σημείο, μας προκαλεί ενδιαφέρον επίσης η παρατήρησή του για τη θεραπεία δύσκολης πάθησης, χρησιμοποιώντας σκόνη χόρτου που λέγεται φιστουλόχορτο, την οποία προμήθευσε εμπειρικός γιατρός στη Σπάρτη. Προφανώς, είναι εύκολο εδώ να γίνει συσχετισμός με το βότανο της Μονής των Αγίων Σαράντα στη Σπάρτη από τον Παλλάδιο αφενός, και τον εμπειρικό γιατρό στη Σπάρτη που αναφέρει ο Πύρρος ο Θετταλός αφετέρου.
Σχετικά, τώρα, με το βότανο της Μονής των Αγίων Σαράντα
στη Σπάρτη, διαβάζοντας την έκθεση του Παλλαδίου, βλέπουμε πως είναι ολοφάνερα τα εξής:
- Ότι ο μανδραγόρας και η ρίζα του ήταν γνωστά στον Παλλάδιο.
- Ότι ο Heldreich, βοτανολόγος της εποχής του, αποφάνθηκε πως «πιθανότατα» ο Παλλάδιος έγραφε για το φυτό Mandragora verna1is.
- Ότι το φυτό φύτρωνε γύρω από τη μονή το φθινόπωρο, η εκρίζωσή του γινόταν το Μάιο, ενώ ρίζες καλλιεργούνταν στον κήπο της μονής.
- Ότι όποιος έπαιρνε μανδραγόρα ένιωθε το στόμα του και το φάρυγγά του στεγνό και ξηρό.
Επιπλέον, βλέπουμε ότι ο Πύρρος ο Θεσσαλός κάνει και βοτανική περιγραφή του φυτού, διευκρινίζοντας ότι ανθίζει την άνοιξη, ο καρπός του είναι κυανόλευκος ραξ (σύμφωνα με όσα του είπαν οι μοναχοί), ενώ τα φύλλα του είναι ωοειδή.
Για τις ιδιότητες του φυτού που επικρατούν στον ελληνικό χώρο, τόσο τις μαγικές (τύχη, έρωτας, φυλαχτό) όσο και τις θεραπευτικές χρήσεις, αναφέρεται ο Ν. Πολίτης και ο Σ. Μηλιαράκης. Σχετικά με τη μελέτη του Μηλιαράκη, ο συγγραφέας δεν κάνει τίποτε περισσότερο από όσα γράφει και ο Ν . Πολίτης.
Ωστόσο δεν συμφωνεί απόλυτα μαζί του, με το σκεπτικό ότι ο Ν. Πολίτης υπερβάλλει, καθώς πιστεύει ότι στέκεται μπροστά στο φυτό εντελώς αντιεπιστημονικά.
Το μανδραγόρα μπορούμε να τον βρούμε σε ολόκληρη την Ελλάδα και ειδικά σε περιοχές όπου η παρουσία του είναι έντονη και με αρκετές ποικιλίες, όπως:
Στην Κρήτη, φυτρώνουν δύο ποικιλίες του Mandragora officinarum L.:
α) η var. microcarpa Bertol., και
β) η var. Hausknechtii Heldr.
Στην Κρήτη ο μανδραγόρας φυτρώνει από τον Κίσσαμο μέχρι τη Σητεία και θα τον βρούμε με τα λαϊκά ονόματα Καλάθρωπος ή Καλαθρωπάκι (το).
«Το όνομα Καλάθρωπος (ο), ως γράφει η παρέχουσα τας πληροφορίας, πήρε από το σχήμα που έχουν οι ρίζες του, όταν το βγάζης από το έδαφος προσεκτικά με ολόκληρη τη ρίζα, οπότε αυτή έχει το σχήμα ανθρώπου, με κεφαλή, κορμό και άκρα.
Στα παλιά χρόνια στα σπίτια απαραιτήτως καλλιεργούσαν τον Καλάθρωπο σε γλάστρα, τον είχαν δε πολύ περιποιημένον, γιατί εθεωρείτο απαραίτητος για κάθε σπίτι. Εθεωρείτο απαραίτητος, γιατί έφερνε γούρι στο σπίτι, αλλά και για άλλες του ιδιότητες.
Κατά το βράδυ έπαιρναν ένα κλωνάρι και κοιμόντουσαν μ’ αυτό στο κρεββάτι, λέγοντας ότι κοιμούνται με καλό άθρωπο.
Λέγουν ακόμη ότι κατά την διάρκεια της νύχτας άλλαζε θέση, σύμφωνα δε με τη θέση, ίσια ή ανάποδα, πήγαινε καλά και η μέρα τους ή όχι. Επίσης, όταν οι άνθρωποι ήθελαν να πάνε κάπου την άλλη μέρα, κοίταζαν το πρωΐ τον καλάθρωπο, που είχαν στο κρεββάτι, τι θέση έπαιρνε, σαν για να τους δείξει τον δρόμο».
Ωστόσο, πέρα από αυτά στην Κρήτη τον χρησιμοποιούσαν και για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, καθώς πίστευαν πως ενίσχυε την τριχοφυΐα και έδινε στιλπνότητα στα μαλλιά. Στις γυναίκες που είχαν «όμορφες και μακριές κοτσίδες» έλεγαν:
«Μη βάζης καλάθρωπο στα μαλλιά σου;»
Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες που προέρχονται από τηνΚρήτη, μας λέγουν πως εκεί από το μανδραγόρα που συλλέγουν την άνοιξη, «αφού τον στουμπίσουν», παίρνουν «το ζουμί» και το χρησιμοποιούν σε εκζέματα, στην ψώρα του κεφαλιού και στον τριχοφάγο, ενώ υπάρχουν φορές που κάνουν επάλειψη του φυτού σε κάποιο μέρος του σώματος που πονάει και γίνεται καλά. Υπάρχει και η εξής παράδοση που μας εξηγεί το πώς ανακαλύφθηκαν οι θεραπευτικές ιδιότητες του μανδραγόρα:
«Κάποτε εις Κρήτην ένα παιδάκι είχε πληγιασμένο το κεφαλάκι του από ψώρα. Κάποιαν ημέραν η μητέρα του είχε κάτι κομμάτια από καλάθρωπο στο σπίτι, οπότε κατά λάθος, καθώς τα ζούλαγε, στάξανε στο κεφάλι του παιδιού και το παιδί γιατρεύθηκε».
Στις περιοχές Μεραμβέλλου του νομού Λασηθίου (Βραχάτι και Λατσίδα) ο τρόπος χρήσης του μανδραγόρα ήταν ο εξής: «η ρίζα του εκοπανίζετο και εβράζετο με νερό, το δε αφέψημά του αλείφονταν σε περιπτώσεις τριχοπτώσεων και μαγιασιλιού (έκζεμα)».
Ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούν αυτό το λαϊκό φάρμακο, προκειμένου να πλύνουν πληγές και γενικότερα τραύματα.
Ο μανδραγόρας χρησιμοποιόταν και για τον πονόδοντο. Τοποθετούσαν τη ρίζα του φυτού πάνω σε αναμμένα κάρβουνα και αυτός που πονούσε άνοιγε το στόμα του πάνω από τον καπνό που έβγαινε. «Επίστευον ότι έτσι φεύγουν τα σκουλήκια, τα οποία υπάρχουν μέσα εις τα δόντια, όταν πονούν, και τα οποία είναι η αιτία του πόνου».
Επίσης ακόμα και σήμερα πιστεύουν εκεί ότι ο μανδραγόρας έχει ανθρωπόμορφο σχήμα επειδή προέρχεται από ανθρώπινο σπέρμα.
Τέλος, στην περιοχή αυτή υπάρχουν οι εξής σχετικές με το μανδραγόρα παροιμίες: «Σαν καλάθρωπος μοιάζει» ή «Σαν καλάθρωπος κοιμάται». Τις παροιμίες αυτές τις λένε όταν θέλουν να χαρακτηρίσουν κάποιον ως αφηρημένο ή βλάκα.
Σε κάποιες περιοχές της Κρήτης, πιστεύουν ότι με τη βοήθεια του μανδραγόρα μπορεί μια γυναίκα στείρα να μείνει έγκυος.
Στο σημείο αυτό πρέπει να διευκρινίσω ότι στην περιοχή Αλικανό της Κρήτης κάτω από τα ονόματα Άσπρος ή ΜαύροςΚαλάθρωπος αναφέρονται αντίστοιχα τα φυτά Marrubium vulgare και Ballota nigra.
Πηγή:bionews.gr
Να δεις τον κόσμο σ' έναν κόκκο άμμου
και τον παράδεισο σ' ένα αγριολούλουδο
να κρατήσεις το Άπειρο στη χούφτα σου και την Αιωνιότητα σε μία ώρα
~* Thursday, February 16, 2012
Greek Orthodox Church BETRAYS HELLENISM
* The Greek Orthodox Church around the world no longer has a policy of maintaining and keeping alive the Hellenic identity, language, culture or Hellenic heritage. It is now only interested in expanding the number of Orthodox Christians in its ranks.Aristotellis Alexandridis
~ Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία σε όλο τον κόσμο δεν έχει πλέον την πολιτική της,
τη διατήρηση, και να διαιωνίσουν την ελληνική ταυτότητα, τη γλώσσα, τον πολιτισμό ή την
Ελληνική κληρονομιά. Τώρα μόνο ενδιαφέρεται για την επέκταση του αριθμού των
Ορθόδοξων Χριστιανών στις τάξεις της.Aristotellis Αλεξανδρίδης
* We should and must be concerned in the well being of Hellenism all around the world!Θα έπρεπε και πρέπει να ανησυχούμε για την ευημερία του Ελληνισμού σε όλον τον κόσμος!
~ WHAT DOES A.H.E.P.A. STAND FOR?
If AHEPA was truly dedicated to the protection and promotion of HELLENISM, IT WOULD BE PROMOTING TO ITS MEMBERS and the broader HELLENIC COMMUNITY around the WORLD, the “HELLENIC NATIONAL RELIGION and FAITH", instead of the “Jewish Christian Religion” it is promoting!!!!!!
~ ARE AHEPANS PUPPETS,PAWNS AND SERVANTS OF THE GREEK ORTHODOX CHURCH and ITS CLERGY?
~ We believe that A.H.E.P.A. should also allow Greeks who are members of the “HELLENIC NATIONAL RELIGION & FAITH” to become members!
* The rule stating that one should be a Christian in order to be able to become a member should be modified, so that it states that one should either be a “Christian” or a member of the “Hellenic National Religion” to be able to become a member.
Furthermore we believe that at its meetings passages from the works of the ancient Greek philosophers should be read out to the members instead of readings from the Old and New Testaments!
* After all the ancient Greek philosophers are the true fathers of the Hellenic Nation and the Hellenic people!
For more information Google: -THE FUTURE OF HELLENISM IN AMERICA, AUSTRALIA & E.U.
~** ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΧΕΠΑ;
~ Αν η ΑΧΕΠΑ ήταν πραγματικά αφιερωμένη στην προστασία και την προώθηση του Ελληνισμού, θά προωθούσαν στα μέλη τους και την ευρύτερη Ελληνική κοινότητα ανά τον Κόσμο, την «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ και ΠΙΣΤΗ, αντί την «εβραϊκή Χριστιανική Θρησκεία" που προωθεί!!
~ ΕΙΝΑΙ οι AHEΠANS μαριονέτες, πιόνια και δούλοι τις ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ και του Κλήρου της;
~ Πιστεύουμε ότι A.H.E.Π.A. πρέπει επίσης να επιτρέπει Έλληνες που είναι μέλη της
"ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ & ΠΙΣΤΗΣ" να γίνουν μέλη του!
* Ο κανόνας που να δηλώνει ότι κάποιος πρέπει να είναι Χριστιανός, προκειμένου να είναι σε θέση να
γίνετε μέλος θα πρέπει να τροποποιηθεί, ούτως ώστε να διευκρινίζει ότι πρέπει κανείς:
είτε να είναι «χριστιανός» ή μέλος της "Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας" για να
να είναι σε θέση να γίνει μέλος.
Επιπλέον, πιστεύουμε ότι κατά τις συνεδριάσεις της, αποσπάσματα από τα έργα τωναρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων θα πρέπει να διαβάζουντε στα μέλη αντίαναγνώσεις από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη!
* Μετά από όλα αυτά, πρέπει επιτέλους να αναγνωρίσουμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι είναι οι αληθινοί πατέρες του Ελληνικού Έθνος και του Ελληνικού Λαού!
~* THE INTEREST OF THE CHURCH IS MORE IMPORTANT THAN THE INDIVIDUAL MORE IMPORTANT THAN THE FAMILY
EVEN MORE IMPORTANT THAN THE HELLENIC NATION! ‘‘Archbishop Christodoulos!!!''Shame!!!!!!!!
ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΙΚΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ!!! ''ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ!!!''
~* Ντροπή............
* For more information Google: The Future of Hellenism in America, Australia & E.U.Or Google - HELLENIC NATIONAL RELIGION and FAITH –~ COMMUNISM – A MASSIVE FAILURE –
After the massive failure and collapse of COMMUNISM some 20 to 25 years ago, it is totally incomprehensible for logical people to understand how one can still believe in COMMUNISM!!!!! It is totally irresponsible for one to believe in communism and to call them a communist!!!! What we now need more than ever is HUMANITARIAN CAPITALISM, (not communism, not socialism and not “The Law of The Jungle” capitalism), with a “Democratic Parliamentary System of Government” and an element of strong “human rights and a free press”.
~* Αν κάθε Έλληνας καταφέρει μέσα στο 2012 να αγοράσει ελληνικά προϊόντα αξίας 1.000 ευρώ στη θέση ξένων προϊόντων που αγόρασε πέρυσι, τότε θα προστεθεί στην προβληματική ελληνική οικονομία το αστρονομικό ποσό των 12 δις ευρώ.!!!!! Ολόκληρο το περιβόητο ΕΣΠΑ που υποτίθεται ότι θα αναζωογονούσε τη χώρα, είναι 18 δις για τέσσερα χρόνια. Στροφή στο ελληνικό τρόφιμο, στο ελληνικό ποτό, στροφή στον Έλληνα παραγωγό. Και σιγά-σιγά, στροφή στο ελληνικό ρούχο και το ελληνικό παπούτσι. ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΕΧΟΥΝ BARCODE ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ 520 !!! ...ΠΡΙΝ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΨΑΞΤΟ... (Αντίγραψέ το και εσύ στον τοίχο σου, να δουν όλοι)
~ Όχι άλλη ΞΕΝΟΜΑΝΊΑ! ζήτω τα πάντα που είναι ελληνικά!
* Η Εβραίο-χριστιανοί πιστεύουν πως όλοι γεννιόμαστε αμαρτωλοί.Εμείς η 'Ελληνες λέγομαι πως:
* Η αμαρτία είναι μια ανύπαρκτη ασθένεια.
Εφευρέθηκε για να σου πουλάει ανύπαρκτες θεραπείες.
* ΕΛΕΥΘΈΡΩΣΕ ΤΟ ΜΥΑΛΌ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΚΈΨΟΥ!
* ΕΤΣΙ ΓΊΝΕΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ!
~ The Jewish-Christians believe that everyone is born sinful (A SINNER).We Greeks say that:
~ Sin is a nonexistent disease.
It has been invented to sell you non-existent treatments.
* RELEASE your mind and THINK!
~ THIS IS HOW YOU BECOME A HELLENE! (A GREEK)
- To your right click on 2010 for the article:
THE FUTURE 0F HELLENISM IN AMERICA, AUSTRALIA & E.U.
Is there a future for Hellenism? Will Hellenism Survive? Do we want to survive as a Hellenic people?
-- ~* ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΓΑΜΟΣ = ΕΒΡΑΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ
GREEK ORTHODOX WEDDING CEREMONY IS ALL JEWISH
- ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ Ο ΠΑΠΠΑΣ ΣΤΟΝ ""ΕΛΛΗΝΙΚΟ"" ΓΑΜΟ.
- Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλογήσας τον Αβραάμ και την Σάρραν. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλογήσας τον Ισαάκ και την Ρεβέκκαν. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλογήσας τον Ιακώβ και πάντας τους πατριάρχας. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλογήσας τον Ιωσήφ και την Ασυνέθ. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλογήσας τον Ιωακείμ και την Άνναν. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλογήσας τον Ζαχαρίαν και Ελισάβετ. Διαφύλαξον αυτούς, Κύριε ο Θεός ημών, ως διεφύλαξας τον Νώε εν τη κιβωτώ. Διαφύλαξον αυτούς, Κύριε ο Θεός ημών, ως διεφύλαξας τον Ιωνάν εν τη κοιλία του κήτους…Μνημόνευσον αυτών, Κύριε ο Θεός ημών, ως εμνημόνευσας του Ενώχ, του Σήμ, του Ηλία…». Αυτή είναι η «ευχή», που παίρνουν οι ρωμιοί από τον ορθόδοξο ιερέα...........και μετά ΄ ήρθε το σκοτάδι !!~ THE WISHES & BLESSINGS THAT THE PRIEST READS IN A
“ GREEK ORTHODOX CHRISTIAN MARRIAGE “
Bless them, Lord our God, to bless Abraham and
Sarah. Bless them, Lord our God, blessed as Isaac and
to Rebecca. Bless them, Lord our God, as Jacob blessed
and all the patriarchs. Bless them, Lord our God, as
blessed Joseph and Asyneth. Bless them, Lord our God,
as blessed Joachim and Annan. Bless them, Lord God
Ourselves as blessed Zacharias and Elizabeth. Preserving them, Lord
God, as you saved Noah in his ark. Preserving them, Lord
God, as you saved Iona in the belly of the whale mentioned the ...
them, O Lord our God, as emnimonefsas of Enoch, of Shem, Elijah ... ".This is the "blessing" the Greeks got/get from the Orthodox
Priest ........... and then came/comes darkness!
* Κάνετε ένα κλικ στα δεξιά σας, στο 2010 για το άρθρο:
‘Εχει μέλλον ο Ελληνισμός; Θα επιβιώση ο Ελληνισμός; Θέλουμε να επιβιώσουμε ως λαός ως 'Ελληνες;
~ Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία σε όλο τον κόσμο δεν έχει πλέον την πολιτική της,
τη διατήρηση, και να διαιωνίσουν την ελληνική ταυτότητα, τη γλώσσα, τον πολιτισμό ή την
Ελληνική κληρονομιά. Τώρα μόνο ενδιαφέρεται για την επέκταση του αριθμού των
Ορθόδοξων Χριστιανών στις τάξεις της.Aristotellis Αλεξανδρίδης
* We should and must be concerned in the well being of Hellenism all around the world!Θα έπρεπε και πρέπει να ανησυχούμε για την ευημερία του Ελληνισμού σε όλον τον κόσμος!
~ WHAT DOES A.H.E.P.A. STAND FOR?
If AHEPA was truly dedicated to the protection and promotion of HELLENISM, IT WOULD BE PROMOTING TO ITS MEMBERS and the broader HELLENIC COMMUNITY around the WORLD, the “HELLENIC NATIONAL RELIGION and FAITH", instead of the “Jewish Christian Religion” it is promoting!!!!!!
~ ARE AHEPANS PUPPETS,PAWNS AND SERVANTS OF THE GREEK ORTHODOX CHURCH and ITS CLERGY?
~ We believe that A.H.E.P.A. should also allow Greeks who are members of the “HELLENIC NATIONAL RELIGION & FAITH” to become members!
* The rule stating that one should be a Christian in order to be able to become a member should be modified, so that it states that one should either be a “Christian” or a member of the “Hellenic National Religion” to be able to become a member.
Furthermore we believe that at its meetings passages from the works of the ancient Greek philosophers should be read out to the members instead of readings from the Old and New Testaments!
* After all the ancient Greek philosophers are the true fathers of the Hellenic Nation and the Hellenic people!
For more information Google: -THE FUTURE OF HELLENISM IN AMERICA, AUSTRALIA & E.U.
~** ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΧΕΠΑ;
~ Αν η ΑΧΕΠΑ ήταν πραγματικά αφιερωμένη στην προστασία και την προώθηση του Ελληνισμού, θά προωθούσαν στα μέλη τους και την ευρύτερη Ελληνική κοινότητα ανά τον Κόσμο, την «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ και ΠΙΣΤΗ, αντί την «εβραϊκή Χριστιανική Θρησκεία" που προωθεί!!
~ ΕΙΝΑΙ οι AHEΠANS μαριονέτες, πιόνια και δούλοι τις ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ και του Κλήρου της;
~ Πιστεύουμε ότι A.H.E.Π.A. πρέπει επίσης να επιτρέπει Έλληνες που είναι μέλη της
"ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ & ΠΙΣΤΗΣ" να γίνουν μέλη του!
* Ο κανόνας που να δηλώνει ότι κάποιος πρέπει να είναι Χριστιανός, προκειμένου να είναι σε θέση να
γίνετε μέλος θα πρέπει να τροποποιηθεί, ούτως ώστε να διευκρινίζει ότι πρέπει κανείς:
είτε να είναι «χριστιανός» ή μέλος της "Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας" για να
να είναι σε θέση να γίνει μέλος.
Επιπλέον, πιστεύουμε ότι κατά τις συνεδριάσεις της, αποσπάσματα από τα έργα τωναρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων θα πρέπει να διαβάζουντε στα μέλη αντίαναγνώσεις από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη!
* Μετά από όλα αυτά, πρέπει επιτέλους να αναγνωρίσουμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι είναι οι αληθινοί πατέρες του Ελληνικού Έθνος και του Ελληνικού Λαού!
~* THE INTEREST OF THE CHURCH IS MORE IMPORTANT THAN THE INDIVIDUAL MORE IMPORTANT THAN THE FAMILY
EVEN MORE IMPORTANT THAN THE HELLENIC NATION! ‘‘Archbishop Christodoulos!!!''Shame!!!!!!!!
ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΙΚΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ!!! ''ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ!!!''
~* Ντροπή............
* For more information Google: The Future of Hellenism in America, Australia & E.U.Or Google - HELLENIC NATIONAL RELIGION and FAITH –~ COMMUNISM – A MASSIVE FAILURE –
After the massive failure and collapse of COMMUNISM some 20 to 25 years ago, it is totally incomprehensible for logical people to understand how one can still believe in COMMUNISM!!!!! It is totally irresponsible for one to believe in communism and to call them a communist!!!! What we now need more than ever is HUMANITARIAN CAPITALISM, (not communism, not socialism and not “The Law of The Jungle” capitalism), with a “Democratic Parliamentary System of Government” and an element of strong “human rights and a free press”.
~* Αν κάθε Έλληνας καταφέρει μέσα στο 2012 να αγοράσει ελληνικά προϊόντα αξίας 1.000 ευρώ στη θέση ξένων προϊόντων που αγόρασε πέρυσι, τότε θα προστεθεί στην προβληματική ελληνική οικονομία το αστρονομικό ποσό των 12 δις ευρώ.!!!!! Ολόκληρο το περιβόητο ΕΣΠΑ που υποτίθεται ότι θα αναζωογονούσε τη χώρα, είναι 18 δις για τέσσερα χρόνια. Στροφή στο ελληνικό τρόφιμο, στο ελληνικό ποτό, στροφή στον Έλληνα παραγωγό. Και σιγά-σιγά, στροφή στο ελληνικό ρούχο και το ελληνικό παπούτσι. ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΕΧΟΥΝ BARCODE ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ 520 !!! ...ΠΡΙΝ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΨΑΞΤΟ... (Αντίγραψέ το και εσύ στον τοίχο σου, να δουν όλοι)
~ Όχι άλλη ΞΕΝΟΜΑΝΊΑ! ζήτω τα πάντα που είναι ελληνικά!
* Η Εβραίο-χριστιανοί πιστεύουν πως όλοι γεννιόμαστε αμαρτωλοί.Εμείς η 'Ελληνες λέγομαι πως:
* Η αμαρτία είναι μια ανύπαρκτη ασθένεια.
Εφευρέθηκε για να σου πουλάει ανύπαρκτες θεραπείες.
* ΕΛΕΥΘΈΡΩΣΕ ΤΟ ΜΥΑΛΌ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΚΈΨΟΥ!
* ΕΤΣΙ ΓΊΝΕΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ!
~ The Jewish-Christians believe that everyone is born sinful (A SINNER).We Greeks say that:
~ Sin is a nonexistent disease.
It has been invented to sell you non-existent treatments.
* RELEASE your mind and THINK!
~ THIS IS HOW YOU BECOME A HELLENE! (A GREEK)
- To your right click on 2010 for the article:
THE FUTURE 0F HELLENISM IN AMERICA, AUSTRALIA & E.U.
Is there a future for Hellenism? Will Hellenism Survive? Do we want to survive as a Hellenic people?
-- ~* ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΓΑΜΟΣ = ΕΒΡΑΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ
GREEK ORTHODOX WEDDING CEREMONY IS ALL JEWISH
- ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ Ο ΠΑΠΠΑΣ ΣΤΟΝ ""ΕΛΛΗΝΙΚΟ"" ΓΑΜΟ.
- Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλογήσας τον Αβραάμ και την Σάρραν. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλογήσας τον Ισαάκ και την Ρεβέκκαν. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλογήσας τον Ιακώβ και πάντας τους πατριάρχας. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλογήσας τον Ιωσήφ και την Ασυνέθ. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλογήσας τον Ιωακείμ και την Άνναν. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλογήσας τον Ζαχαρίαν και Ελισάβετ. Διαφύλαξον αυτούς, Κύριε ο Θεός ημών, ως διεφύλαξας τον Νώε εν τη κιβωτώ. Διαφύλαξον αυτούς, Κύριε ο Θεός ημών, ως διεφύλαξας τον Ιωνάν εν τη κοιλία του κήτους…Μνημόνευσον αυτών, Κύριε ο Θεός ημών, ως εμνημόνευσας του Ενώχ, του Σήμ, του Ηλία…». Αυτή είναι η «ευχή», που παίρνουν οι ρωμιοί από τον ορθόδοξο ιερέα...........και μετά ΄ ήρθε το σκοτάδι !!~ THE WISHES & BLESSINGS THAT THE PRIEST READS IN A
“ GREEK ORTHODOX CHRISTIAN MARRIAGE “
Bless them, Lord our God, to bless Abraham and
Sarah. Bless them, Lord our God, blessed as Isaac and
to Rebecca. Bless them, Lord our God, as Jacob blessed
and all the patriarchs. Bless them, Lord our God, as
blessed Joseph and Asyneth. Bless them, Lord our God,
as blessed Joachim and Annan. Bless them, Lord God
Ourselves as blessed Zacharias and Elizabeth. Preserving them, Lord
God, as you saved Noah in his ark. Preserving them, Lord
God, as you saved Iona in the belly of the whale mentioned the ...
them, O Lord our God, as emnimonefsas of Enoch, of Shem, Elijah ... ".This is the "blessing" the Greeks got/get from the Orthodox
Priest ........... and then came/comes darkness!
* Κάνετε ένα κλικ στα δεξιά σας, στο 2010 για το άρθρο:
‘Εχει μέλλον ο Ελληνισμός; Θα επιβιώση ο Ελληνισμός; Θέλουμε να επιβιώσουμε ως λαός ως 'Ελληνες;
Wednesday, January 25, 2012
Ποιά είναι ή 'Ορσηίς;
Φεβρουαρίου 26, 2011
Ποιά εἶναι ἡ Ὀρσηίς;Ἀπὸ τὸν/τὴν Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
~ Ἕνα κείμενον ἀπό τὸν Μιχάλη Καλόπουλο, ποὺ καλό θὰ ἦταν νὰ διαβάσουν ὅλοι οἱ Ἕλληνες! Τοὐλάχιστον γιὰ νὰ γνωρίσουν τὴν μακρινή τους μητέρα,
~* Φιλονόη.Ποια είναι η Ορσηίδα; Ερώτηση προς τους απανταχού ελληνο-χριστιανούς!
~ Αν ρωτήσετε οποιονδήποτε Έλληνα, οποιουδήποτε μορφωτικού επιπέδου, οπουδήποτε στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, ποια είναι η Σάρρα;… αναμφίβολα θα πάρετε έναν τεράστιο αριθμό ικανοποιητικών απαντήσεων. Αν όμως ρωτήσετε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, του πλέον υψηλού μορφωτικού επιπέδου, από δασκάλους μέχρι ακαδημαϊκούς, ποια είναι η Ορσηίδα; (η έρευνα αυτή έγινε τα τελευταία δυο χρόνια από μένα τον ίδιο, σε εκτεταμένο δείγμα)… θα πάρετε όλες της απίθανες απαντήσεις –εκτός απ την πραγματική- ότι η Ορσηίδα… είναι η Προμήτηρα των Ελλήνων!
~ Αυτή η θλιβερή, καθολική άγνοια των προγόνων μας, είναι και η καλύτερη απόδειξη της απόλυτης ιστορικής αφασίας των ελλήνων! Όχι μόνο δεν ξέρουν ότι έχουν προπάτορά τους τον Έλληνα, τον γιο του Δευκαλίωνα, αλλά ουτε και οι πλέον μορφωμένοι Έλληνες δεν γνωρίζουν, ότι η σύζυγός του Ορσηίδα, είναι η ιστορική μητέρα των Ελλήνων!
~ Μάλιστα για τις ανάγκες αυτού του άρθρου, μάταια προσπάθησα να βρω στο διαδίκτυο έστω και μια εικόνα της μυθικής αυτής μητέρας των Ελλήνων! Αναγκάστηκα λοιπόν, να επισκευθώ το μόνο μέρος που (ξεναγούμενος μόλις προ καιρού συνειδητοποίησα και ο ίδιος την μεγάλη αυτή έλλειψη), τον “ Ναό των Ελλήνων” στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, κατασκευασμένο (προ δεκαετίας) από τον υπεραθλητή (παγκοσμίου αναγνώρισης) μαραθωνοδρόμο Αριστοτέλη Κακογεωργίου.
~ Στο προαύλιο αυτού του “ Ναού των Ελλήνων”, υπάρχει το μοναδικό πανελλαδικά μαρμάρινο σύμπλεγμα (ανδριάντας) της ολότελα άγνωστης μητέρας των Ελλήνων, που στην ιερή αγκαλιά της, κρατά τρυφερά τα παιδιά της Δώρο, Ξούθο, Αίολο, απ’ τους οποίους προήλθαν οι βασικές φυλές των Ελλήνων!
~ Μια άλλη δε παλαιότερη και συγκλονιστικότερη απόδειξη του ανελέητου διωγμού των προγόνων μας, προέρχεται κατ’ ευθείαν από την ελληνική γραμματεία. Στο ΤLG (θησαυρός ελληνικής γλώσσας) που περιλαμβάνει ένα σύνολο 8.000 βιβλίων και καλύπτει 2.500 χρόνων καταχωρημένη ελληνική γραμματεία, το όνομα αυτής της σημαντικής γυναίκας… υπάρχει μια και μοναδική φορά! Κάτι που έμμεσα αλλά απολύτως ξεκάθαρα δηλώνει, τον ασύλληπτο βαθμό κατακρεούργησης της ελληνικής γραμματείας, μια και “ κάποιοι” φρόντισαν: «μηδέ η μνήμη αυτών να απομείνει»[1] έτσι, μόνο το 1-2% έφτασε μέχρι σε μας!
* Ναι, μόνο μια και μοναδική φορά διασώζεται το όνομα της γλυκύτατης μητέρας των Ελλήνων, και βρίσκεται στον Απολλόδωρο 1.49, όπου διαβάζουμε:
~ «Ο Δευκαλίων είχε από την Πύρρα τρία παιδιά, εκ των οποίων ο πρώτος ήταν ο Έλλην που γιος του Δια έλεγαν πως είναι. Δεύτερος δε ήταν ο Αμφικτύων, που βασίλευσε στην Αττική μετά τον Κραναό. Τρίτο δε παιδί ήταν μια κόρη η Πρωτογένεια. Από δε τον Έλληνα και την νύμφη Ορσηίδα εγεννήθη ο Δώρος. Ο Ξούθος και ο Αίολος. Ο ίδιος δε ο Έλληνας, αυτούς που πρωτύτερα ωνομάζοντο Γραικοί, Έλληνες τους ωνόμασε, εμοίρασε δε την χώρα στα παιδιά του, και ο μεν Ξούθος επήρε την Πελοπόννησο και από την κόρη του Ερεχθέως γέννησε τον Αχαιό και τον Ίωνα, από τους οποίους ωνομάσθηκαν οι Αχαιοί και Ίωνες. Ο δε Δώρος έλαβε την έξω της Πελοποννήσου χώραν και τους κατοίκους της ωνόμασε από τον εαυτό του Δωριείς. Ο δε Αίολος που ήταν βασιλεύς στα μέρη της Θεσσαλίας, ωνόμασε τους κατοίκους της Αιολείς». Απολλόδωρου Μυθολογία 1.49.5-13.
* Σκεφτείτε, πως αν αυτή η μια και μοναδική αναφορά που υπάρχει σε ολόκληρη την ελληνική γραμματεία, είχε την τύχη των υπόλοιπων ελληνικών κειμένων, σίγουρα το όνομα αυτής της παν-ελλαδικής μητέρας… θα είχε χαθεί για πάντα!
~ Παρεμπιπτόντως, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η γενεαλογία της αδελφής του Έλληνα Πρωτογένειας για την οποία διαβάζουμε: «Μετά τον κατακλυσμό (του Δευκαλίωνος) αρχομένων ήδη των αγώνων… ο Αέθλιος ο πατέρας του Ενδυμίωνος, επιμελήθη (την σύσταση) των Ολυμπιακών αγώνων, από τον όποιο (Αέθλιο) αθλήματα και αθλητές πήραν το όνομά τους»! Etymologicum Genuinum alpha.138.3 & Etymologicum Magnum 25.37.
* Τελικά, η αλήθεια της ελληνικής δήλωση: «αρχή σοφίας, ονομάτων επίσκεψης» είναι αδιαμφισβήτητη. Δυστυχώς για μας αληθεύει εξίσου, πως η σοφή αυτή δήλωση αντικαταστάθηκε από την ανατρεπτική εβραιο-χριστιανική δήλωση: «αρχή σοφίας, φόβος Γιαχβέ»
~ Κάποτε έγραψα πως: «όπου λείπουν λέξεις, λείπουν σκέψεις». Εδώ προφανώς αληθεύει απολύτως, πως: «όπου λείπουν πατρώα ονόματα λείπουν και πατρώα φρονήματα»!
~ Ποια καλύτερη απόδειξη λοιπόν θέλετε για την ιουδαιο-χριστιανική λαίλαπα… όταν ολόκληρος ο ελληνικός λαός, γνωρίζει και τιμά ως δικούς του, τους αναρίθμητους προγόνους των Εβραίων, αλλά αγνοεί παντελώς τα όνομα των δικών του προπατόρων; Μ. Καλόπουλος:
Ο ΜΟΝΟΘΕΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Οι αρχαίοι `Ελληνες φιλόσοφοι μιλούσαν για έναν Θεό, ενώ τους θεούς τους ανέφεραν ως κοσμικές οντότητες ή αγγέλους. Ο Θαλής ονόμαζε Νου του κόσμου τον Θεό και το Σύμπαν, το οποίο όπως έλεγε είναι γεμάτο θεότητες, έμψυχο: «Νου του κόσμου ονομάζει ο Θαλής τον Θεό, το δε Σύμπαν έμψυχο» (Αέτιος, Περί αρχών και στοιχείων), «Για τον κόσμο έλεγε (ο Θαλής) πως είναι έμψυχος και γεμάτος θεότητες» (Διογένης Λαέρτιος, Βίοι Φιλοσόφων, βιβλίον 1, Θαλής, 27). Ο Αναξαγόρας μιλούσε για έναν Θεό, τον οποίο ονόμαζε «Νου». Ο Ηράκλειτος έλεγε ότι τον κόσμο αυτόν, που είναι ο ίδιος για όλα τα όντα, δεν τον έπλασε κανένας θεός και κανένας άνθρωπος, αλλά πάντα ήταν, είναι και θα είναι αείζωο πυρ. Το αείζωο πυρ είναι αιώνιος θεός, καθολικός και θεϊκός λόγος, γι’ αυτό και το Σύμπαν που είναι αείζωο πυρ είναι λόγος και θεός. Ο άνθρωπος δεν είναι ον λογικό, αλλά νόηση έχει μόνο αυτό που μας περιέχει, δηλαδή το Σύμπαν, γι’ αυτό και με τη μετοχή μας στον καθολικό και θεϊκό λόγο αποκτούμε νόηση. `Οσον αφορά τους θεούς, έλεγε ότι το Σύμπαν είναι γεμάτο από ψυχές και από θεϊκά όντα. Επέκρινε όμως τους ανθρώπους που προσεύχονταν στα αγάλματα λέγοντας: «Προσεύχονται στα αγάλματα, πράγμα που ισοδυναμεί με το να θέλει κανείς να μιλήσει στους τοίχους, χωρίς να ξέρει καθόλου τί είναι στην ουσία τους οι θεοί». Ο Ξενοφάνης έλεγε ότι ένας Θεός υπάρχει στους θεούς και στους ανθρώπους, ούτε όμοιος στο κορμί με τους θνητούς ούτε στη σκέψη. Ολάκερος βλέπει, ολάκερος νοεί και ολάκερος ακούει. Και χωρίς κόπο με τη δύναμη του νου κινεί τα πάντα. Πάντα στην ίδια θέση μένει, δίχως καθόλου να κινείται κι ούτε του πρέπει άλλοτε εδώ, άλλοτε πέρα να πηγαίνει. `Ελεγε μάλιστα ότι ο Θεός είναι το παν, δηλαδή το Σύμπαν. Ο Πλάτωνας γράφει στον Τίμαιο (παράγραφος 41): «`Οταν γεννήθηκαν όλοι οι θεοί, και όσοι κινούνται φανερά αλλά και όσοι παρουσιάζονται όταν θέλουν, λέει προς αυτούς ο Δημιουργός του παρόντος Σύμπαντος, ‘‘`Υψιστοι θεοί, εγώ είμαι Πατέρας και Δημιουργός δικός σας’’». Ο ύμνος «Εις Θεόν Πυρ» του φοινικικής καταγωγής νεοπλατωνικού φιλοσόφου Πορφυρίου λέει: «Yπάρχει άνω του υπερουρανίου θόλου άπειρο πυρ, κινούμενος, άπλετος Αιώνας. Ανεκδήλωτος παραμένει με τους Μακαρίους, εκτός εάν ο μέγας Πατέρας αποφασίσει να γίνει αντιληπτός. Εκεί ο αιθέρας δεν φέρει τα ακτινοβόλα αστέρια, ούτε η φωτεινή Σελήνη αιωρείται εκεί. Κανένας θεός δεν τον αντικρύζει στην πορεία του, ούτε εγώ ο ίδιος (ο Απόλλωνας) ο οποίος κρατώ τα πάντα με τις ακτίνες μου, οι οποίες διαχέονται μέσα στη δίνη του αιθέρα. Αλλά υπάρχει μία μακρά τροχιά του πυρφόρου Θεού που κινείται σπειροειδώς με έντονο ήχο. `Οποιος πλησιάσει το αιθέριο πυρ αυτού του Θεού, δεν μπορεί πλέον ν’ αποσπασθεί απ’ αυτό, διότι δεν καταστρέφει. Δια μέσου ακατάπαυστης φροντίδας με θεία ισχύ ένας αιώνας αναμιγνύεται με τους αιώνες. Αυτογέννητος, αδίδακτος, χωρίς μητέρα, ακλόνητος, το όνομά του δεν εκφέρεται με λόγο, κατοικεί στο πυρ. Αυτό είναι ο Θεός. Μικρό μέρος του Θεού, άγγελοι είμαστε εμείς’’».
ΟΡΦΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ-Ο ΜΟΝΟΘΕΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
www.youtube.com
Ποιά εἶναι ἡ Ὀρσηίς;Ἀπὸ τὸν/τὴν Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
~ Ἕνα κείμενον ἀπό τὸν Μιχάλη Καλόπουλο, ποὺ καλό θὰ ἦταν νὰ διαβάσουν ὅλοι οἱ Ἕλληνες! Τοὐλάχιστον γιὰ νὰ γνωρίσουν τὴν μακρινή τους μητέρα,
~* Φιλονόη.Ποια είναι η Ορσηίδα; Ερώτηση προς τους απανταχού ελληνο-χριστιανούς!
~ Αν ρωτήσετε οποιονδήποτε Έλληνα, οποιουδήποτε μορφωτικού επιπέδου, οπουδήποτε στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, ποια είναι η Σάρρα;… αναμφίβολα θα πάρετε έναν τεράστιο αριθμό ικανοποιητικών απαντήσεων. Αν όμως ρωτήσετε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, του πλέον υψηλού μορφωτικού επιπέδου, από δασκάλους μέχρι ακαδημαϊκούς, ποια είναι η Ορσηίδα; (η έρευνα αυτή έγινε τα τελευταία δυο χρόνια από μένα τον ίδιο, σε εκτεταμένο δείγμα)… θα πάρετε όλες της απίθανες απαντήσεις –εκτός απ την πραγματική- ότι η Ορσηίδα… είναι η Προμήτηρα των Ελλήνων!
~ Αυτή η θλιβερή, καθολική άγνοια των προγόνων μας, είναι και η καλύτερη απόδειξη της απόλυτης ιστορικής αφασίας των ελλήνων! Όχι μόνο δεν ξέρουν ότι έχουν προπάτορά τους τον Έλληνα, τον γιο του Δευκαλίωνα, αλλά ουτε και οι πλέον μορφωμένοι Έλληνες δεν γνωρίζουν, ότι η σύζυγός του Ορσηίδα, είναι η ιστορική μητέρα των Ελλήνων!
~ Μάλιστα για τις ανάγκες αυτού του άρθρου, μάταια προσπάθησα να βρω στο διαδίκτυο έστω και μια εικόνα της μυθικής αυτής μητέρας των Ελλήνων! Αναγκάστηκα λοιπόν, να επισκευθώ το μόνο μέρος που (ξεναγούμενος μόλις προ καιρού συνειδητοποίησα και ο ίδιος την μεγάλη αυτή έλλειψη), τον “ Ναό των Ελλήνων” στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, κατασκευασμένο (προ δεκαετίας) από τον υπεραθλητή (παγκοσμίου αναγνώρισης) μαραθωνοδρόμο Αριστοτέλη Κακογεωργίου.
~ Στο προαύλιο αυτού του “ Ναού των Ελλήνων”, υπάρχει το μοναδικό πανελλαδικά μαρμάρινο σύμπλεγμα (ανδριάντας) της ολότελα άγνωστης μητέρας των Ελλήνων, που στην ιερή αγκαλιά της, κρατά τρυφερά τα παιδιά της Δώρο, Ξούθο, Αίολο, απ’ τους οποίους προήλθαν οι βασικές φυλές των Ελλήνων!
~ Μια άλλη δε παλαιότερη και συγκλονιστικότερη απόδειξη του ανελέητου διωγμού των προγόνων μας, προέρχεται κατ’ ευθείαν από την ελληνική γραμματεία. Στο ΤLG (θησαυρός ελληνικής γλώσσας) που περιλαμβάνει ένα σύνολο 8.000 βιβλίων και καλύπτει 2.500 χρόνων καταχωρημένη ελληνική γραμματεία, το όνομα αυτής της σημαντικής γυναίκας… υπάρχει μια και μοναδική φορά! Κάτι που έμμεσα αλλά απολύτως ξεκάθαρα δηλώνει, τον ασύλληπτο βαθμό κατακρεούργησης της ελληνικής γραμματείας, μια και “ κάποιοι” φρόντισαν: «μηδέ η μνήμη αυτών να απομείνει»[1] έτσι, μόνο το 1-2% έφτασε μέχρι σε μας!
* Ναι, μόνο μια και μοναδική φορά διασώζεται το όνομα της γλυκύτατης μητέρας των Ελλήνων, και βρίσκεται στον Απολλόδωρο 1.49, όπου διαβάζουμε:
~ «Ο Δευκαλίων είχε από την Πύρρα τρία παιδιά, εκ των οποίων ο πρώτος ήταν ο Έλλην που γιος του Δια έλεγαν πως είναι. Δεύτερος δε ήταν ο Αμφικτύων, που βασίλευσε στην Αττική μετά τον Κραναό. Τρίτο δε παιδί ήταν μια κόρη η Πρωτογένεια. Από δε τον Έλληνα και την νύμφη Ορσηίδα εγεννήθη ο Δώρος. Ο Ξούθος και ο Αίολος. Ο ίδιος δε ο Έλληνας, αυτούς που πρωτύτερα ωνομάζοντο Γραικοί, Έλληνες τους ωνόμασε, εμοίρασε δε την χώρα στα παιδιά του, και ο μεν Ξούθος επήρε την Πελοπόννησο και από την κόρη του Ερεχθέως γέννησε τον Αχαιό και τον Ίωνα, από τους οποίους ωνομάσθηκαν οι Αχαιοί και Ίωνες. Ο δε Δώρος έλαβε την έξω της Πελοποννήσου χώραν και τους κατοίκους της ωνόμασε από τον εαυτό του Δωριείς. Ο δε Αίολος που ήταν βασιλεύς στα μέρη της Θεσσαλίας, ωνόμασε τους κατοίκους της Αιολείς». Απολλόδωρου Μυθολογία 1.49.5-13.
* Σκεφτείτε, πως αν αυτή η μια και μοναδική αναφορά που υπάρχει σε ολόκληρη την ελληνική γραμματεία, είχε την τύχη των υπόλοιπων ελληνικών κειμένων, σίγουρα το όνομα αυτής της παν-ελλαδικής μητέρας… θα είχε χαθεί για πάντα!
~ Παρεμπιπτόντως, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η γενεαλογία της αδελφής του Έλληνα Πρωτογένειας για την οποία διαβάζουμε: «Μετά τον κατακλυσμό (του Δευκαλίωνος) αρχομένων ήδη των αγώνων… ο Αέθλιος ο πατέρας του Ενδυμίωνος, επιμελήθη (την σύσταση) των Ολυμπιακών αγώνων, από τον όποιο (Αέθλιο) αθλήματα και αθλητές πήραν το όνομά τους»! Etymologicum Genuinum alpha.138.3 & Etymologicum Magnum 25.37.
* Τελικά, η αλήθεια της ελληνικής δήλωση: «αρχή σοφίας, ονομάτων επίσκεψης» είναι αδιαμφισβήτητη. Δυστυχώς για μας αληθεύει εξίσου, πως η σοφή αυτή δήλωση αντικαταστάθηκε από την ανατρεπτική εβραιο-χριστιανική δήλωση: «αρχή σοφίας, φόβος Γιαχβέ»
~ Κάποτε έγραψα πως: «όπου λείπουν λέξεις, λείπουν σκέψεις». Εδώ προφανώς αληθεύει απολύτως, πως: «όπου λείπουν πατρώα ονόματα λείπουν και πατρώα φρονήματα»!
~ Ποια καλύτερη απόδειξη λοιπόν θέλετε για την ιουδαιο-χριστιανική λαίλαπα… όταν ολόκληρος ο ελληνικός λαός, γνωρίζει και τιμά ως δικούς του, τους αναρίθμητους προγόνους των Εβραίων, αλλά αγνοεί παντελώς τα όνομα των δικών του προπατόρων; Μ. Καλόπουλος:
Ο ΜΟΝΟΘΕΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Οι αρχαίοι `Ελληνες φιλόσοφοι μιλούσαν για έναν Θεό, ενώ τους θεούς τους ανέφεραν ως κοσμικές οντότητες ή αγγέλους. Ο Θαλής ονόμαζε Νου του κόσμου τον Θεό και το Σύμπαν, το οποίο όπως έλεγε είναι γεμάτο θεότητες, έμψυχο: «Νου του κόσμου ονομάζει ο Θαλής τον Θεό, το δε Σύμπαν έμψυχο» (Αέτιος, Περί αρχών και στοιχείων), «Για τον κόσμο έλεγε (ο Θαλής) πως είναι έμψυχος και γεμάτος θεότητες» (Διογένης Λαέρτιος, Βίοι Φιλοσόφων, βιβλίον 1, Θαλής, 27). Ο Αναξαγόρας μιλούσε για έναν Θεό, τον οποίο ονόμαζε «Νου». Ο Ηράκλειτος έλεγε ότι τον κόσμο αυτόν, που είναι ο ίδιος για όλα τα όντα, δεν τον έπλασε κανένας θεός και κανένας άνθρωπος, αλλά πάντα ήταν, είναι και θα είναι αείζωο πυρ. Το αείζωο πυρ είναι αιώνιος θεός, καθολικός και θεϊκός λόγος, γι’ αυτό και το Σύμπαν που είναι αείζωο πυρ είναι λόγος και θεός. Ο άνθρωπος δεν είναι ον λογικό, αλλά νόηση έχει μόνο αυτό που μας περιέχει, δηλαδή το Σύμπαν, γι’ αυτό και με τη μετοχή μας στον καθολικό και θεϊκό λόγο αποκτούμε νόηση. `Οσον αφορά τους θεούς, έλεγε ότι το Σύμπαν είναι γεμάτο από ψυχές και από θεϊκά όντα. Επέκρινε όμως τους ανθρώπους που προσεύχονταν στα αγάλματα λέγοντας: «Προσεύχονται στα αγάλματα, πράγμα που ισοδυναμεί με το να θέλει κανείς να μιλήσει στους τοίχους, χωρίς να ξέρει καθόλου τί είναι στην ουσία τους οι θεοί». Ο Ξενοφάνης έλεγε ότι ένας Θεός υπάρχει στους θεούς και στους ανθρώπους, ούτε όμοιος στο κορμί με τους θνητούς ούτε στη σκέψη. Ολάκερος βλέπει, ολάκερος νοεί και ολάκερος ακούει. Και χωρίς κόπο με τη δύναμη του νου κινεί τα πάντα. Πάντα στην ίδια θέση μένει, δίχως καθόλου να κινείται κι ούτε του πρέπει άλλοτε εδώ, άλλοτε πέρα να πηγαίνει. `Ελεγε μάλιστα ότι ο Θεός είναι το παν, δηλαδή το Σύμπαν. Ο Πλάτωνας γράφει στον Τίμαιο (παράγραφος 41): «`Οταν γεννήθηκαν όλοι οι θεοί, και όσοι κινούνται φανερά αλλά και όσοι παρουσιάζονται όταν θέλουν, λέει προς αυτούς ο Δημιουργός του παρόντος Σύμπαντος, ‘‘`Υψιστοι θεοί, εγώ είμαι Πατέρας και Δημιουργός δικός σας’’». Ο ύμνος «Εις Θεόν Πυρ» του φοινικικής καταγωγής νεοπλατωνικού φιλοσόφου Πορφυρίου λέει: «Yπάρχει άνω του υπερουρανίου θόλου άπειρο πυρ, κινούμενος, άπλετος Αιώνας. Ανεκδήλωτος παραμένει με τους Μακαρίους, εκτός εάν ο μέγας Πατέρας αποφασίσει να γίνει αντιληπτός. Εκεί ο αιθέρας δεν φέρει τα ακτινοβόλα αστέρια, ούτε η φωτεινή Σελήνη αιωρείται εκεί. Κανένας θεός δεν τον αντικρύζει στην πορεία του, ούτε εγώ ο ίδιος (ο Απόλλωνας) ο οποίος κρατώ τα πάντα με τις ακτίνες μου, οι οποίες διαχέονται μέσα στη δίνη του αιθέρα. Αλλά υπάρχει μία μακρά τροχιά του πυρφόρου Θεού που κινείται σπειροειδώς με έντονο ήχο. `Οποιος πλησιάσει το αιθέριο πυρ αυτού του Θεού, δεν μπορεί πλέον ν’ αποσπασθεί απ’ αυτό, διότι δεν καταστρέφει. Δια μέσου ακατάπαυστης φροντίδας με θεία ισχύ ένας αιώνας αναμιγνύεται με τους αιώνες. Αυτογέννητος, αδίδακτος, χωρίς μητέρα, ακλόνητος, το όνομά του δεν εκφέρεται με λόγο, κατοικεί στο πυρ. Αυτό είναι ο Θεός. Μικρό μέρος του Θεού, άγγελοι είμαστε εμείς’’».
ΟΡΦΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ-Ο ΜΟΝΟΘΕΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
www.youtube.com
Sunday, January 22, 2012
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ!!!
ΑΚΛΟΝΗΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ!!ΟΛΗ Η ΑΠΑΤΗ ΕΔΩ!
04 Ιαν 2012
Ιησούς Χριστός, δεν υπήρξε ποτέ!!!(μέρος α')
...
Πριν από αρκετά χρόνια, όταν ζούσα μόνιμα στο εξωτερικό, άκουσα σε μια δημόσια συζήτηση ότι η ύπαρξη του Ιησού ως φυσικού προσώπου δεν είναι ιστορικά τεκμηριωμένη. Ανάμεσα στους ομιλητές ήταν και ένας κληρικός, ο οποίος κανονικά θα έπρεπε να παρέμβει εξοργισμένος για να διορθώσει την τοποθέτηση του ασεβή προλαλήσαντα. Δεν συνέβη, όμως, τίποτα και η συζήτηση συνεχίστηκε σαν να μίλαγαν για την πιθανότητα ύπαρξης ενός μυθικού προσώπου, π.χ. του βασιλιά των Αθηνών Κόδρου.
Η σύγκριση είναι σίγουρα ετεροβαρής, γιατί ο Ιησούς αναφέρεται κάθε μέρα με ανθρώπινες και θεϊκές ιδιότητες από εκατομμύρια ανθρώπους και θεωρείται ο ιδρυτής μιας θρησκείας που έγινε παγκόσμια (με τα όπλα του ρωμαϊκού στρατού, βέβαια!), ενώ τον Κόδρο ελάχιστοι τον έχουν ακούσει. Έκτοτε αποφάσισα να ψάξω το θέμα συστηματικά, να αναζητήσω τις πηγές και τις ιστορικές μελέτες. Το έκανα και, τελικά, διαπίστωσα πάρα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, καταρχάς ότι και διάφοροι Έλληνες, επιφανείς μελετητές (Μπέγζος) της χριστιανικής ιστορίας αμφιβάλλουν ότι υπήρξε ως ιστορικό πρόσωπο ο Ιησούς.
Για τη ζωή του Ιησού δεν υπάρχουν σημαντικές πληροφορίες, εκτός των Ευαγγελίων, τα οποία όμως, όπως όλα τα ιερά βιβλία των θρησκειών, δεν θεωρούνται έγκυρα ιστορικά συγγράμματα. Αλλά ακόμα και ανώτεροι εκκλησιαστικοί παράγοντες υποβαθμίζουν τη σημασία των Ευαγγελίων, αναφέροντας ότι: «Πηγή της πίστεώς μας δεν είναι τα Ευαγγέλια... αλλά η αποκαλυπτική αλήθεια... όπως καθορίστηκε και οριοθετήθηκε από τις Οικουμενικές Συνόδους» (μητροπολίτης Ναυπακτίας Ιερόθεος, ΤΟ ΒΗΜΑ, 15/4/2006).
Αυτό σημαίνει ότι τίποτα σταθερό (γραπτό) δεν υπάρχει, παρά τις συνεχείς αναφορές σε λόγια που είπαν ο Ιησούς, ο Παύλος, ο Πέτρος κλπ. Για κάθε εποχή ισχύει λοιπόν αυτό που επιβάλλει η συγκυρία και εξυπηρετεί τον εκκλησιαστικό μηχανισμό. Έτσι, «η χριστιανική πίστη προσαρμόζεται στις συνθήκες και στα αιτήματα κάθε τόπου και κάθε εποχής» (προμετωπίδα θεολογικής Σχολής Πανεπ. Αθήνας) - τουτέστιν ο ορισμός του καιροσκοπισμού.
Τα ιστορικά στοιχεία
Η σύγκριση είναι σίγουρα ετεροβαρής, γιατί ο Ιησούς αναφέρεται κάθε μέρα με ανθρώπινες και θεϊκές ιδιότητες από εκατομμύρια ανθρώπους και θεωρείται ο ιδρυτής μιας θρησκείας που έγινε παγκόσμια (με τα όπλα του ρωμαϊκού στρατού, βέβαια!), ενώ τον Κόδρο ελάχιστοι τον έχουν ακούσει. Έκτοτε αποφάσισα να ψάξω το θέμα συστηματικά, να αναζητήσω τις πηγές και τις ιστορικές μελέτες. Το έκανα και, τελικά, διαπίστωσα πάρα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, καταρχάς ότι και διάφοροι Έλληνες, επιφανείς μελετητές (Μπέγζος) της χριστιανικής ιστορίας αμφιβάλλουν ότι υπήρξε ως ιστορικό πρόσωπο ο Ιησούς.
Για τη ζωή του Ιησού δεν υπάρχουν σημαντικές πληροφορίες, εκτός των Ευαγγελίων, τα οποία όμως, όπως όλα τα ιερά βιβλία των θρησκειών, δεν θεωρούνται έγκυρα ιστορικά συγγράμματα. Αλλά ακόμα και ανώτεροι εκκλησιαστικοί παράγοντες υποβαθμίζουν τη σημασία των Ευαγγελίων, αναφέροντας ότι: «Πηγή της πίστεώς μας δεν είναι τα Ευαγγέλια... αλλά η αποκαλυπτική αλήθεια... όπως καθορίστηκε και οριοθετήθηκε από τις Οικουμενικές Συνόδους» (μητροπολίτης Ναυπακτίας Ιερόθεος, ΤΟ ΒΗΜΑ, 15/4/2006).
Αυτό σημαίνει ότι τίποτα σταθερό (γραπτό) δεν υπάρχει, παρά τις συνεχείς αναφορές σε λόγια που είπαν ο Ιησούς, ο Παύλος, ο Πέτρος κλπ. Για κάθε εποχή ισχύει λοιπόν αυτό που επιβάλλει η συγκυρία και εξυπηρετεί τον εκκλησιαστικό μηχανισμό. Έτσι, «η χριστιανική πίστη προσαρμόζεται στις συνθήκες και στα αιτήματα κάθε τόπου και κάθε εποχής» (προμετωπίδα θεολογικής Σχολής Πανεπ. Αθήνας) - τουτέστιν ο ορισμός του καιροσκοπισμού.
Τα ιστορικά στοιχεία
Οι λιγοστές πληροφορίες από εξωβιβλικές πηγές, όπως τα έργα των Σουητώνιου, Ιώσηπου και Τάκιτου ή το Ταλμούδ, δεν είναι σύγχρονες του Ιησού και αναφέρονται έμμεσα σ' αυτόν, χωρίς να δίνουν αξιόλογες πληροφορίες, κυρίως όμως, θεωρούνται πολύ αμφίβολης εγκυρότητας.
Καταρχάς, ο Φίλων ο Αλεξανδρινός (Philo Alexandrinus, ~20 π.Χ.- 54 μ.Χ.), Εβραίος φιλόσοφος με θαυμασμό προς τον ελληνικό πολιτισμό, ο οποίος είχε ενεργό ρόλο εκπροσώπησης των Εβραίων στη Ρώμη, έγραψε σημαντικά ιστορικά και φιλοσοφικά έργα, αλλά δεν αναφέρει τίποτα για τον Ιησού και τη διδασκαλία του, ενώ περιγράφει στα έργα του μέχρι και ασήμαντες λεπτομέρειες από τη ζωή των Ιουδαίων της εποχής του.
Επίσης ο Τιβέριος Αλέξανδρος (Tiberius Iulius Alexander, ~10- ~70μ.Χ.), που ήταν στρατιωτικός και διοικητικός εκπρόσωπος της Ρώμης στην Ιουδαία και ανώτερος άρχοντας των Ιουδαίων στην Αίγυπτο, ανιψιός του προαναφερθέντος Φίλωνα, και επίσης συγγραφέας της ιουδαϊκής ιστορίας, δεν αναφέρει στα έργα του τίποτα απολύτως για κάποιον Ιησού που συγκινούσε τον κόσμο, τη θρυλούμενη ανάστασή του και πιθανούς οπαδούς του.
Εδώ συμβαίνουν κοσμοϊστορικά γεγονότα που ανατρέπουν τους νόμους της φύσης και της λογικής, όπως τα περιγράφει ο ευαγγελιστής Ματθαίος (27.50-54): «ο δε Ιησούς κράξας αφήκε το πνεύμα. Και το καταπέτασμα του Ναού εσχίσθη... και η γη εσείσθη και οι πέτρες εσχίσθησαν» και ο Φίλων με τον ανιψιό του, δεν αντελήφθησαν τίποτα. Και πέραν αυτού: «τα μνημεία άνοιξαν και πολλά σώματα των νεκρών αγίων ηγέρθησαν και εξελθόντες εκ των μνημείων μετά την έγερση (ανάσταση) αυτού (του Ιησού) εισήλθαν εις την άγια πόλη και ενεφανίσθησαν σε πολλούς». Δηλαδή, κυκλοφορούσαν «άγιοι» της (χριστιανικήςWink θρησκείας και κανείς δεν τους συνάντησε, έστω τον Αβραάμ και τον Μωυσή ή κάποιους άλλους.
Αν πράγματι είχαν συμβεί επί των ημερών του οι πολλαπλές και μαζικές συναθροίσεις «πιστών» ή περίεργων, αν είχαν συμβεί τα ιαματικά και διατροφικά θαύματα που περιγράφονται στα Ευαγγέλια, αν είχαν αναστηθεί «άγιοι» άνθρωποι, σίγουρα θα υπήρχε κάποια αναφορά στα συγγράμματα του Φίλωνα και του Τιβέριου. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, είτε δεν συνέβη τίποτα από αυτά, είτε διαδίδονταν τέτοια γεγονότα τόσο συχνά και από τόσους πολλούς θαυματοποιούς δάσκαλους, ώστε να μην θεωρούνται, έστω και ως ασήμαντα περιστατικά, άξια αναφοράς.
Ο Ιώσηπος Φλάβιος (Josephus Flavius, 37-100 μ.Χ.), στρατιωτικός και ιστορικός με αριστοκρατική καταγωγή και θρησκευτική μόρφωση, έζησε στην Παλαιστίνη και αιχμαλωτίστηκε (67 μ.Χ.) από τους Ρωμαίους στον ιουδαϊκό πόλεμο που κατέληξε στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ (70 μ.Χ.) Στα βιβλία του «Πόλεμος των Ιουδαίων» και «Ιουδαϊκές Αρχαιότητες» περιγράφει ο Ιώσηπος με λεπτομέρειες διάφορα περιστατικά από την απώτερη και πρόσφατη ιστορία του λαού του, αναφέρεται σε διάφορες εβραϊκές αιρέσεις κτλ., δεν κάνει όμως καμιά αναφορά σε χριστιανούς. Απρόσμενα και εκτός συμφραζομένων περιγράφει όμως ο Ιώσηπος, σε κάποιο σημείο των «Ιουδαϊκών Αρχαιοτήτων», μάλλον επαινετικά, τη δραστηριότητα και τα θαύματα του Ιησού, τον οποίο αποκαλεί «μεσσία».
Οι θρησκευτικά αδέσμευτοι Ιστορικοί, κρίνοντας από το γεγονός ότι ο Ιώσηπος ήταν πιστός στην ιουδαϊκή θρησκεία και διέθετε βαθιά μόρφωση για θρησκευτικά και ιστορικά θέματα, συνάγουν το συμπέρασμα ότι η αναφορά του Ιώσηπου στον Ιησού οφείλεται σε μεταγενέστερη προσθήκη στο έργο του. Αυτό ενισχύεται κι από το γεγονός ότι ο Ωριγένης (3ος αιώνας), πατέρας της χριστιανικής εκκλησίας, κατηγορεί σε κείμενό του τον Ιώσηπο ότι δεν δέχεται πως ο Ιησούς ήταν ο αναμενόμενος μεσσίας της ιουδαϊκής θρησκείας. Αντίθετα, ο Ευσέβιος που έζησε τον 4ο αιώνα, θεωρεί δεδομένη την αναφορά του Ιώσηπου στον Ιησού ως μεσσία. Έτσι συμπεραίνεται ότι η προσθήκη στα γραπτά του Ιώσηπου (XVIII, 63 κ.ε., XX, 200 κ.ε.) έγινε εκείνο το χρονικό διάστημα (βλέπε επίσης το Bautz, Kirchenlexikon - Εκκλησιαστικό Λεξικό).
Το Ταλμούδ αναφέρεται στον Ιησού σε κεφάλαιο που γράφτηκε τον 3ο αιώνα, τον ονομάζει όμως τις πιο πολλές φορές Μπεν Σταντά ή Μπεν Παντιρά και τον συνδέει με πρόσωπα και περιστατικά που συνέβησαν περίπου 100 χρόνια πριν από αυτά που αναφέρονται στα Ευαγγέλια. Την εποχή που γράφτηκε αυτό το μέρος του Ταλμούδ υπήρχε όμως ήδη εξάπλωση του χριστιανισμού και γι' αυτό είναι ανεξήγητη η αντίφαση. Πιθανολογείται λοιπόν ότι στο Ταλμούδ καταγράφηκαν όχι οι «επίσημες» χριστιανικές απόψεις, οι οποίες έτσι κι αλλιώς δεν είχαν διαμορφωθεί ακόμα, αλλά εκείνες κάποιας από τις πολλές χριστιανικές κοινότητες που είχαν δημιουργηθεί στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Ο διακεκριμένος στωικός φιλόσοφος Σενέκας (Lucius Annaeus Seneca, ~4-65 μ.Χ.) που έζησε τον 1ο χριστιανικό αιώνα, αν και εκφράζει στα έργα του φιλοσοφικές απόψεις που δεν διαφέρουν σημαντικά από αυτές του χριστιανισμού και γι' αυτό επαινείται από τους πατέρες Τερτυλλιανό και Ιερώνυμο, δεν κάνει στα έργα του καμία αναφορά στον Ιησού και στους χριστιανούς, παρότι σχολιάζει επιπτώσεις στην πολιτική της Ρώμης από διάφορα σημαντικά και ασήμαντα γεγονότα της εποχής. Γι' αυτό πιθανολογείται ότι, αυτό που καθιερώθηκε αργότερα ως «χριστιανική διδασκαλία», έχει εμπλουτιστεί, μεταξύ άλλων, με υλικό από τη φιλοσοφία του Σενέκα και όχι ότι ο Σενέκας απηχεί τις, έτσι κι αλλιώς ακόμα αδιαμόρφωτες, χριστιανικές απόψεις. Εννοείται, η ιστορία ότι ο Παύλος αλληλογραφούσε με τον Σενέκα και για επιβεβαίωση κυκλοφορούσε κάποτε μια συλλογή από επιστολές τους, αποτελεί μια ακόμα μυθοπλασία που είχε στόχο να δημιουργήσει μια λαμπερή εικόνα για τους κοινωνικά και διανοητικά ενδεείς εκπροσώπους της νέας θρησκείας.
Ο ιστορικός Τάκιτος (Publius Cornelius Tacitus, ~56-115/120), για τον οποίο υπάρχουν μόνο διάσπαρτες πληροφορίες, αναφέρεται στους χριστιανούς στο βιβλίο του «Χρονικά» με εχθρικό ύφος, πράγμα που σημαίνει ότι κατά το δεύτερο χριστιανικό αιώνα είχαν ήδη συγκροτηθεί και ήταν υπολογίσιμες οι ομάδες οπαδών του χριστιανισμού, οι οποίοι οπαδοί διαμόρφωσαν σταδιακά αυτό που θεωρείται σήμερα ιστορία του Ιησού. Τα κείμενα του Τάκιτου που γνωρίζουμε σήμερα, είναι αντίγραφα που έγιναν από μοναχούς, στο διάστημα 9ος-11ος αιώνας μ.Χ. και από τα συγγράμματα αυτά λείπει η εξιστόρηση των γεγονότων της περιόδου από το έτος 28 μέχρι το έτος 34 μ.Χ., δηλαδή μιας πολύ σημαντικής περιόδου για το χριστιανισμό.
Άρα, δεν είναι διαθέσιμη κάποια έγκυρη έκδοση αυτών των κειμένων. Πιθανόν μέρος των χειρογράφων του Τάκιτου να είχε καταστραφεί ήδη από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους, επειδή οι περιγραφές του δεν ταίριαζαν στις μυθοπλασίες που διαμορφώθηκαν στα πλαίσια της συγκροτούμενης θρησκείας.
Ο Σουητώνιος (Gaius Tranquillus Suetonius, 75-160) που ήταν σύγχρονος του Τάκιτου, περιγράφει διωγμούς χριστιανών από τον Νέρωνα και τους αναφέρει περιφρονητικά ως «είδος ανθρώπων που είχαν προσηλωθεί σε κάποια καινούργια και βδελυρή δεισιδαιμονία». Επίσης στο έργο του «Κλαύδιος» αναφέρεται ο ιστορικός στην «...υποκίνηση των Εβραίων από κάποιον Χρηστό ...»
Αυτό δεν αποτελεί βέβαια μαρτυρία για την ιστορική παρουσία του Ιησού αλλά καταγραφή πληροφοριών. Το γεγονός όμως ότι ο άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας και γραμματικής Σουητώνιος έγραψε Χρηστός (που ήταν τότε όνομα δούλων, χρήσιμος, καλός) αντί του Χριστός (χρισμένος), έχει δώσει λαβή σε υποψίες ότι αυτή η φράση προστέθηκε μεταγενέστερα από ανθρώπους του εκκλησιαστικού μηχανισμού με ελλιπή παιδεία.
Αυτό που εντυπωσιάζει ιδιαιτέρως είναι το γεγονός ότι, τόσο ο βιογράφος, ιστορικός και δοκιμιογράφος Πλούταρχος που έζησε στο διάστημα 50-120 μ.Χ., όσο και ο ιστορικός και περιηγητής Παυσανίας που έζησε περίπου από το 110-115 μ.Χ. έως περίπου το 180 μ.Χ., οι οποίοι γνώριζαν άριστα τον ελληνόφωνο χώρο και περιγράφουν ιστορικά, πολιτικά, πολιτισμικά και θρησκευτικά θέματά του, δεν κάνουν καμία αναφορά, ούτε για χριστιανούς, ούτε για τον αρχηγός τους, οι οποίοι, σύμφωνα με την καθιερωμένη μυθοπλασία, προσέλκυαν μεγάλους αριθμούς νέων πιστών...
Στο χάρτη της εικόνας που περιέχεται σε σχολικά βιβλία και άλλα χριστιανικά έντυπα, φαίνεται ότι περί τα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ. είχαν εκχριστιανιστεί όλη η Μικρά Ασία και μεγάλα τμήματα της Ελλάδας και της Παλαιστίνης. Κι όμως οι δύο οξυδερκείς παρατηρητές των κοινωνιών και της ιστορίας τους δεν παρατήρησαν ή δεν σημείωσαν οτιδήποτε σχετικό. Το πιθανότερο είναι λοιπόν ότι οι χριστιανικές ομάδες ήταν ολιγάριθμες και χωρίς αξιόλογη προσέλευση και πήραν έκταση με την κρατικοποίηση αυτής της θρησκείας και την επιβολή της ως μοναδικής και υποχρεωτικής στα τέλη του 4ου αιώνα.
Αναφορές στον Ιησού γίνονται σε επιστολή ενός Πόπλιου Λεντούλου (Publius Lentulus) που αναφέρεται σε μεταγενέστερα κείμενα ως Ρωμαίος στρατιωτικός διοικητής στην Ιερουσαλήμ. Η επιστολή αποτελεί αναφορά προς τη Γερουσία της Ρώμης και στον Τιβέριο που ήταν αυτοκράτωρ στα έτη 14-37 μ.Χ. και περιλαμβάνει φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του Ιησού, όπως το μέτριο ανάστημά του (statura procerus, mediocris et spectabilis), το χρώμα των μαλλιών του κ.ά.
Η επιστολή αυτή εμφανίστηκε πρώτη φορά κατά το 13ο αιώνα στη Ρώμη ως ανακαλυφθείσα ανάμεσα σε διάφορα χειρόγραφα και φυσικά αντιμετωπίστηκε με καχυποψία. Ήδη το γεγονός ότι αναφέρονται στο κείμενό της χαρακτηρισμοί, όπως «προφήτης της αλήθειας», «υιός του θεού» και «Ιησούς Χριστός» δείχνουν ότι πρόκειται για αυθαίρετη κατασκευή, δεδομένου ότι οι δύο πρώτοι όροι προέρχονται από την ιουδαϊκή θρησκεία και δεν είχε λόγο να τους χρησιμοποιεί ένας Ρωμαίος αξιωματικός, η δε ονομασία Χριστός για τον Ιησού είναι ιστορικά μεταγενέστερη και δεν είναι δυνατόν να είχε χρησιμοποιηθεί σε ανύποπτο χρόνο. Η σύγχρονη «Καθολική Εγκυκλοπαίδεια» αναφέρει ότι Ρωμαίος διοικητής με τέτοιο όνομα δεν υπήρξε ποτέ στην Ιουδαία και δέχεται ότι η επιστολή αυτή είναι χαλκευμένη.
Πέρα από αυτές τις (αμφιλεγόμενες) αναφορές, δεν υπάρχει κάποια ιστορική περιγραφή της ζωής του Ιησού. Ακόμα και η ημερομηνία γεννήσεώς του, δεν είναι γνωστή, παρότι ακριβώς αυτό το έτος γεννήσεως έχει καθοριστεί ως η αρχή της σύγχρονης χρονολογήσεως. Το έτος γεννήσεως του Ιησού εκτιμάται ότι βρίσκεται μεταξύ τού 4 και του 1 π.Χ. Η 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα γεννήσεως δεν έχει σχέση με τον Ιησού, αλλά ταυτίζεται με την ημέρα γεννήσεως προχριστιανικών θεϊκών μορφών (Μίθρας) και με ρωμαϊκές εορταστικές εκδηλώσεις. Στη χριστιανική Ρώμη καθιερώθηκε η 25η Δεκεμβρίου ως εορτή τής γεννήσεως το έτος 354, στην Κωνσταντινούπολη το 379 και στην Αντιόχεια το 388.
Οι Ιστορικοί εκτιμούν ότι τα αναγραφόμενα στα Ευαγγέλια και τις υπόλοιπες γραφές, εφόσον δεν είναι μεταγενέστερες προσθήκες και προσαρμογές, αποτελούν σύμπτυξη ιστοριών από τη ζωή και τις δραστηριότητες πολλών δεκάδων θρησκευτικών θαυματοποιών διδασκάλων, οι οποίοι έζησαν και δίδασκαν στην Παλαιστίνη εκείνους τους αιώνες και θεωρούσαν τον εαυτό τους προφήτη και μεσσία. Ένας ή περισσότεροι από αυτούς πιθανόν να ονομάζονταν Ιησούς, όνομα που ήταν σύνηθες εκείνη την εποχή στην περιοχή. Κατά μία εκδοχή, μάλιστα, είναι πιθανόν να ταυτίζεται η δραστηριότητα του ευαγγελικού Ιησού με εκείνη του Ιωάννη του βαπτιστή.
Για τα χρόνια από τη γέννηση μέχρι τη δημόσια εμφάνιση του Ιησού, η οποία τοποθετείται σύμφωνα με αναφορές στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο περί τα έτη 28-29, δεν υπάρχουν επίσης ιστορικά στοιχεία. Αναφορές για τη σταύρωση τού ευαγγελικού Ιησού ομοιάζουν με υπαρκτά γεγονότα που συνέβησαν κατά τα χρόνια διοίκησης του Πόντιου Πιλάτου (26-36). Η θανάτωση στο σταυρό επιβαλλόταν κατά το ρωμαϊκό ποινικό δίκαιο για πολιτικά εγκλήματα σε μη Ρωμαίους πολίτες. Η σταύρωση λοιπόν του Ιησού που εκτιμάται ότι έγινε στα έτη μεταξύ 29 και 31, πρέπει να είναι συνέπεια καταδίκης του για εξέγερση κατά της αυτοκρατορίας.
Από τα προαναφερόμενα συνάγεται ότι δεν υπήρξε ο Ιησούς ως φυσικό πρόσωπο; Φυσικά και όχι, δεδομένου ότι υπήρξαν εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι στον τότε γνωστό κόσμο, για τους οποίους σε καμιά ιστορική πηγή δεν αναφέρεται οτιδήποτε. Πιθανό είναι λοιπόν να υπήρξε μεν ο συγκεκριμένος Ιησούς ως φυσικό πρόσωπο ένας μαραγκός που σαλτάρησε στα 30 του και θεώρησε ότι είναι υιός θεού, αλλά τίποτα από αυτά που μεγαλοποιούν τα ευαγγέλια δεν ευσταθεί. Δηλαδή δεν θα έδωσε καμιά αφορμή, με συζητήσεις περί το άτομό του, με μαζικές συναθροίσεις προσώπων, με θαύματα κλπ. κλπ., ώστε να αναφερθούν σ' αυτόν οι Ιστορικοί της εποχής.
(συνεχίζεται>>>)
Από τα προηγούμενα συνάγεται ότι, ο αρχηγός της χριστιανικής θρησκείας πιθανότατα δεν υπήρξε, όπως περιγράφεται στα ιερά βιβλία του χριστιανισμού (Μπέγζος), αυτά τα ιερά βιβλία δεν αποτελούν την βάση της πίστης των χριστιανών, αλλά οι αποφάσεις των εκκλησιαστικών συνόδων (Ιερόθεος) και, τέλος, η χριστιανική πίστη προσαρμόζεται κατά εποχή και κατά περιοχή (Πανεπιστήμιο Αθηνών)... Η χριστιανική θρησκεία που επεβλήθη αρχικά από το ρωμαϊκό στρατό, παραγεμίστηκε σταδιακά με πλήθος μυθοπλασιών με στόχο τη χειραγώγηση των ανθρώπων και την εξυπηρέτηση της κρατικής εξουσίας και του εκκλησιαστικού μηχανισμού που συγκροτήθηκε.
(συνέχεια από το α' μέρος)
Αφού διαπιστώθηκε στο α' μέρος ότι η χριστιανική θρησκεία είναι ένα συνονθύλευμα μυθοπλασιών, με ανύπαρκτο ιδρυτή, αμφισβητούμενες γραφές και μεταβαλλόμενη τακτική προσαρμογής, να δούμε μερικές από τις σημαντικότερες μυθοπλασίες:
Η Ναζαρέτ
Ένα άλλο μυστήριο αποτελεί η πόλη Ναζαρέτ, από την οποία λέγεται ότι καταγόταν ο Ιησούς. Η προσαγόρευση Ναζωραίος για τον Ιησού αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη δώδεκα φορές. Για παράδειγμα, στο Ματθαίος 2,23 αναγράφεται: «και ελθών κατώκησεν εις πόλιν λεγόμενην Ναζαρέτ, όπως πληρωθεί το ρηθέν δια των προφητών, ότι Ναζωραίος κληθήσεται». Επίσης, στο Ιωάννης (19,19) αναφέρεται ότι στο σταυρό που θανατώθηκε ο Ιησούς υπήρχε επιγραφή γραμμένη σε τρεις γλώσσες: «Ιησούς Ναζωραίος Βασιλεύς των Ιουδαίων»! Πέρα απ' αυτό, ως Ναζωραίος αναφέρεται και ο ληξιαρχικός πατέρας του Ιησού, ο Ιωσήφ. Όμως, μια πόλη της Παλαιστίνης και συγκεκριμένα της Γαλιλαίας με το όνομα Ναζαρέτ δεν υπήρξε ποτέ πριν και κατά τη διάρκεια της ζωής του Ιησού και παρουσιάζεται για πρώτη φορά μέσα από τα Ευαγγέλια. Η πόλη αυτή φαίνεται να «ιδρύθηκε» από τους χριστιανούς θεολόγους και αναφέρεται στις ιστορικές πηγές περί τον 3ο μ.Χ. αιώνα.
Στα ιστορικά έργα του Ιώσηπου Φλάβιου, ο οποίος ήταν αρχιστράτηγος των γαλιλαιϊκών στρατευμάτων στην εξέγερση κατά της Ρώμης και ο οποίος, όπως προαναφέρθηκε, συνελήφθη και κρατήθηκε αιχμάλωτος από το έτος 67 μ.Χ., δεν αναφέρεται πουθενά αυτή η πόλη, αν και τα στρατεύματά του στρατοπέδευαν στην περιοχή της σημερινής Ναζαρέτ. Κατά τις συγκρούσεις για την κατάληψη της γειτονικής πόλης Sepphoris, η οποία απείχε μερικά χιλιόμετρα από τον οικισμό που ονομαζόταν αργότερα Ναζαρέτ, έπρεπε να αποτελεί αυτή η Ναζαρέτ από στρατηγικής σκοπιάς σημείο οπισθοχώρησης ή στρατοπέδευσης των στρατευμάτων του. Μία πόλη Garis, 5 χλμ. νοτιοανατολικά της Sepphoris, που δεν υπάρχει πια και αναφέρεται πράγματι από τον Ιώσηπο (Βιβλίο 3, Κεφάλαιο 6,3) ως τοποθεσία του στρατοπέδου του, βρίσκεται ακριβώς στη θέση που υπάρχει η μεταγενέστερα αναφερόμενη Ναζαρέτ. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι σίγουρα μέχρι το 70 μ.Χ. δεν φαίνεται να υπήρχε κατ' όνομα μια πόλη Ναζαρέτ.
Αλλά και στους προηγούμενους αιώνες, στην π.Χ. εποχή, πουθενά δεν υπάρχει αναφορά στην πόλη Ναζαρέτ. Στην Παλαιά Διαθήκη, η οποία αποτελεί την πολιτική και θρησκευτική ιστορία του ιουδαϊκού λαού, γίνεται αναφορά σε χιλιάδες πόλεις, χωριά και οικισμούς, πολλά ονόματα που έπαψαν να αναφέρονται κατά τη μεταγενέστερη εποχή. Όμως, σε κανένα σημείο της Π.Δ. δεν αναφέρεται κάποιος οικισμός που θα μπορούσε να ταυτιστεί κατ' όνομα ή λόγω ιστορικών γεγονότων με την πόλη που ονομάστηκε Ναζαρέτ. Άρα τυχόν εικασίες ότι μπορεί να υπήρχε παλαιότερα το όνομα Ναζαρέτ, να περιέπεσε για δεκαετίες ή και αιώνες στη λήθη και να επανήλθε αργότερα, δεν ευσταθούν.
Το Ταλμούδ, μια συλλογή ιουδαϊκών νόμων που γράφτηκε μετά τα χριστιανικά ευαγγέλια (3ος αι.), αναφέρει πολλούς μικρούς και μεγάλους γαλιλαιϊκούς οικισμούς, αλλά ούτε μία φορά τη Ναζαρέτ. Γενικότερα, ουδείς ιστορικός ή άλλος συγγραφέας, πριν ή λίγο μετά τον Ιησού, έχει αναφέρει ποτέ το όνομα αυτής της πόλης. Η μόνη «πηγή» που «ιδρύει» και περιγράφει τη Ναζαρέτ, είναι η χριστιανική παράδοση, στην οποία αναφέρεται ακόμα ότι εκεί υπήρχε και συναγωγή, άρα θα έπρεπε να είναι ένας μεγαλύτερος οικισμός και όχι μια μικρή ομάδα κατοικιών ή ένας σταθμός αγροτικής παραγωγής. Παραμένει λοιπόν ανεξήγητο, πώς είναι δυνατόν να υπήρχε στο σταυρό του Ιησού επιγραφή που αναφερόταν σε μια πόλη, η οποία δεν υπήρχε καν εκείνη την εποχή ή πριν από αυτήν. Και πώς αναφέρεται αυτή η πόλη στα Eυαγγέλια που λέγεται ότι γράφτηκαν μέσα στον 1ο αιώνα αλλά δεν αναφέρεται στο Ταλμούδ που γράφτηκε δύο αιώνες αργότερα...
Κατά μία «αιρετική» εκδοχή ο χαρακτηρισμός Ναζωραίος (ή αλλιώς Ναζηραίς ή Ναζηραίος) σήμαινε στα εβραϊκά ο κεχρισμένος. Επειδή όμως οι θεόπνευστοι πατέρες του χριστιανισμού δεν κατανοούσαν αυτή τη λέξη, νόμισαν ότι ήταν προσδιορισμός με τοπική-εθνική σημασία και «κατασκεύασαν» μια πόλη Ναζαρέτ. Τότε όμως, πώς αναφέρεται ήδη ο Ματθαίος στην πόλη Ναζαρέτ που κατοίκησε ο Ιησούς; Το πιθανότερο είναι ότι προστέθηκαν αργότερα...
Η τριαδικότητα
Ένα άλλο ζήτημα προβληματισμού είναι, πώς προέκυψε η «κατασκευή» για τον τριαδικό θεό, με τον Ιησού στη θέση του γιου, η οποία πουθενά δεν αναφέρεται ρητά, ούτε στην Παλαιά Διαθήκη ούτε στα Ευαγγέλια, αλλά συνάγεται από διάφορες διατυπώσεις, οι οποίες με την προσφιλή στους θεολόγους μέθοδο της ερμηνευτικής μπορούν να πάρουν και την ακριβώς αντίθετη σημασία. Γεγονός είναι ότι τα περί τριαδικότητας αποτελούν μεταγενέστερη επινόηση των εκκλησιαστικών «πατέρων», αρχικά του Αθηναγόρα και του Τερτυλιανού.
Αν ληφθεί δε επί λέξει η αναφορά «υιός του θεού» που παρουσιάζεται σε πολλά σημεία των ευαγγελίων και ερμηνεύεται ως απόδειξη της σχέσης πατρός θεού και υιού Ιησού, τότε πρέπει να ληφθεί επίσης επί λέξει η αναφορά στη Γένεση (στ΄ 2) όπου αναγράφεται: «Ιδόντες οι υιοί τού Θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων, ότι ήσαν ωραίαι, έλαβον εις εαυτούς γυναίκας». Άρα υπήρχαν περισσότεροι του ενός υιοί θεού, οι οποίοι παντρεύτηκαν κιόλας.
Ο ίδιος ο Ιησούς ποτέ δεν θεώρησε τον εαυτό του θεό, το οποίο αποτελεί θεμελιώδες δόγμα της χριστιανικής θρησκείας και θα έπρεπε να προβάλλεται από τον ίδιο και τους μαθητές του! Ο Παύλος δεν αναφέρει πουθενά στις επιστολές του τον Ιησού ως θεό και διατηρεί αυτόν τον υπέρτατο χαρακτηρισμό μόνο για τον ένα και μοναδικό θεό του! Οι οπαδοί εκείνης της εποχής πίστευαν στο θεό, πίστευαν και στον Ιησού, αλλά δεν ταύτιζαν αυτές τις δύο έννοιες. Εξ αυτού οι χριστιανοί οπαδοί ονόμαζαν τον Ιησού το 2ο και 3ο αιώνα «θεϊκό» και τον λάτρευαν υπερβαλλόντως, πράγμα που οδήγησε τον 4ο αιώνα τη ρωμαϊκή (γοτθική) εξουσία στη σύνοδο της Νίκαιας να αναβαθμίσει ένα «θεϊκό δάσκαλο» σε «θεό».
Επίσης, η Καινή Διαθήκη αναφέρεται σε γεγονότα, τα οποία παρουσιάζονται τώρα ως «θαύματα», ενώ την εποχή που λέγεται ότι συνέβησαν, ονομάζονταν «σημεία» ή «σημάδια εξ ουρανού». Αλλιώς θα έπρεπε ο θεός, λένε έγκριτοι θεολόγοι, να ανατρέπει για χάριν κάποιου πεινασμένου ή άρρωστου ή πεθαμένου τους νόμους της φύσης ...; Αργότερα αποφάσισαν οι «πατέρες της εκκλησίας» να θεωρούνται τα σημάδια «θαύματα», όπως τα εννοούν μερικοί σήμερα, δηλαδή υπερφυσικά γεγονότα που ανατρέπουν τη φύση.
Η μόνη λογική εξήγηση για τη δημιουργία του «τριαδικού» θεού που είναι μεν ένας, αλλά έχει τρεις υποστάσεις, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, πρέπει να οφείλεται σε αντιγραφή από ανταγωνιστικές θρησκείες των πρώτων χριστιανικών αιώνων (βλέπε και επόμενα), οι οποίες είχαν επικεφαλής επίσης πλειάδα θεϊκών μορφών. Η ιδέα της θεοποίησης του Ιησού εμφανίζεται 2 γενιές μετά τον αναφερόμενο θάνατό του και σχετίζεται με τον ανταγωνισμό των θρησκειών της εποχής: Ημίθεος ο Ηρακλής, θεάνθρωπος ο δικός μας κ.ο.κ. Με αυτό τον τρόπο, ο χριστιανισμός παρουσιαζόταν προς τους Ιουδαίους ως μονοθεϊστική θρησκεία, αλλά προς τους εθνικούς ως πολυθεϊστική και γινόταν έτσι ελκυστική και πολυσυλλεκτική.
Στο αρχαιοελληνικό δωδεκάθεο παρουσιάζεται η τριάδα Δίας, Ήρα και θυγατέρα Αθηνά. Η θεά Εκάτη εμφανίζεται στους ύστερους χρόνους της αρχαιότητας ως τρισυπόστατη, εκφράζοντας ουσιαστικά τους τρεις κόσμους (Θεϊκό, Γήινο και Νεκρικό). Στην κέλτικη θρησκεία η θεά Morrigan έχει τρεις μορφές: αγάπη, γονιμότητα και θάνατος. Στον Ινδουϊσμό εκφράζεται μια τριαδικότητα με την Trimurti, την ενότητα των τριών υποστάσεων του δημιουργού (βράχμα), προστάτη (βίσνου) και καταστροφέα (σίβα).
Τέλος, στην επίσης πολύ παλαιότερη από το χριστιανισμό αιγυπτιακή θρησκεία υπήρχε ο θεός πατέρας Όσιρις, η θεά μητέρα Ίσις, σύζυγος του Όσιρι και το παιδί τους, ο Ώρος, ο οποίος ήταν πτηνό, όπως το χριστιανικό «άγιο πνεύμα» (βλέπε και επόμενα). Στην αιγυπτιακή θρησκεία το πτηνό ήταν, όμως, γεράκι, το οποίο παίζει σημαντικό ρόλο στη μυθολογία και την κοινωνική ζωή των λαών της βόρειας Αφρικής και της Εγγύς Ανατολής.
Η μητέρα του Ιησού
Αυτή η εισαγωγή της τριαδικότητας από τους εκκλησιαστικούς πατέρες δημιούργησε όμως, πέρα από τις πολλαπλές αιρέσεις και συγκρούσεις, ακόμα μέχρι το 19ο αιώνα και σήμερα ίσως, συμπληρωματικά προβλήματα: Οι εθνικές θρησκείες είχαν πάντα και μια θηλυκή θεότητα, η οποία «φρόντιζε» για τα θέματα της γυναικείας απασχόλησης στις αρχαίες κοινωνίες και μέχρι σήμερα, τη μητρότητα, την οικογένεια, την υγεία κ.ά. Τέτοιες θεότητες ήταν η περσική Εκάτη, η αιγυπτιακή Ίσις, οι ελληνικές θεότητες Ήρα, Αθηνά, Αφροδίτη κ.ο.κ., των οποίων η λατρεία ήταν πολύ διαδεδομένη στις περιοχές της ανατολικής Μεσογείου και στις οποίες είχαν αφιερωθεί εντυπωσιακοί ναοί.
Η χριστιανική θρησκεία είχε ένα θεό απροσδιόριστου φύλου, ο οποίος όμως εκδηλώνεται κατά γενική αντίληψη ως άντρας, ένα υιό αρσενικό και το πνεύμα ουδέτερο. Τίποτα θηλυκό, ίσως και λόγω του παραδοσιακού μισογυνισμού των «πατέρων». Όποτε είχε τεθεί το πρόβλημα της απουσίας θηλυκής θεότητας, κάθε πρόταση είχε απορριφθεί από τους μεγάλους εκκλησιαστικούς «πατέρες», για διάφορους λόγους.
Τελικά, στην Οικουμενική Σύνοδο της Εφέσου (431 μ.Χ.) αποφασίστηκε να ανακηρυχθεί η μητέρα του Ιησού , Μαρία, ως «παναγία και υπεραγία θεοτόκος», την οποία όμως ο τότε οικουμενικός πατριάρχης μόνο ως «χριστοτόκο» δεχόταν να αναγνωρίσει. Αυτή η επιλογή με την εισαγωγή θηλυκής θεότητας προκάλεσε νέες αντιδικίες, συγκρούσεις και αιρέσεις, πολλές από τις οποίες διαρκούν μέχρι των ημερών μας! Σταδιακά αποδόθηκαν δε όλες οι υπερφυσικές ικανότητες των προχριστιανικών θηλυκών θεοτήτων στη μητέρα του Ιησού.
Για παράδειγμα, κοντά στο ιερό της Αφροδίτης στη Βραυρώνα Αττικής, η οποία Αφροδίτη «γιάτρευε» τα ασθενή παιδιά, δημιουργήθηκε εδώ και πολλούς αιώνες και υπάρχει μέχρι σήμερα ανακαινισμένη μια εκκλησία της «Παναγίας γιάτρισσας». Αντίστοιχα έχουν γίνει κοντά ή πάνω σε όλα τα αρχαία ιερά.
Η νέα θρησκεία
Ένα άλλο ανεξήγητο από τους θεολόγους σημείο είναι ότι, στα Ευαγγέλια δεν αναφέρεται πουθενά ο όρος θρησκεία, ούτε φαίνεται από το περιεχόμενο της διδασκαλίας του Ιησού να υπήρχε ως στόχος η ίδρυση μιας νέας θρησκείας! Αντίθετα, οι ευαγγελικές περιγραφές (Ματθαίος, 5, 17-1Cool δείχνουν μια συμπεριφορά
και ομιλία πιστού Ιουδαίου: «Μην νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον και τους προφήτας, ούκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι» (πληρώ = εκπληρώ, συμπληρώνω). Επίσης, το περιγραφόμενο σε Ευαγγέλιο περιστατικό της εκδίωξης των εμπόρων από τη συναγωγή δείχνει, αν πράγματι συνέβη, ότι στόχος του ευαγγελικού Ιησού ήταν η κάθαρση και ανάδειξη της ιουδαϊκής θρησκείας και όχι η υποκατάστασή της.
Με τέτοιες αντιφάσεις και ελλείψεις στα Ευαγγέλια φαίνεται λογικό να σμικρύνεται η σημασία τους από τους θεολόγους που αναφέρθηκε στην αρχή και να προτάσσονται αντ' αυτών η «αποκαλυπτική» αλήθεια και οι αποφάσεις των Συνόδων, δηλαδή ό,τι βολεύει σε κάθε εποχή και κάθε συγκυρία.
Η εκτροπή των εξελίξεων από μια συνήθη ιουδαϊκή διδασκαλία προς μια νέα θρησκεία, αφενός με σύμπτυξη στοιχείων (συγκρητισμός) από την εβραϊκή, από το ελληνικό δωδεκάθεο και από διάφορες εθνικές θρησκείες στο χώρο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της εκείθεν Ανατολής (Μίθρας, Άττις, Όσιρις κλπ), αφετέρου με καθιέρωση απλοϊκών διαδικασιών για εύκολη μετάνοια ύστερα από κάθε μορφής αμαρτίες (μέχρι και δολοφονίες), έγκαιρη επίγεια συγχώρεση (των πιστών) και ελπίδες για ατομική κατάκτηση της «μετά θάνατον ζωής», φαίνεται ότι έγινε από τον Απόστολο Παύλο, διάφορους οπαδούς και από μαθητές τού Ιησού -σε αντιπαράθεση με τον Απόστολο Πέτρο- οι οποίοι με τη δράση και το κήρυγμά τους ανύψωσαν τον ευαγγελικό Ιησού στη θέση τού ιδρυτή και ηγέτη. Η διδασκαλία του Ιησού και των μαθητών του που κωδικοποιήθηκε στην «Καινή Διαθήκη», αναγνωρίστηκε ως επίσημη κρατική θρησκεία στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία από τον Κωνσταντίνο (Aurelius Constantinus Flavius Valerius, 272-337) και επεβλήθη ως αποκλειστική από τον Θεοδόσιο (Flavius Theodosius Ι, 347-395).
Ο χριστιανισμός, η θρησκεία που αναγνωρίζει ως ιδρυτή της τον, ίσως και ανύπαρκτο, Ιησού Χριστό, αποτελεί το τέκνο της σύγκρουσης μεταξύ, αφενός του ανατολίτικου μεταφυσικού μυστικισμού και αφετέρου του ελληνικού ορθολογικού ανθρωποκεντρισμού. ο μεταφυσικός μυστικισμός, έκδηλος στο μονοθεϊστικό αλλά τριαδικό χαρακτήρα της χριστιανικής θρησκείας, επικράτησε σ' αυτή τη σύγκρουση, αφενός με τη δυναμική υποστήριξη των ρωμαϊκών μισθοφορικών στρατευμάτων και αφετέρου με την καταπίεση, αποσιώπηση και, σε πολλές περιπτώσεις, διαστρέβλωση της φιλοσοφίας του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού.
Αποτέλεσμα ήταν να χρειασθεί να φθάσει η ανθρωπότητα στον Kαρτέσιο (Rene Descartes, 1596-1650) για να ανακαλύψει εκ νέου τον χαμένο ορθολογισμό, ο οποίος φαινόταν να έχει εκλείψει με την παρακμή της ελληνικής Αρχαιότητας.
04 Ιαν 2012
Ιησούς Χριστός, δεν υπήρξε ποτέ!!!(μέρος α')
...
Πριν από αρκετά χρόνια, όταν ζούσα μόνιμα στο εξωτερικό, άκουσα σε μια δημόσια συζήτηση ότι η ύπαρξη του Ιησού ως φυσικού προσώπου δεν είναι ιστορικά τεκμηριωμένη. Ανάμεσα στους ομιλητές ήταν και ένας κληρικός, ο οποίος κανονικά θα έπρεπε να παρέμβει εξοργισμένος για να διορθώσει την τοποθέτηση του ασεβή προλαλήσαντα. Δεν συνέβη, όμως, τίποτα και η συζήτηση συνεχίστηκε σαν να μίλαγαν για την πιθανότητα ύπαρξης ενός μυθικού προσώπου, π.χ. του βασιλιά των Αθηνών Κόδρου.
Η σύγκριση είναι σίγουρα ετεροβαρής, γιατί ο Ιησούς αναφέρεται κάθε μέρα με ανθρώπινες και θεϊκές ιδιότητες από εκατομμύρια ανθρώπους και θεωρείται ο ιδρυτής μιας θρησκείας που έγινε παγκόσμια (με τα όπλα του ρωμαϊκού στρατού, βέβαια!), ενώ τον Κόδρο ελάχιστοι τον έχουν ακούσει. Έκτοτε αποφάσισα να ψάξω το θέμα συστηματικά, να αναζητήσω τις πηγές και τις ιστορικές μελέτες. Το έκανα και, τελικά, διαπίστωσα πάρα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, καταρχάς ότι και διάφοροι Έλληνες, επιφανείς μελετητές (Μπέγζος) της χριστιανικής ιστορίας αμφιβάλλουν ότι υπήρξε ως ιστορικό πρόσωπο ο Ιησούς.
Για τη ζωή του Ιησού δεν υπάρχουν σημαντικές πληροφορίες, εκτός των Ευαγγελίων, τα οποία όμως, όπως όλα τα ιερά βιβλία των θρησκειών, δεν θεωρούνται έγκυρα ιστορικά συγγράμματα. Αλλά ακόμα και ανώτεροι εκκλησιαστικοί παράγοντες υποβαθμίζουν τη σημασία των Ευαγγελίων, αναφέροντας ότι: «Πηγή της πίστεώς μας δεν είναι τα Ευαγγέλια... αλλά η αποκαλυπτική αλήθεια... όπως καθορίστηκε και οριοθετήθηκε από τις Οικουμενικές Συνόδους» (μητροπολίτης Ναυπακτίας Ιερόθεος, ΤΟ ΒΗΜΑ, 15/4/2006).
Αυτό σημαίνει ότι τίποτα σταθερό (γραπτό) δεν υπάρχει, παρά τις συνεχείς αναφορές σε λόγια που είπαν ο Ιησούς, ο Παύλος, ο Πέτρος κλπ. Για κάθε εποχή ισχύει λοιπόν αυτό που επιβάλλει η συγκυρία και εξυπηρετεί τον εκκλησιαστικό μηχανισμό. Έτσι, «η χριστιανική πίστη προσαρμόζεται στις συνθήκες και στα αιτήματα κάθε τόπου και κάθε εποχής» (προμετωπίδα θεολογικής Σχολής Πανεπ. Αθήνας) - τουτέστιν ο ορισμός του καιροσκοπισμού.
Τα ιστορικά στοιχεία
Η σύγκριση είναι σίγουρα ετεροβαρής, γιατί ο Ιησούς αναφέρεται κάθε μέρα με ανθρώπινες και θεϊκές ιδιότητες από εκατομμύρια ανθρώπους και θεωρείται ο ιδρυτής μιας θρησκείας που έγινε παγκόσμια (με τα όπλα του ρωμαϊκού στρατού, βέβαια!), ενώ τον Κόδρο ελάχιστοι τον έχουν ακούσει. Έκτοτε αποφάσισα να ψάξω το θέμα συστηματικά, να αναζητήσω τις πηγές και τις ιστορικές μελέτες. Το έκανα και, τελικά, διαπίστωσα πάρα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, καταρχάς ότι και διάφοροι Έλληνες, επιφανείς μελετητές (Μπέγζος) της χριστιανικής ιστορίας αμφιβάλλουν ότι υπήρξε ως ιστορικό πρόσωπο ο Ιησούς.
Για τη ζωή του Ιησού δεν υπάρχουν σημαντικές πληροφορίες, εκτός των Ευαγγελίων, τα οποία όμως, όπως όλα τα ιερά βιβλία των θρησκειών, δεν θεωρούνται έγκυρα ιστορικά συγγράμματα. Αλλά ακόμα και ανώτεροι εκκλησιαστικοί παράγοντες υποβαθμίζουν τη σημασία των Ευαγγελίων, αναφέροντας ότι: «Πηγή της πίστεώς μας δεν είναι τα Ευαγγέλια... αλλά η αποκαλυπτική αλήθεια... όπως καθορίστηκε και οριοθετήθηκε από τις Οικουμενικές Συνόδους» (μητροπολίτης Ναυπακτίας Ιερόθεος, ΤΟ ΒΗΜΑ, 15/4/2006).
Αυτό σημαίνει ότι τίποτα σταθερό (γραπτό) δεν υπάρχει, παρά τις συνεχείς αναφορές σε λόγια που είπαν ο Ιησούς, ο Παύλος, ο Πέτρος κλπ. Για κάθε εποχή ισχύει λοιπόν αυτό που επιβάλλει η συγκυρία και εξυπηρετεί τον εκκλησιαστικό μηχανισμό. Έτσι, «η χριστιανική πίστη προσαρμόζεται στις συνθήκες και στα αιτήματα κάθε τόπου και κάθε εποχής» (προμετωπίδα θεολογικής Σχολής Πανεπ. Αθήνας) - τουτέστιν ο ορισμός του καιροσκοπισμού.
Τα ιστορικά στοιχεία
Οι λιγοστές πληροφορίες από εξωβιβλικές πηγές, όπως τα έργα των Σουητώνιου, Ιώσηπου και Τάκιτου ή το Ταλμούδ, δεν είναι σύγχρονες του Ιησού και αναφέρονται έμμεσα σ' αυτόν, χωρίς να δίνουν αξιόλογες πληροφορίες, κυρίως όμως, θεωρούνται πολύ αμφίβολης εγκυρότητας.
Καταρχάς, ο Φίλων ο Αλεξανδρινός (Philo Alexandrinus, ~20 π.Χ.- 54 μ.Χ.), Εβραίος φιλόσοφος με θαυμασμό προς τον ελληνικό πολιτισμό, ο οποίος είχε ενεργό ρόλο εκπροσώπησης των Εβραίων στη Ρώμη, έγραψε σημαντικά ιστορικά και φιλοσοφικά έργα, αλλά δεν αναφέρει τίποτα για τον Ιησού και τη διδασκαλία του, ενώ περιγράφει στα έργα του μέχρι και ασήμαντες λεπτομέρειες από τη ζωή των Ιουδαίων της εποχής του.
Επίσης ο Τιβέριος Αλέξανδρος (Tiberius Iulius Alexander, ~10- ~70μ.Χ.), που ήταν στρατιωτικός και διοικητικός εκπρόσωπος της Ρώμης στην Ιουδαία και ανώτερος άρχοντας των Ιουδαίων στην Αίγυπτο, ανιψιός του προαναφερθέντος Φίλωνα, και επίσης συγγραφέας της ιουδαϊκής ιστορίας, δεν αναφέρει στα έργα του τίποτα απολύτως για κάποιον Ιησού που συγκινούσε τον κόσμο, τη θρυλούμενη ανάστασή του και πιθανούς οπαδούς του.
Εδώ συμβαίνουν κοσμοϊστορικά γεγονότα που ανατρέπουν τους νόμους της φύσης και της λογικής, όπως τα περιγράφει ο ευαγγελιστής Ματθαίος (27.50-54): «ο δε Ιησούς κράξας αφήκε το πνεύμα. Και το καταπέτασμα του Ναού εσχίσθη... και η γη εσείσθη και οι πέτρες εσχίσθησαν» και ο Φίλων με τον ανιψιό του, δεν αντελήφθησαν τίποτα. Και πέραν αυτού: «τα μνημεία άνοιξαν και πολλά σώματα των νεκρών αγίων ηγέρθησαν και εξελθόντες εκ των μνημείων μετά την έγερση (ανάσταση) αυτού (του Ιησού) εισήλθαν εις την άγια πόλη και ενεφανίσθησαν σε πολλούς». Δηλαδή, κυκλοφορούσαν «άγιοι» της (χριστιανικήςWink θρησκείας και κανείς δεν τους συνάντησε, έστω τον Αβραάμ και τον Μωυσή ή κάποιους άλλους.
Αν πράγματι είχαν συμβεί επί των ημερών του οι πολλαπλές και μαζικές συναθροίσεις «πιστών» ή περίεργων, αν είχαν συμβεί τα ιαματικά και διατροφικά θαύματα που περιγράφονται στα Ευαγγέλια, αν είχαν αναστηθεί «άγιοι» άνθρωποι, σίγουρα θα υπήρχε κάποια αναφορά στα συγγράμματα του Φίλωνα και του Τιβέριου. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, είτε δεν συνέβη τίποτα από αυτά, είτε διαδίδονταν τέτοια γεγονότα τόσο συχνά και από τόσους πολλούς θαυματοποιούς δάσκαλους, ώστε να μην θεωρούνται, έστω και ως ασήμαντα περιστατικά, άξια αναφοράς.
Ο Ιώσηπος Φλάβιος (Josephus Flavius, 37-100 μ.Χ.), στρατιωτικός και ιστορικός με αριστοκρατική καταγωγή και θρησκευτική μόρφωση, έζησε στην Παλαιστίνη και αιχμαλωτίστηκε (67 μ.Χ.) από τους Ρωμαίους στον ιουδαϊκό πόλεμο που κατέληξε στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ (70 μ.Χ.) Στα βιβλία του «Πόλεμος των Ιουδαίων» και «Ιουδαϊκές Αρχαιότητες» περιγράφει ο Ιώσηπος με λεπτομέρειες διάφορα περιστατικά από την απώτερη και πρόσφατη ιστορία του λαού του, αναφέρεται σε διάφορες εβραϊκές αιρέσεις κτλ., δεν κάνει όμως καμιά αναφορά σε χριστιανούς. Απρόσμενα και εκτός συμφραζομένων περιγράφει όμως ο Ιώσηπος, σε κάποιο σημείο των «Ιουδαϊκών Αρχαιοτήτων», μάλλον επαινετικά, τη δραστηριότητα και τα θαύματα του Ιησού, τον οποίο αποκαλεί «μεσσία».
Οι θρησκευτικά αδέσμευτοι Ιστορικοί, κρίνοντας από το γεγονός ότι ο Ιώσηπος ήταν πιστός στην ιουδαϊκή θρησκεία και διέθετε βαθιά μόρφωση για θρησκευτικά και ιστορικά θέματα, συνάγουν το συμπέρασμα ότι η αναφορά του Ιώσηπου στον Ιησού οφείλεται σε μεταγενέστερη προσθήκη στο έργο του. Αυτό ενισχύεται κι από το γεγονός ότι ο Ωριγένης (3ος αιώνας), πατέρας της χριστιανικής εκκλησίας, κατηγορεί σε κείμενό του τον Ιώσηπο ότι δεν δέχεται πως ο Ιησούς ήταν ο αναμενόμενος μεσσίας της ιουδαϊκής θρησκείας. Αντίθετα, ο Ευσέβιος που έζησε τον 4ο αιώνα, θεωρεί δεδομένη την αναφορά του Ιώσηπου στον Ιησού ως μεσσία. Έτσι συμπεραίνεται ότι η προσθήκη στα γραπτά του Ιώσηπου (XVIII, 63 κ.ε., XX, 200 κ.ε.) έγινε εκείνο το χρονικό διάστημα (βλέπε επίσης το Bautz, Kirchenlexikon - Εκκλησιαστικό Λεξικό).
Το Ταλμούδ αναφέρεται στον Ιησού σε κεφάλαιο που γράφτηκε τον 3ο αιώνα, τον ονομάζει όμως τις πιο πολλές φορές Μπεν Σταντά ή Μπεν Παντιρά και τον συνδέει με πρόσωπα και περιστατικά που συνέβησαν περίπου 100 χρόνια πριν από αυτά που αναφέρονται στα Ευαγγέλια. Την εποχή που γράφτηκε αυτό το μέρος του Ταλμούδ υπήρχε όμως ήδη εξάπλωση του χριστιανισμού και γι' αυτό είναι ανεξήγητη η αντίφαση. Πιθανολογείται λοιπόν ότι στο Ταλμούδ καταγράφηκαν όχι οι «επίσημες» χριστιανικές απόψεις, οι οποίες έτσι κι αλλιώς δεν είχαν διαμορφωθεί ακόμα, αλλά εκείνες κάποιας από τις πολλές χριστιανικές κοινότητες που είχαν δημιουργηθεί στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Ο διακεκριμένος στωικός φιλόσοφος Σενέκας (Lucius Annaeus Seneca, ~4-65 μ.Χ.) που έζησε τον 1ο χριστιανικό αιώνα, αν και εκφράζει στα έργα του φιλοσοφικές απόψεις που δεν διαφέρουν σημαντικά από αυτές του χριστιανισμού και γι' αυτό επαινείται από τους πατέρες Τερτυλλιανό και Ιερώνυμο, δεν κάνει στα έργα του καμία αναφορά στον Ιησού και στους χριστιανούς, παρότι σχολιάζει επιπτώσεις στην πολιτική της Ρώμης από διάφορα σημαντικά και ασήμαντα γεγονότα της εποχής. Γι' αυτό πιθανολογείται ότι, αυτό που καθιερώθηκε αργότερα ως «χριστιανική διδασκαλία», έχει εμπλουτιστεί, μεταξύ άλλων, με υλικό από τη φιλοσοφία του Σενέκα και όχι ότι ο Σενέκας απηχεί τις, έτσι κι αλλιώς ακόμα αδιαμόρφωτες, χριστιανικές απόψεις. Εννοείται, η ιστορία ότι ο Παύλος αλληλογραφούσε με τον Σενέκα και για επιβεβαίωση κυκλοφορούσε κάποτε μια συλλογή από επιστολές τους, αποτελεί μια ακόμα μυθοπλασία που είχε στόχο να δημιουργήσει μια λαμπερή εικόνα για τους κοινωνικά και διανοητικά ενδεείς εκπροσώπους της νέας θρησκείας.
Ο ιστορικός Τάκιτος (Publius Cornelius Tacitus, ~56-115/120), για τον οποίο υπάρχουν μόνο διάσπαρτες πληροφορίες, αναφέρεται στους χριστιανούς στο βιβλίο του «Χρονικά» με εχθρικό ύφος, πράγμα που σημαίνει ότι κατά το δεύτερο χριστιανικό αιώνα είχαν ήδη συγκροτηθεί και ήταν υπολογίσιμες οι ομάδες οπαδών του χριστιανισμού, οι οποίοι οπαδοί διαμόρφωσαν σταδιακά αυτό που θεωρείται σήμερα ιστορία του Ιησού. Τα κείμενα του Τάκιτου που γνωρίζουμε σήμερα, είναι αντίγραφα που έγιναν από μοναχούς, στο διάστημα 9ος-11ος αιώνας μ.Χ. και από τα συγγράμματα αυτά λείπει η εξιστόρηση των γεγονότων της περιόδου από το έτος 28 μέχρι το έτος 34 μ.Χ., δηλαδή μιας πολύ σημαντικής περιόδου για το χριστιανισμό.
Άρα, δεν είναι διαθέσιμη κάποια έγκυρη έκδοση αυτών των κειμένων. Πιθανόν μέρος των χειρογράφων του Τάκιτου να είχε καταστραφεί ήδη από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους, επειδή οι περιγραφές του δεν ταίριαζαν στις μυθοπλασίες που διαμορφώθηκαν στα πλαίσια της συγκροτούμενης θρησκείας.
Ο Σουητώνιος (Gaius Tranquillus Suetonius, 75-160) που ήταν σύγχρονος του Τάκιτου, περιγράφει διωγμούς χριστιανών από τον Νέρωνα και τους αναφέρει περιφρονητικά ως «είδος ανθρώπων που είχαν προσηλωθεί σε κάποια καινούργια και βδελυρή δεισιδαιμονία». Επίσης στο έργο του «Κλαύδιος» αναφέρεται ο ιστορικός στην «...υποκίνηση των Εβραίων από κάποιον Χρηστό ...»
Αυτό δεν αποτελεί βέβαια μαρτυρία για την ιστορική παρουσία του Ιησού αλλά καταγραφή πληροφοριών. Το γεγονός όμως ότι ο άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας και γραμματικής Σουητώνιος έγραψε Χρηστός (που ήταν τότε όνομα δούλων, χρήσιμος, καλός) αντί του Χριστός (χρισμένος), έχει δώσει λαβή σε υποψίες ότι αυτή η φράση προστέθηκε μεταγενέστερα από ανθρώπους του εκκλησιαστικού μηχανισμού με ελλιπή παιδεία.
Αυτό που εντυπωσιάζει ιδιαιτέρως είναι το γεγονός ότι, τόσο ο βιογράφος, ιστορικός και δοκιμιογράφος Πλούταρχος που έζησε στο διάστημα 50-120 μ.Χ., όσο και ο ιστορικός και περιηγητής Παυσανίας που έζησε περίπου από το 110-115 μ.Χ. έως περίπου το 180 μ.Χ., οι οποίοι γνώριζαν άριστα τον ελληνόφωνο χώρο και περιγράφουν ιστορικά, πολιτικά, πολιτισμικά και θρησκευτικά θέματά του, δεν κάνουν καμία αναφορά, ούτε για χριστιανούς, ούτε για τον αρχηγός τους, οι οποίοι, σύμφωνα με την καθιερωμένη μυθοπλασία, προσέλκυαν μεγάλους αριθμούς νέων πιστών...
Στο χάρτη της εικόνας που περιέχεται σε σχολικά βιβλία και άλλα χριστιανικά έντυπα, φαίνεται ότι περί τα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ. είχαν εκχριστιανιστεί όλη η Μικρά Ασία και μεγάλα τμήματα της Ελλάδας και της Παλαιστίνης. Κι όμως οι δύο οξυδερκείς παρατηρητές των κοινωνιών και της ιστορίας τους δεν παρατήρησαν ή δεν σημείωσαν οτιδήποτε σχετικό. Το πιθανότερο είναι λοιπόν ότι οι χριστιανικές ομάδες ήταν ολιγάριθμες και χωρίς αξιόλογη προσέλευση και πήραν έκταση με την κρατικοποίηση αυτής της θρησκείας και την επιβολή της ως μοναδικής και υποχρεωτικής στα τέλη του 4ου αιώνα.
Αναφορές στον Ιησού γίνονται σε επιστολή ενός Πόπλιου Λεντούλου (Publius Lentulus) που αναφέρεται σε μεταγενέστερα κείμενα ως Ρωμαίος στρατιωτικός διοικητής στην Ιερουσαλήμ. Η επιστολή αποτελεί αναφορά προς τη Γερουσία της Ρώμης και στον Τιβέριο που ήταν αυτοκράτωρ στα έτη 14-37 μ.Χ. και περιλαμβάνει φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του Ιησού, όπως το μέτριο ανάστημά του (statura procerus, mediocris et spectabilis), το χρώμα των μαλλιών του κ.ά.
Η επιστολή αυτή εμφανίστηκε πρώτη φορά κατά το 13ο αιώνα στη Ρώμη ως ανακαλυφθείσα ανάμεσα σε διάφορα χειρόγραφα και φυσικά αντιμετωπίστηκε με καχυποψία. Ήδη το γεγονός ότι αναφέρονται στο κείμενό της χαρακτηρισμοί, όπως «προφήτης της αλήθειας», «υιός του θεού» και «Ιησούς Χριστός» δείχνουν ότι πρόκειται για αυθαίρετη κατασκευή, δεδομένου ότι οι δύο πρώτοι όροι προέρχονται από την ιουδαϊκή θρησκεία και δεν είχε λόγο να τους χρησιμοποιεί ένας Ρωμαίος αξιωματικός, η δε ονομασία Χριστός για τον Ιησού είναι ιστορικά μεταγενέστερη και δεν είναι δυνατόν να είχε χρησιμοποιηθεί σε ανύποπτο χρόνο. Η σύγχρονη «Καθολική Εγκυκλοπαίδεια» αναφέρει ότι Ρωμαίος διοικητής με τέτοιο όνομα δεν υπήρξε ποτέ στην Ιουδαία και δέχεται ότι η επιστολή αυτή είναι χαλκευμένη.
Πέρα από αυτές τις (αμφιλεγόμενες) αναφορές, δεν υπάρχει κάποια ιστορική περιγραφή της ζωής του Ιησού. Ακόμα και η ημερομηνία γεννήσεώς του, δεν είναι γνωστή, παρότι ακριβώς αυτό το έτος γεννήσεως έχει καθοριστεί ως η αρχή της σύγχρονης χρονολογήσεως. Το έτος γεννήσεως του Ιησού εκτιμάται ότι βρίσκεται μεταξύ τού 4 και του 1 π.Χ. Η 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα γεννήσεως δεν έχει σχέση με τον Ιησού, αλλά ταυτίζεται με την ημέρα γεννήσεως προχριστιανικών θεϊκών μορφών (Μίθρας) και με ρωμαϊκές εορταστικές εκδηλώσεις. Στη χριστιανική Ρώμη καθιερώθηκε η 25η Δεκεμβρίου ως εορτή τής γεννήσεως το έτος 354, στην Κωνσταντινούπολη το 379 και στην Αντιόχεια το 388.
Οι Ιστορικοί εκτιμούν ότι τα αναγραφόμενα στα Ευαγγέλια και τις υπόλοιπες γραφές, εφόσον δεν είναι μεταγενέστερες προσθήκες και προσαρμογές, αποτελούν σύμπτυξη ιστοριών από τη ζωή και τις δραστηριότητες πολλών δεκάδων θρησκευτικών θαυματοποιών διδασκάλων, οι οποίοι έζησαν και δίδασκαν στην Παλαιστίνη εκείνους τους αιώνες και θεωρούσαν τον εαυτό τους προφήτη και μεσσία. Ένας ή περισσότεροι από αυτούς πιθανόν να ονομάζονταν Ιησούς, όνομα που ήταν σύνηθες εκείνη την εποχή στην περιοχή. Κατά μία εκδοχή, μάλιστα, είναι πιθανόν να ταυτίζεται η δραστηριότητα του ευαγγελικού Ιησού με εκείνη του Ιωάννη του βαπτιστή.
Για τα χρόνια από τη γέννηση μέχρι τη δημόσια εμφάνιση του Ιησού, η οποία τοποθετείται σύμφωνα με αναφορές στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο περί τα έτη 28-29, δεν υπάρχουν επίσης ιστορικά στοιχεία. Αναφορές για τη σταύρωση τού ευαγγελικού Ιησού ομοιάζουν με υπαρκτά γεγονότα που συνέβησαν κατά τα χρόνια διοίκησης του Πόντιου Πιλάτου (26-36). Η θανάτωση στο σταυρό επιβαλλόταν κατά το ρωμαϊκό ποινικό δίκαιο για πολιτικά εγκλήματα σε μη Ρωμαίους πολίτες. Η σταύρωση λοιπόν του Ιησού που εκτιμάται ότι έγινε στα έτη μεταξύ 29 και 31, πρέπει να είναι συνέπεια καταδίκης του για εξέγερση κατά της αυτοκρατορίας.
Από τα προαναφερόμενα συνάγεται ότι δεν υπήρξε ο Ιησούς ως φυσικό πρόσωπο; Φυσικά και όχι, δεδομένου ότι υπήρξαν εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι στον τότε γνωστό κόσμο, για τους οποίους σε καμιά ιστορική πηγή δεν αναφέρεται οτιδήποτε. Πιθανό είναι λοιπόν να υπήρξε μεν ο συγκεκριμένος Ιησούς ως φυσικό πρόσωπο ένας μαραγκός που σαλτάρησε στα 30 του και θεώρησε ότι είναι υιός θεού, αλλά τίποτα από αυτά που μεγαλοποιούν τα ευαγγέλια δεν ευσταθεί. Δηλαδή δεν θα έδωσε καμιά αφορμή, με συζητήσεις περί το άτομό του, με μαζικές συναθροίσεις προσώπων, με θαύματα κλπ. κλπ., ώστε να αναφερθούν σ' αυτόν οι Ιστορικοί της εποχής.
(συνεχίζεται>>>)
Από τα προηγούμενα συνάγεται ότι, ο αρχηγός της χριστιανικής θρησκείας πιθανότατα δεν υπήρξε, όπως περιγράφεται στα ιερά βιβλία του χριστιανισμού (Μπέγζος), αυτά τα ιερά βιβλία δεν αποτελούν την βάση της πίστης των χριστιανών, αλλά οι αποφάσεις των εκκλησιαστικών συνόδων (Ιερόθεος) και, τέλος, η χριστιανική πίστη προσαρμόζεται κατά εποχή και κατά περιοχή (Πανεπιστήμιο Αθηνών)... Η χριστιανική θρησκεία που επεβλήθη αρχικά από το ρωμαϊκό στρατό, παραγεμίστηκε σταδιακά με πλήθος μυθοπλασιών με στόχο τη χειραγώγηση των ανθρώπων και την εξυπηρέτηση της κρατικής εξουσίας και του εκκλησιαστικού μηχανισμού που συγκροτήθηκε.
(συνέχεια από το α' μέρος)
Αφού διαπιστώθηκε στο α' μέρος ότι η χριστιανική θρησκεία είναι ένα συνονθύλευμα μυθοπλασιών, με ανύπαρκτο ιδρυτή, αμφισβητούμενες γραφές και μεταβαλλόμενη τακτική προσαρμογής, να δούμε μερικές από τις σημαντικότερες μυθοπλασίες:
Η Ναζαρέτ
Ένα άλλο μυστήριο αποτελεί η πόλη Ναζαρέτ, από την οποία λέγεται ότι καταγόταν ο Ιησούς. Η προσαγόρευση Ναζωραίος για τον Ιησού αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη δώδεκα φορές. Για παράδειγμα, στο Ματθαίος 2,23 αναγράφεται: «και ελθών κατώκησεν εις πόλιν λεγόμενην Ναζαρέτ, όπως πληρωθεί το ρηθέν δια των προφητών, ότι Ναζωραίος κληθήσεται». Επίσης, στο Ιωάννης (19,19) αναφέρεται ότι στο σταυρό που θανατώθηκε ο Ιησούς υπήρχε επιγραφή γραμμένη σε τρεις γλώσσες: «Ιησούς Ναζωραίος Βασιλεύς των Ιουδαίων»! Πέρα απ' αυτό, ως Ναζωραίος αναφέρεται και ο ληξιαρχικός πατέρας του Ιησού, ο Ιωσήφ. Όμως, μια πόλη της Παλαιστίνης και συγκεκριμένα της Γαλιλαίας με το όνομα Ναζαρέτ δεν υπήρξε ποτέ πριν και κατά τη διάρκεια της ζωής του Ιησού και παρουσιάζεται για πρώτη φορά μέσα από τα Ευαγγέλια. Η πόλη αυτή φαίνεται να «ιδρύθηκε» από τους χριστιανούς θεολόγους και αναφέρεται στις ιστορικές πηγές περί τον 3ο μ.Χ. αιώνα.
Στα ιστορικά έργα του Ιώσηπου Φλάβιου, ο οποίος ήταν αρχιστράτηγος των γαλιλαιϊκών στρατευμάτων στην εξέγερση κατά της Ρώμης και ο οποίος, όπως προαναφέρθηκε, συνελήφθη και κρατήθηκε αιχμάλωτος από το έτος 67 μ.Χ., δεν αναφέρεται πουθενά αυτή η πόλη, αν και τα στρατεύματά του στρατοπέδευαν στην περιοχή της σημερινής Ναζαρέτ. Κατά τις συγκρούσεις για την κατάληψη της γειτονικής πόλης Sepphoris, η οποία απείχε μερικά χιλιόμετρα από τον οικισμό που ονομαζόταν αργότερα Ναζαρέτ, έπρεπε να αποτελεί αυτή η Ναζαρέτ από στρατηγικής σκοπιάς σημείο οπισθοχώρησης ή στρατοπέδευσης των στρατευμάτων του. Μία πόλη Garis, 5 χλμ. νοτιοανατολικά της Sepphoris, που δεν υπάρχει πια και αναφέρεται πράγματι από τον Ιώσηπο (Βιβλίο 3, Κεφάλαιο 6,3) ως τοποθεσία του στρατοπέδου του, βρίσκεται ακριβώς στη θέση που υπάρχει η μεταγενέστερα αναφερόμενη Ναζαρέτ. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι σίγουρα μέχρι το 70 μ.Χ. δεν φαίνεται να υπήρχε κατ' όνομα μια πόλη Ναζαρέτ.
Αλλά και στους προηγούμενους αιώνες, στην π.Χ. εποχή, πουθενά δεν υπάρχει αναφορά στην πόλη Ναζαρέτ. Στην Παλαιά Διαθήκη, η οποία αποτελεί την πολιτική και θρησκευτική ιστορία του ιουδαϊκού λαού, γίνεται αναφορά σε χιλιάδες πόλεις, χωριά και οικισμούς, πολλά ονόματα που έπαψαν να αναφέρονται κατά τη μεταγενέστερη εποχή. Όμως, σε κανένα σημείο της Π.Δ. δεν αναφέρεται κάποιος οικισμός που θα μπορούσε να ταυτιστεί κατ' όνομα ή λόγω ιστορικών γεγονότων με την πόλη που ονομάστηκε Ναζαρέτ. Άρα τυχόν εικασίες ότι μπορεί να υπήρχε παλαιότερα το όνομα Ναζαρέτ, να περιέπεσε για δεκαετίες ή και αιώνες στη λήθη και να επανήλθε αργότερα, δεν ευσταθούν.
Το Ταλμούδ, μια συλλογή ιουδαϊκών νόμων που γράφτηκε μετά τα χριστιανικά ευαγγέλια (3ος αι.), αναφέρει πολλούς μικρούς και μεγάλους γαλιλαιϊκούς οικισμούς, αλλά ούτε μία φορά τη Ναζαρέτ. Γενικότερα, ουδείς ιστορικός ή άλλος συγγραφέας, πριν ή λίγο μετά τον Ιησού, έχει αναφέρει ποτέ το όνομα αυτής της πόλης. Η μόνη «πηγή» που «ιδρύει» και περιγράφει τη Ναζαρέτ, είναι η χριστιανική παράδοση, στην οποία αναφέρεται ακόμα ότι εκεί υπήρχε και συναγωγή, άρα θα έπρεπε να είναι ένας μεγαλύτερος οικισμός και όχι μια μικρή ομάδα κατοικιών ή ένας σταθμός αγροτικής παραγωγής. Παραμένει λοιπόν ανεξήγητο, πώς είναι δυνατόν να υπήρχε στο σταυρό του Ιησού επιγραφή που αναφερόταν σε μια πόλη, η οποία δεν υπήρχε καν εκείνη την εποχή ή πριν από αυτήν. Και πώς αναφέρεται αυτή η πόλη στα Eυαγγέλια που λέγεται ότι γράφτηκαν μέσα στον 1ο αιώνα αλλά δεν αναφέρεται στο Ταλμούδ που γράφτηκε δύο αιώνες αργότερα...
Κατά μία «αιρετική» εκδοχή ο χαρακτηρισμός Ναζωραίος (ή αλλιώς Ναζηραίς ή Ναζηραίος) σήμαινε στα εβραϊκά ο κεχρισμένος. Επειδή όμως οι θεόπνευστοι πατέρες του χριστιανισμού δεν κατανοούσαν αυτή τη λέξη, νόμισαν ότι ήταν προσδιορισμός με τοπική-εθνική σημασία και «κατασκεύασαν» μια πόλη Ναζαρέτ. Τότε όμως, πώς αναφέρεται ήδη ο Ματθαίος στην πόλη Ναζαρέτ που κατοίκησε ο Ιησούς; Το πιθανότερο είναι ότι προστέθηκαν αργότερα...
Η τριαδικότητα
Ένα άλλο ζήτημα προβληματισμού είναι, πώς προέκυψε η «κατασκευή» για τον τριαδικό θεό, με τον Ιησού στη θέση του γιου, η οποία πουθενά δεν αναφέρεται ρητά, ούτε στην Παλαιά Διαθήκη ούτε στα Ευαγγέλια, αλλά συνάγεται από διάφορες διατυπώσεις, οι οποίες με την προσφιλή στους θεολόγους μέθοδο της ερμηνευτικής μπορούν να πάρουν και την ακριβώς αντίθετη σημασία. Γεγονός είναι ότι τα περί τριαδικότητας αποτελούν μεταγενέστερη επινόηση των εκκλησιαστικών «πατέρων», αρχικά του Αθηναγόρα και του Τερτυλιανού.
Αν ληφθεί δε επί λέξει η αναφορά «υιός του θεού» που παρουσιάζεται σε πολλά σημεία των ευαγγελίων και ερμηνεύεται ως απόδειξη της σχέσης πατρός θεού και υιού Ιησού, τότε πρέπει να ληφθεί επίσης επί λέξει η αναφορά στη Γένεση (στ΄ 2) όπου αναγράφεται: «Ιδόντες οι υιοί τού Θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων, ότι ήσαν ωραίαι, έλαβον εις εαυτούς γυναίκας». Άρα υπήρχαν περισσότεροι του ενός υιοί θεού, οι οποίοι παντρεύτηκαν κιόλας.
Ο ίδιος ο Ιησούς ποτέ δεν θεώρησε τον εαυτό του θεό, το οποίο αποτελεί θεμελιώδες δόγμα της χριστιανικής θρησκείας και θα έπρεπε να προβάλλεται από τον ίδιο και τους μαθητές του! Ο Παύλος δεν αναφέρει πουθενά στις επιστολές του τον Ιησού ως θεό και διατηρεί αυτόν τον υπέρτατο χαρακτηρισμό μόνο για τον ένα και μοναδικό θεό του! Οι οπαδοί εκείνης της εποχής πίστευαν στο θεό, πίστευαν και στον Ιησού, αλλά δεν ταύτιζαν αυτές τις δύο έννοιες. Εξ αυτού οι χριστιανοί οπαδοί ονόμαζαν τον Ιησού το 2ο και 3ο αιώνα «θεϊκό» και τον λάτρευαν υπερβαλλόντως, πράγμα που οδήγησε τον 4ο αιώνα τη ρωμαϊκή (γοτθική) εξουσία στη σύνοδο της Νίκαιας να αναβαθμίσει ένα «θεϊκό δάσκαλο» σε «θεό».
Επίσης, η Καινή Διαθήκη αναφέρεται σε γεγονότα, τα οποία παρουσιάζονται τώρα ως «θαύματα», ενώ την εποχή που λέγεται ότι συνέβησαν, ονομάζονταν «σημεία» ή «σημάδια εξ ουρανού». Αλλιώς θα έπρεπε ο θεός, λένε έγκριτοι θεολόγοι, να ανατρέπει για χάριν κάποιου πεινασμένου ή άρρωστου ή πεθαμένου τους νόμους της φύσης ...; Αργότερα αποφάσισαν οι «πατέρες της εκκλησίας» να θεωρούνται τα σημάδια «θαύματα», όπως τα εννοούν μερικοί σήμερα, δηλαδή υπερφυσικά γεγονότα που ανατρέπουν τη φύση.
Η μόνη λογική εξήγηση για τη δημιουργία του «τριαδικού» θεού που είναι μεν ένας, αλλά έχει τρεις υποστάσεις, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, πρέπει να οφείλεται σε αντιγραφή από ανταγωνιστικές θρησκείες των πρώτων χριστιανικών αιώνων (βλέπε και επόμενα), οι οποίες είχαν επικεφαλής επίσης πλειάδα θεϊκών μορφών. Η ιδέα της θεοποίησης του Ιησού εμφανίζεται 2 γενιές μετά τον αναφερόμενο θάνατό του και σχετίζεται με τον ανταγωνισμό των θρησκειών της εποχής: Ημίθεος ο Ηρακλής, θεάνθρωπος ο δικός μας κ.ο.κ. Με αυτό τον τρόπο, ο χριστιανισμός παρουσιαζόταν προς τους Ιουδαίους ως μονοθεϊστική θρησκεία, αλλά προς τους εθνικούς ως πολυθεϊστική και γινόταν έτσι ελκυστική και πολυσυλλεκτική.
Στο αρχαιοελληνικό δωδεκάθεο παρουσιάζεται η τριάδα Δίας, Ήρα και θυγατέρα Αθηνά. Η θεά Εκάτη εμφανίζεται στους ύστερους χρόνους της αρχαιότητας ως τρισυπόστατη, εκφράζοντας ουσιαστικά τους τρεις κόσμους (Θεϊκό, Γήινο και Νεκρικό). Στην κέλτικη θρησκεία η θεά Morrigan έχει τρεις μορφές: αγάπη, γονιμότητα και θάνατος. Στον Ινδουϊσμό εκφράζεται μια τριαδικότητα με την Trimurti, την ενότητα των τριών υποστάσεων του δημιουργού (βράχμα), προστάτη (βίσνου) και καταστροφέα (σίβα).
Τέλος, στην επίσης πολύ παλαιότερη από το χριστιανισμό αιγυπτιακή θρησκεία υπήρχε ο θεός πατέρας Όσιρις, η θεά μητέρα Ίσις, σύζυγος του Όσιρι και το παιδί τους, ο Ώρος, ο οποίος ήταν πτηνό, όπως το χριστιανικό «άγιο πνεύμα» (βλέπε και επόμενα). Στην αιγυπτιακή θρησκεία το πτηνό ήταν, όμως, γεράκι, το οποίο παίζει σημαντικό ρόλο στη μυθολογία και την κοινωνική ζωή των λαών της βόρειας Αφρικής και της Εγγύς Ανατολής.
Η μητέρα του Ιησού
Αυτή η εισαγωγή της τριαδικότητας από τους εκκλησιαστικούς πατέρες δημιούργησε όμως, πέρα από τις πολλαπλές αιρέσεις και συγκρούσεις, ακόμα μέχρι το 19ο αιώνα και σήμερα ίσως, συμπληρωματικά προβλήματα: Οι εθνικές θρησκείες είχαν πάντα και μια θηλυκή θεότητα, η οποία «φρόντιζε» για τα θέματα της γυναικείας απασχόλησης στις αρχαίες κοινωνίες και μέχρι σήμερα, τη μητρότητα, την οικογένεια, την υγεία κ.ά. Τέτοιες θεότητες ήταν η περσική Εκάτη, η αιγυπτιακή Ίσις, οι ελληνικές θεότητες Ήρα, Αθηνά, Αφροδίτη κ.ο.κ., των οποίων η λατρεία ήταν πολύ διαδεδομένη στις περιοχές της ανατολικής Μεσογείου και στις οποίες είχαν αφιερωθεί εντυπωσιακοί ναοί.
Η χριστιανική θρησκεία είχε ένα θεό απροσδιόριστου φύλου, ο οποίος όμως εκδηλώνεται κατά γενική αντίληψη ως άντρας, ένα υιό αρσενικό και το πνεύμα ουδέτερο. Τίποτα θηλυκό, ίσως και λόγω του παραδοσιακού μισογυνισμού των «πατέρων». Όποτε είχε τεθεί το πρόβλημα της απουσίας θηλυκής θεότητας, κάθε πρόταση είχε απορριφθεί από τους μεγάλους εκκλησιαστικούς «πατέρες», για διάφορους λόγους.
Τελικά, στην Οικουμενική Σύνοδο της Εφέσου (431 μ.Χ.) αποφασίστηκε να ανακηρυχθεί η μητέρα του Ιησού , Μαρία, ως «παναγία και υπεραγία θεοτόκος», την οποία όμως ο τότε οικουμενικός πατριάρχης μόνο ως «χριστοτόκο» δεχόταν να αναγνωρίσει. Αυτή η επιλογή με την εισαγωγή θηλυκής θεότητας προκάλεσε νέες αντιδικίες, συγκρούσεις και αιρέσεις, πολλές από τις οποίες διαρκούν μέχρι των ημερών μας! Σταδιακά αποδόθηκαν δε όλες οι υπερφυσικές ικανότητες των προχριστιανικών θηλυκών θεοτήτων στη μητέρα του Ιησού.
Για παράδειγμα, κοντά στο ιερό της Αφροδίτης στη Βραυρώνα Αττικής, η οποία Αφροδίτη «γιάτρευε» τα ασθενή παιδιά, δημιουργήθηκε εδώ και πολλούς αιώνες και υπάρχει μέχρι σήμερα ανακαινισμένη μια εκκλησία της «Παναγίας γιάτρισσας». Αντίστοιχα έχουν γίνει κοντά ή πάνω σε όλα τα αρχαία ιερά.
Η νέα θρησκεία
Ένα άλλο ανεξήγητο από τους θεολόγους σημείο είναι ότι, στα Ευαγγέλια δεν αναφέρεται πουθενά ο όρος θρησκεία, ούτε φαίνεται από το περιεχόμενο της διδασκαλίας του Ιησού να υπήρχε ως στόχος η ίδρυση μιας νέας θρησκείας! Αντίθετα, οι ευαγγελικές περιγραφές (Ματθαίος, 5, 17-1Cool δείχνουν μια συμπεριφορά
και ομιλία πιστού Ιουδαίου: «Μην νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον και τους προφήτας, ούκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι» (πληρώ = εκπληρώ, συμπληρώνω). Επίσης, το περιγραφόμενο σε Ευαγγέλιο περιστατικό της εκδίωξης των εμπόρων από τη συναγωγή δείχνει, αν πράγματι συνέβη, ότι στόχος του ευαγγελικού Ιησού ήταν η κάθαρση και ανάδειξη της ιουδαϊκής θρησκείας και όχι η υποκατάστασή της.
Με τέτοιες αντιφάσεις και ελλείψεις στα Ευαγγέλια φαίνεται λογικό να σμικρύνεται η σημασία τους από τους θεολόγους που αναφέρθηκε στην αρχή και να προτάσσονται αντ' αυτών η «αποκαλυπτική» αλήθεια και οι αποφάσεις των Συνόδων, δηλαδή ό,τι βολεύει σε κάθε εποχή και κάθε συγκυρία.
Η εκτροπή των εξελίξεων από μια συνήθη ιουδαϊκή διδασκαλία προς μια νέα θρησκεία, αφενός με σύμπτυξη στοιχείων (συγκρητισμός) από την εβραϊκή, από το ελληνικό δωδεκάθεο και από διάφορες εθνικές θρησκείες στο χώρο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της εκείθεν Ανατολής (Μίθρας, Άττις, Όσιρις κλπ), αφετέρου με καθιέρωση απλοϊκών διαδικασιών για εύκολη μετάνοια ύστερα από κάθε μορφής αμαρτίες (μέχρι και δολοφονίες), έγκαιρη επίγεια συγχώρεση (των πιστών) και ελπίδες για ατομική κατάκτηση της «μετά θάνατον ζωής», φαίνεται ότι έγινε από τον Απόστολο Παύλο, διάφορους οπαδούς και από μαθητές τού Ιησού -σε αντιπαράθεση με τον Απόστολο Πέτρο- οι οποίοι με τη δράση και το κήρυγμά τους ανύψωσαν τον ευαγγελικό Ιησού στη θέση τού ιδρυτή και ηγέτη. Η διδασκαλία του Ιησού και των μαθητών του που κωδικοποιήθηκε στην «Καινή Διαθήκη», αναγνωρίστηκε ως επίσημη κρατική θρησκεία στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία από τον Κωνσταντίνο (Aurelius Constantinus Flavius Valerius, 272-337) και επεβλήθη ως αποκλειστική από τον Θεοδόσιο (Flavius Theodosius Ι, 347-395).
Ο χριστιανισμός, η θρησκεία που αναγνωρίζει ως ιδρυτή της τον, ίσως και ανύπαρκτο, Ιησού Χριστό, αποτελεί το τέκνο της σύγκρουσης μεταξύ, αφενός του ανατολίτικου μεταφυσικού μυστικισμού και αφετέρου του ελληνικού ορθολογικού ανθρωποκεντρισμού. ο μεταφυσικός μυστικισμός, έκδηλος στο μονοθεϊστικό αλλά τριαδικό χαρακτήρα της χριστιανικής θρησκείας, επικράτησε σ' αυτή τη σύγκρουση, αφενός με τη δυναμική υποστήριξη των ρωμαϊκών μισθοφορικών στρατευμάτων και αφετέρου με την καταπίεση, αποσιώπηση και, σε πολλές περιπτώσεις, διαστρέβλωση της φιλοσοφίας του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού.
Αποτέλεσμα ήταν να χρειασθεί να φθάσει η ανθρωπότητα στον Kαρτέσιο (Rene Descartes, 1596-1650) για να ανακαλύψει εκ νέου τον χαμένο ορθολογισμό, ο οποίος φαινόταν να έχει εκλείψει με την παρακμή της ελληνικής Αρχαιότητας.
Sunday, January 15, 2012
JESUS WAS A JEWISH PATRIOT
According to the U.S. TV presenter - rabbi, Shmali Botits.
New book by Jewish-American TV host, shows Jesus Christ as a"Jewish patriot." Entitled "Kosher Jesus', last essay of the
Rabbi Shmali Botits, will be released on February 1 simultaneously in the
U.S. and Israel - and already has caused much debate.
The truth is that, in public speeches, the rabbi raises issues
Which are studiously avoided by most Orthodox Jews. Although the
new work does not deal with sexual issues, is expected to be
equally controversial as in the past.
In this, the rabbi argues that because Christians no longer consider
that the Jews are their enemies, the time has come to recognize Jesus the
Jew as a patriot who lived under the laws of the Torah (the Jewish
Mosaic Law).
This book tells the Jews to regain Jesus, the authentic
Jesus, the historical Jesus, the Jewish Jesus "and to be inspired by his
"Beautiful" teaching, said Jewish-American rabbi and TV presenter
in the U.S., in a visit this week, to Jerusalem.
"He calls on Christians to make an effort to enrich
their faith in Christianity through an understanding of the Jewishness
of Jesus. "
"Suddenly we see the Christians of the Evangelical Church movement to
emerge as the biggest supporters of Israel.
We have this political alliance. What is missing is a theological
bridge. Christians do not know the Jewish Jesus. They know Jesus
- Son of God- but not the Jewish man Jesus. "There is a need to
discover the humanity of Jesus, "said the rabbi.
We know very well that Jesus was a NORMAL HUMAN BEING (not a God)
and a Jewish patriot!
["Suddenly we see Christians of the Evangelical (movement) Church to
emerge as the biggest supporters of Israel.]
This concept, this phrase above, what does it mean? What lies behind the
creation of Christianity?
Why was Christianity created by its creators?
Εβραίος πατριώτης ήταν ο Ιησούς
Σύμφωνα με τον Αμερικανό τηλεραβίνο, Σμάλι Μπότιτς
Νέο βιβλίο από Αμερικανοεβραίο τηλεραβίνο εμφανίζει τον Ιησού Χριστό σαν «Εβραίο πατριώτη». Με τίτλο «Κόσερ Ιησούς», το τελευταίο πόνημα του ραβίνου Σμάλι Μπότιτς, θα κυκλοφορήσει την 1η Φεβρουαρίου ταυτοχρόνως στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ – και ήδη έχει προκαλέσει συζητήσεις.
Η αλήθεια είναι ότι, στις δημόσιες ομιλίες του, ο ραβίνος θίγει ζητήματα τα οποία αποφεύγουν επιμελώς οι περισσότεροι ορθόδοξοι εβραίοι. Αν και το νέο έργο του δεν καταπιάνεται με σεξουαλικά ζητήματα, αναμένεται να είναι εξίσου αμφιλεγόμενο με τα προηγούμενα.
Σε αυτό, ο ραβίνος ισχυρίζεται ότι επειδή οι Χριστιανοί δεν θεωρούν πλέον ότι οι εβραίοι είναι εχθροί τους, έφτασε η ώρα να αναγνωριστεί ο Ιησούς σαν εβραίος πατριώτης που έζησε σύμφωνα με τους νόμους της Τορά (σ.σ. του Μωσαϊκού Νόμου).
«Αυτότο βιβλίο λέει στους εβραίους να ανακτήσουν τον Ιησού, τον αυθεντικό Ιησού, τον ιστορικό Ιησού, τον εβραίο Ιησού» και να εμπνευστούν από την «όμορφη» διδασκαλία του, είπε ο Αμερικανοεβραίος ραβίνος και παρουσιαστής τηλεοπτικής εκπομπής στις ΗΠΑ, σε επίσκεψή του, αυτή την εβδομάδα, στην Ιερουσαλήμ.
«Ζητάει από τους Χριστιανούς να κάνουν μια προσπάθεια για να εμπλουτίσουν την πίστη τους στον χριστιανισμό μέσω μιας κατανόησης της εβραϊκότητας του Ιησού».
«Ξαφνικά βλέπουμε τους Χριστιανούς της Ευαγγελικής Εκκλησίας να αναδεικνύονται σαν οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές του κράτους του Ισραήλ.
‘Εχουμε αυτή την πολιτική συμμαχία. Αυτό που λείπει είναι μια θεολογική γέφυρα. Οι Χριστιανοί δεν γνωρίζουν τον Εβραίο Ιησού. Γνωρίζουν τον Ιησού – Γιο του Θεού αλλά όχι τον Εβραίο άνθρωπο Ιησού. «Υπάρχει ανάγκη να ανακαλύψουν την ανθρώπινη υπόσταση του Ιησού», είπε ο ραβίνος.
Εμείς ξέρουμε πολύ καλά ότι ο Ιησούς ήταν ένας απλός άνθρωπος (όχι Θεός) και Εβραίος πατριώτης!!!
«Ξαφνικά βλέπουμε τους Χριστιανούς της Ευαγγελικής Εκκλησίας να αναδεικνύονται σαν οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές του κράτους του Ισραήλ.
Αυτή η φρασεολογική τη έννοια έχει;;;Τι κρύβεται πίσω από των χριστιανισμό;;;
Γιατί τον δημιούργησαν η δημιουργοί του;;;
Για περισσότερες πληροφορίες, πληκτρολογήσετε ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ
Or google: THE FUTURE OF HELLENISM (AMERICA & HELLENISM)
Thursday, January 12, 2012
Η Ευδαιμονία παρά τους Αρχαίους Ελληνες
Όλοι οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι, από τον Σωκράτη και μετά, συμφωνούσαν ότι ο τελικός στόχος του ανθρώπου είναι η ευδαιμονία και ότι αυτό που αναζητούν οι άνθρωποι σε κάθε τους πράξη είναι η ευτυχισμένη ζωή. Παρακάτω θα παραθέσω τις κυριότερες θεωρήσεις περί της ευδαιμονίας. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε ότι από αυτές τις απόψεις ξεκινούν όλες οι φιλοσοφικές θεωρίες για την ηθική.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ο Σωκράτης εισήγαγε την θεωρία της γνώσης, βασισμένη πάνω στις ηθικές έννοιες και όχι στις υλικές αρχές, πίστευε ότι «η αρετή είναι ευδαιμονία». Αντίθετα, οι σοφιστές δίδασκαν ότι η αρετή είναι μια τέχνη που διδάσκεται και αφορά την προσωπική επιτυχία στην ζωή, χωρίς να υπόκεινται σε απόλυτες ηθικές αρχές και αξίες, αφού απόλυτη γνώση δεν υπάρχει. Ο Σωκράτης δίδασκε ότι «η αρετή είναι γνώση», δηλαδή ότι η αρετή μπορεί να αποκτηθεί μέσα από την ορθή και την απόλυτη γνώση. Η ορθή γνώση, σύμφωνα με τον Σωκράτη, είναι η γνώση των απόλυτων ηθικών εννοιών που βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση μέσα στον άνθρωπο και μπορεί να επιτευχθεί με την αυτογνωσία. Για τον Σωκράτη «ουδείς εκών κακός», δηλαδή κανένας δεν κάνει κακό με την θέλησή του, αλλά, αντίθετα η κακία οφείλεται απλά στη άγνοια.
ΠΛΑΤΩΝ
Ο Πλάτων, ισχυρίζονταν ότι η ευδαιμονία μπορεί να επιτευχθεί με την γνώση του κόσμου των ιδεών, οι οποίες αποτελούν τα τέλεια πρότυπα, όχι μόνο των ηθικών εννοιών, όπως υποστήριζε ο Σωκράτης, αλλά και των γνωστικών εννοιών, καθώς και όλων των πραγμάτων που αποτελούν τον ορατό κόσμο και που δεν είναι παρά «είδωλα» ή «μιμήματα» των Ιδεών. Για να γνωρίσει ο άνθρωπος τον κόσμο των Ιδεών, θα πρέπει να χρησιμοποιήσει όχι τις αισθήσεις του, αλλά τον νου του, ο οποίος είναι μέρος της ψυχής του. Με την γνώση των Ιδεών ο άνθρωπος ελαφρύνει την ψυχή του, ελευθερώνει το σώμα του από την φυλακή και από το σκοτάδι της αμάθειας που της επιβάλλει η επίγεια ζωή, και την βοηθά να ανυψωθεί προς το φως και την ύψιστη Ιδέα του Αγαθού. Έτσι, προορισμός του ανθρώπου είναι από την μία η φυγή από τον υλικό κόσμο και από την άλλη η ομοίωσή του με το Θείο, η οποία επιτυγχάνεται με τον αρμονικό συνδυασμό των τριών αρετών που αντιστοιχούν στα τρία μέρη της ψυχής, δηλαδή της «σοφίας», της «ανδρείας» και της «σωφροσύνης». Ο συνδυασμός των τριών αυτών αρετών γεννά την τέταρτη κύρια αρετή, «την δικαιοσύνη», γι αυτό ο δίκαιος άνθρωπος είναι ο πλησιέστερος στο Θείο, άρα και ο πιο ευτυχής.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Ο Αριστοτέλης, αν και μαθητής του Πλάτωνος, πίστευε ότι η θεωρία του ιδανικού κόσμου των Ιδεών ήταν τελείως φανταστική και ότι, αντίθετα, ο ορατός κόσμος είναι απόλυτα αληθινός. Αφού ταξινόμησε τις αρετές σε δύο μεγάλες κατηγορίες, «τις ηθικές» και «τις διανοητικές», κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ευδαιμονία μπορούσε να επιτευχθεί κατά πρώτο λόγο με την άσκηση των διανοητικών αρετών, και κατά δεύτερο λόγο με την άσκηση των ηθικών αρετών, διότι η διανοητική ενέργεια συνίσταται στην καθαρή σκέψη και στην ενατένιση της αλήθειας και του ύψιστου αγαθού, του Θεού.
ΚΥΝΙΚΟΙ
Οι Κυνικοί φιλόσοφοι ισχυρίζονταν ότι οι όλες οι κοινωνικές συμβάσεις και οι καθιερωμένες ανθρώπινες αξίες είναι περιττές και ότι η ευδαιμονία μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μια ζωή όσο γίνεται πιο απλή και φυσική, όπως είναι η ζωή των ζώων. Επίσης, πίστευαν ότι ο άνθρωπος έπρεπε να απαλλαχθεί από τα δεσμά της «Πόλης-Κράτους», καθώς και των ιδανικών της. αξίζει να σημειωθεί ότι το όνομα «Κυνικός» προήλθε από το ψευδώνυμο κύων=σκύλος, που είχε δοθεί στον Διογένη, τον διασημότερο εκπρόσωπο των Κυνικών, για την αναισχυντία του.
ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΕΣ
Οι Σκεπτικιστές, με πρώτο από όλους των Πύρρωνα τον Ηλείο, πίστευαν ότι τόσο οι αισθήσεις, όσο και οι γνώσεις μας εξαπατούν και επομένως, η ορθή γνώση της φύσης των πραγμάτων δεν μπορεί να αποκτηθεί μέσω της εμπειρίας του ορατού κόσμου. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτούς, για να φτάσει κανείς στην ευδαιμονία πρέπει να αμφισβητεί συνεχώς τις δοξασίες όλων των ανθρώπων (ακόμα και των φιλοσόφων) και να μην εκφέρει γνώμη ή οποιαδήποτε άποψη, παρά μόνο για τις προσωπικές του εμπειρίες. Μια τέτοια στάση, πίστευαν οι Σκεπτικιστές, προσφέρει ανακούφιση στους ανθρώπους, που δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα, τους απαλλάσσει από τον δογματισμό, τους προτρέπει να ζουν σύμφωνα με τη φύση και τους χαρίζει την υπέρτατη αρετή, που δεν είναι άλλη από την πνευματική γαλήνη (αταραξία).
ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΙ
Σύμφωνα με τους Επικουρείους, η ευδαιμονία συνίσταται στην ψυχική ηρεμία (αταραξία) και επιτυγχάνεται με την αναζήτηση της ηδονής. Οι Επικούρειοι με τον όρο «ηδονή» δεν εννοούσαν την ηδονή που κρύβεται στις απολαύσεις και στις διασκεδάσεις («ενεργή» ή «κινητική» ηδονή, ηδονή εν κινήσει), αλλά την ηδονή που συνοδεύει την πλήρη απουσία πόθου και πόνου (απονία), δηλαδή την σωματική υγεία και την ψυχική ηρεμία («στατική» ηδονή, ηδονή καταστηματική). Έτσι, για τους Επικουρείους, η ευτυχισμένη ζωή είναι μια ζωή απαλλαγμένη από τους φόβους και τις οδυνηρές σκέψεις, οι οποίες μπορούσαν να προκαλέσουν ψυχική και σωματική οδύνη.
ΣΤΩΪΚΟΙ
Οι Στωϊκοί (ιδρυτής ο Ζήνων ο Κιτιεύς), πίστευαν ότι η αρετή είναι αρκετή για να φτάσει κανείς στην ευδαιμονία. Σύμφωνα με αυτούς, η αρετή είναι το μόνο αγαθό για τον άνθρωπο, γιατί είναι πάντα ευεργετική. Η καταγωγή, η κοινωνική θέση, ο πλούτος, οι απολαύσεις, οι οποιεσδήποτε αξίες που ταύτιζαν την ευτυχία με τα υλικά αγαθά, δεν είχαν καμμία σημασία με τους Στωϊκούς. Όλες αυτές οι αξίες ήταν -όπως έλεγαν οι Στωϊκοί- «αδιάφορες» και δεν συνεισέφεραν τίποτα όσον αφορά στην πορεία προς την αρετή, αφού οι άνθρωποι μπορούσαν να τις χρησιμοποιήσουν καλά ή άσχημα. Αντίθετα, οι Στωϊκοί πίστευαν ότι τα ενάρετα άτομα έχουν ό,τι χρειάζονται για να είναι ευτυχή, και, επομένως, η ευδαιμονία είναι εφικτή, όχι μόνο για τους προικισμένους από την ζωή με πλούτο και κοινωνική θέση, αλλά και για όσους έχουν λιγότερη τύχη όπως οι φτωχοί, οι σκλάβοι, οι κατώτερες κοινωνικές τάξεις. Η αρετή συνίσταται σε μια ζωή σύμφωνα με την φύση, δηλαδή σύμφωνα με την λογική ή τον λόγο (νου) του Θείου, με την οποία είναι προικισμένος κάθε άνθρωπος ως μέρος της φύσης και η οποία, αν και υπάρχει ατελής μέσα του, μπορεί να τελειοποιηθεί με την αυτογνωσία. Ο ενάρετος άνθρωπος χαρακτηρίζεται από «απάθεια» και «αταραξία».
ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΚΟΙ
Οι Νεοπλατωνικοί πρεσβεύουν την θέση ότι ο δρόμος προς την ευδαιμονία είναι η ανάταση της ψυχής και η ομοίωσή της με το Θείο. Σκοπός του ανθρώπου είναι να βοηθήσει την ψυχή του να επανέλθει, μετά τον θάνατο, στην αρχική της κατάσταση, σε έναν ανώτερο κόσμο.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ο Σωκράτης εισήγαγε την θεωρία της γνώσης, βασισμένη πάνω στις ηθικές έννοιες και όχι στις υλικές αρχές, πίστευε ότι «η αρετή είναι ευδαιμονία». Αντίθετα, οι σοφιστές δίδασκαν ότι η αρετή είναι μια τέχνη που διδάσκεται και αφορά την προσωπική επιτυχία στην ζωή, χωρίς να υπόκεινται σε απόλυτες ηθικές αρχές και αξίες, αφού απόλυτη γνώση δεν υπάρχει. Ο Σωκράτης δίδασκε ότι «η αρετή είναι γνώση», δηλαδή ότι η αρετή μπορεί να αποκτηθεί μέσα από την ορθή και την απόλυτη γνώση. Η ορθή γνώση, σύμφωνα με τον Σωκράτη, είναι η γνώση των απόλυτων ηθικών εννοιών που βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση μέσα στον άνθρωπο και μπορεί να επιτευχθεί με την αυτογνωσία. Για τον Σωκράτη «ουδείς εκών κακός», δηλαδή κανένας δεν κάνει κακό με την θέλησή του, αλλά, αντίθετα η κακία οφείλεται απλά στη άγνοια.
ΠΛΑΤΩΝ
Ο Πλάτων, ισχυρίζονταν ότι η ευδαιμονία μπορεί να επιτευχθεί με την γνώση του κόσμου των ιδεών, οι οποίες αποτελούν τα τέλεια πρότυπα, όχι μόνο των ηθικών εννοιών, όπως υποστήριζε ο Σωκράτης, αλλά και των γνωστικών εννοιών, καθώς και όλων των πραγμάτων που αποτελούν τον ορατό κόσμο και που δεν είναι παρά «είδωλα» ή «μιμήματα» των Ιδεών. Για να γνωρίσει ο άνθρωπος τον κόσμο των Ιδεών, θα πρέπει να χρησιμοποιήσει όχι τις αισθήσεις του, αλλά τον νου του, ο οποίος είναι μέρος της ψυχής του. Με την γνώση των Ιδεών ο άνθρωπος ελαφρύνει την ψυχή του, ελευθερώνει το σώμα του από την φυλακή και από το σκοτάδι της αμάθειας που της επιβάλλει η επίγεια ζωή, και την βοηθά να ανυψωθεί προς το φως και την ύψιστη Ιδέα του Αγαθού. Έτσι, προορισμός του ανθρώπου είναι από την μία η φυγή από τον υλικό κόσμο και από την άλλη η ομοίωσή του με το Θείο, η οποία επιτυγχάνεται με τον αρμονικό συνδυασμό των τριών αρετών που αντιστοιχούν στα τρία μέρη της ψυχής, δηλαδή της «σοφίας», της «ανδρείας» και της «σωφροσύνης». Ο συνδυασμός των τριών αυτών αρετών γεννά την τέταρτη κύρια αρετή, «την δικαιοσύνη», γι αυτό ο δίκαιος άνθρωπος είναι ο πλησιέστερος στο Θείο, άρα και ο πιο ευτυχής.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Ο Αριστοτέλης, αν και μαθητής του Πλάτωνος, πίστευε ότι η θεωρία του ιδανικού κόσμου των Ιδεών ήταν τελείως φανταστική και ότι, αντίθετα, ο ορατός κόσμος είναι απόλυτα αληθινός. Αφού ταξινόμησε τις αρετές σε δύο μεγάλες κατηγορίες, «τις ηθικές» και «τις διανοητικές», κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ευδαιμονία μπορούσε να επιτευχθεί κατά πρώτο λόγο με την άσκηση των διανοητικών αρετών, και κατά δεύτερο λόγο με την άσκηση των ηθικών αρετών, διότι η διανοητική ενέργεια συνίσταται στην καθαρή σκέψη και στην ενατένιση της αλήθειας και του ύψιστου αγαθού, του Θεού.
ΚΥΝΙΚΟΙ
Οι Κυνικοί φιλόσοφοι ισχυρίζονταν ότι οι όλες οι κοινωνικές συμβάσεις και οι καθιερωμένες ανθρώπινες αξίες είναι περιττές και ότι η ευδαιμονία μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μια ζωή όσο γίνεται πιο απλή και φυσική, όπως είναι η ζωή των ζώων. Επίσης, πίστευαν ότι ο άνθρωπος έπρεπε να απαλλαχθεί από τα δεσμά της «Πόλης-Κράτους», καθώς και των ιδανικών της. αξίζει να σημειωθεί ότι το όνομα «Κυνικός» προήλθε από το ψευδώνυμο κύων=σκύλος, που είχε δοθεί στον Διογένη, τον διασημότερο εκπρόσωπο των Κυνικών, για την αναισχυντία του.
ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΕΣ
Οι Σκεπτικιστές, με πρώτο από όλους των Πύρρωνα τον Ηλείο, πίστευαν ότι τόσο οι αισθήσεις, όσο και οι γνώσεις μας εξαπατούν και επομένως, η ορθή γνώση της φύσης των πραγμάτων δεν μπορεί να αποκτηθεί μέσω της εμπειρίας του ορατού κόσμου. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτούς, για να φτάσει κανείς στην ευδαιμονία πρέπει να αμφισβητεί συνεχώς τις δοξασίες όλων των ανθρώπων (ακόμα και των φιλοσόφων) και να μην εκφέρει γνώμη ή οποιαδήποτε άποψη, παρά μόνο για τις προσωπικές του εμπειρίες. Μια τέτοια στάση, πίστευαν οι Σκεπτικιστές, προσφέρει ανακούφιση στους ανθρώπους, που δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα, τους απαλλάσσει από τον δογματισμό, τους προτρέπει να ζουν σύμφωνα με τη φύση και τους χαρίζει την υπέρτατη αρετή, που δεν είναι άλλη από την πνευματική γαλήνη (αταραξία).
ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΙ
Σύμφωνα με τους Επικουρείους, η ευδαιμονία συνίσταται στην ψυχική ηρεμία (αταραξία) και επιτυγχάνεται με την αναζήτηση της ηδονής. Οι Επικούρειοι με τον όρο «ηδονή» δεν εννοούσαν την ηδονή που κρύβεται στις απολαύσεις και στις διασκεδάσεις («ενεργή» ή «κινητική» ηδονή, ηδονή εν κινήσει), αλλά την ηδονή που συνοδεύει την πλήρη απουσία πόθου και πόνου (απονία), δηλαδή την σωματική υγεία και την ψυχική ηρεμία («στατική» ηδονή, ηδονή καταστηματική). Έτσι, για τους Επικουρείους, η ευτυχισμένη ζωή είναι μια ζωή απαλλαγμένη από τους φόβους και τις οδυνηρές σκέψεις, οι οποίες μπορούσαν να προκαλέσουν ψυχική και σωματική οδύνη.
ΣΤΩΪΚΟΙ
Οι Στωϊκοί (ιδρυτής ο Ζήνων ο Κιτιεύς), πίστευαν ότι η αρετή είναι αρκετή για να φτάσει κανείς στην ευδαιμονία. Σύμφωνα με αυτούς, η αρετή είναι το μόνο αγαθό για τον άνθρωπο, γιατί είναι πάντα ευεργετική. Η καταγωγή, η κοινωνική θέση, ο πλούτος, οι απολαύσεις, οι οποιεσδήποτε αξίες που ταύτιζαν την ευτυχία με τα υλικά αγαθά, δεν είχαν καμμία σημασία με τους Στωϊκούς. Όλες αυτές οι αξίες ήταν -όπως έλεγαν οι Στωϊκοί- «αδιάφορες» και δεν συνεισέφεραν τίποτα όσον αφορά στην πορεία προς την αρετή, αφού οι άνθρωποι μπορούσαν να τις χρησιμοποιήσουν καλά ή άσχημα. Αντίθετα, οι Στωϊκοί πίστευαν ότι τα ενάρετα άτομα έχουν ό,τι χρειάζονται για να είναι ευτυχή, και, επομένως, η ευδαιμονία είναι εφικτή, όχι μόνο για τους προικισμένους από την ζωή με πλούτο και κοινωνική θέση, αλλά και για όσους έχουν λιγότερη τύχη όπως οι φτωχοί, οι σκλάβοι, οι κατώτερες κοινωνικές τάξεις. Η αρετή συνίσταται σε μια ζωή σύμφωνα με την φύση, δηλαδή σύμφωνα με την λογική ή τον λόγο (νου) του Θείου, με την οποία είναι προικισμένος κάθε άνθρωπος ως μέρος της φύσης και η οποία, αν και υπάρχει ατελής μέσα του, μπορεί να τελειοποιηθεί με την αυτογνωσία. Ο ενάρετος άνθρωπος χαρακτηρίζεται από «απάθεια» και «αταραξία».
ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΚΟΙ
Οι Νεοπλατωνικοί πρεσβεύουν την θέση ότι ο δρόμος προς την ευδαιμονία είναι η ανάταση της ψυχής και η ομοίωσή της με το Θείο. Σκοπός του ανθρώπου είναι να βοηθήσει την ψυχή του να επανέλθει, μετά τον θάνατο, στην αρχική της κατάσταση, σε έναν ανώτερο κόσμο.
Sunday, December 25, 2011
Τα καθήκοντά μου ως Ελληνας είναι:-
ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΕΛΛΗΝΑΣ
Τι σημαίνει αυτό;
Πρέπει να κάνω αποδοχή της αρχαίας κληρονομιάς.
Δηλαδή:
• Οφείλω να μοιάσω στους προγόνους μου
• Οφείλω να γίνω ήρωας και ημίθεος όπως εκείνοι
• Οφείλω να γίνω μεγάλος εραστής της πατρίδας μου
• Οφείλω να τιμώ τον Έρωτα
• Οφείλω να θεωρώ κάθε αντιληπτή εκδήλωση της Μητέρας Φύσης ως Θεό και Θεά
• Οφείλω να τιμώ τους Αθανάτους Έλληνες Θεούς
• Οφείλω να ασχολούμαι διαρκώς με τα κοινά
• Οφείλω να διδαχθώ από τον πλούτο της ελληνικής φιλοσοφίας και να επιλέξω ποια από τις πολυποίκιλες εκφράσεις της με ικανοποιεί περισσότερο, ποιες από αυτές μπορώ να συνδυάσω καλύτερα και πως μπορώ να διαμορφώσω και να εισηγηθώ τη νέα δική μου φιλοσοφία και να την εφαρμόσω στην πράξη.
• Οφείλω να γίνω εξερευνητής του σύμπαντος κόσμου
• Οφείλω να υιοθετήσω κάθε αξία των προγόνων μου αλλά και να διδαχθώ από τα σφάλματά τους.
• Οφείλω να γνωρίζω ότι ο Χρυσούς Αιώνας υπήρξε ανθρώπινο επίτευγμα και στο χέρι μου είναι να τον ξανακάνω πραγματικότητα
• Οφείλω να διδάξω τους νέους την αγάπη για την Ελλάδα και την Ελληνική Παιδεία
• Οφείλω να ξανακάνω την Ελλάδα αυτό που ήταν κατά την εποχή της δόξας των προγόνων μου: το Φως της Οικουμένης!..
ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΤΑ ΕΠΤΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ''ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΣ'' ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ!
Διάβασε ΄Ελληνα για να νοιώσεις στην ψυχή σου κάθε είδους μεγαλείο και να καταλάβεις πως είναι όταν ζεσταίνεις στον κόρφο σου ένα φίδι!!!
1ος Αναθεματισμός
Υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι η δύναμη και η ενέργεια της τρισυπόστατης θεότητας είναι κατασκευασμένη. Το ίδιο υποστηρίζουν ότι είναι η θεία ουσία που δοξάζουμε, η ενέργεια των αγίων και όλη η φύση. Αυτοί κινδυνεύουν να γίνουν τελείως άθεοι, να πιστέψουν την Ελληνική μυθολογία και να περιπέσουν στην λατρεία των κτισμάτων. Αυτό δυσκολεύει την καθαρή και άψογη χριστιανική πίστη. Αφού δεν πιστεύουν στη θεοπνευστία των αγίων και το ευσεβές φρόνημα της εκκλησίας που διδάσκει ότι η τρισυπόστατη δύναμη δεν έχει κατασκευασθεί. ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ
2ος Αναθεματισμός
Αυτοί που ασπάζονται τις Ελληνικές γνώσεις και όχι αυτοί που τις διδάσκονται σαν εκπαίδευση, και ακολουθούν τις μάταιες θεωρίες και τις πιστεύουν σαν αληθινές, μας δημιουργούν κινδύνους και παρασύρουν σ' αυτές και άλλους κρυφά ή φανερά και τις διδάσκουν χωρίς δισταγμό. ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ
3ος Αναθεματισμός
Σε όσους πιστεύουν στην μυθολογία (Ελληνική) και αποδέχονται και άλλα μυθικά πλάσματα και τις δικές μας πεποιθήσεις επηρεάζουν και μεταβάλλουν, και τις ιδέες του Πλάτωνα δέχονται σαν αληθινές και την ύλη θεωρούν αυθύπαρκτη και υποστηρίζουν ότι έγινε μόνη της, και προσβάλλουν το αυτεξούσιο του δημιουργού που έφτιαξε τα πάντα από το τίποτα και τα εξουσιάζει δεσποτικά. ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ.
4ος Αναθεματισμός
Αυτοί που δέχονται και παραδίδουν στις επερχόμενες γενεές τα μάταια Ελληνικά λόγια και δεν πιστεύουν ότι οι ψυχές προϋπήρχαν και τα πάντα έγιναν από το τίποτε και ότι η κόλαση δεν είναι αιώνια και έτσι καταργούν την βασιλεία των ουρανών που είναι αιώνια και ακατάλυτη. Ο ίδιος ο Χριστός και θεός μας δίδαξε με παλαιά και νέα γραφή που εμείς την παραλάβαμε και μας λέει ότι, η κόλαση είναι ατελείωτη και η βασιλεία αιώνια. Με αυτά τα λόγια καταδικάζουν τους εαυτούς τους και γίνονται υπαίτιοι και για άλλες αιώνιες καταδίκες. ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ- ΑΝΑΘΕΜΑ.
5ος Αναθεματισμός
Σ' αυτούς που παρουσιάζουν σαν ευσεβή τα δόγματα των Ελλήνων τα ανίερα αποτελούν ασέβεια και αδιαντροπιά για την ορθόδοξη και καθολική εκκλησία καθώς και για τις ψυχές του ουρανού και της γής και τα άλλα κτίσματα.ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ.
6ος Αναθεματισμός
Σ' αυτούς που προτιμούν την « ανόητη»..!!σοφία των Ελλήνων φιλοσόφων και σ' αυτούς που τους διδάσκουν και πιστεύουν στην μετεμψύχωση των ανθρωπίνων ψυχών και έτσι χάνονται όπως των αλόγων ζώων αφού προχωρούν στο μηδέν και δεν περιμένουν ανάσταση και δεύτερη παρουσία αμφισβητώντας την τελική τιμωρία. ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ.
7ος Αναθεματισμός
Σ' όσους χαρακτηρίζουν των Ελλήνων τα λόγια σοφά και τους αιρεσιάρχες που αναθεματίσθηκαν από τις επτά άγιες καθολικές συνόδους και όλους τους ορθόδοξους επιφανείς πατέρες, αυτά είναι ξένα προς την εκκλησία είναι ψεύτικα λόγια και βρώμικη περιουσία και ισχυρίζονται ότι καλύτερη κατά πολύ και τώρα και στην μέλλουσα κρίση και των ευσεβών και ορθοδόξων ανδρών κατά τα άλλα πάθος ανθρώπινο και παντελής άγνοια. ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ.
ΕΣΥ ΣΥΝΕΛΛΗΝΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΕ ΘΑ ΠΑΣ ΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΤΗΣ ''ΑΓΙΑΣ ΣΙΩΝ'';;;
Ω πολύ-πολιτισμός(αυτή η πολιτική) συμφέρει τους 'Ελληνες της διασποράς (που μένουν μόνιμα στο εξωτερικό). Αλλά αυτή η πολιτική του πολύ-πολιτισμού μέσα στην 'Ελλάδα, δεν συμφέρει την Ελλάδα!Μέσα στην Ελλάδα θα ήτο καλό όλοι η μετανάστες να αφομοιωθούν και να ελληνοποιηθούν πλήρως.
A policy of multi-culturalism is good for the Hellenic people of the Diaspora! However this policy is not good for the Hellenic Republic.In Greece it would be beneficial for Greece to assimilate and to hellenise completely all the countries immigrants and minorities.
Τι σημαίνει αυτό;
Πρέπει να κάνω αποδοχή της αρχαίας κληρονομιάς.
Δηλαδή:
• Οφείλω να μοιάσω στους προγόνους μου
• Οφείλω να γίνω ήρωας και ημίθεος όπως εκείνοι
• Οφείλω να γίνω μεγάλος εραστής της πατρίδας μου
• Οφείλω να τιμώ τον Έρωτα
• Οφείλω να θεωρώ κάθε αντιληπτή εκδήλωση της Μητέρας Φύσης ως Θεό και Θεά
• Οφείλω να τιμώ τους Αθανάτους Έλληνες Θεούς
• Οφείλω να ασχολούμαι διαρκώς με τα κοινά
• Οφείλω να διδαχθώ από τον πλούτο της ελληνικής φιλοσοφίας και να επιλέξω ποια από τις πολυποίκιλες εκφράσεις της με ικανοποιεί περισσότερο, ποιες από αυτές μπορώ να συνδυάσω καλύτερα και πως μπορώ να διαμορφώσω και να εισηγηθώ τη νέα δική μου φιλοσοφία και να την εφαρμόσω στην πράξη.
• Οφείλω να γίνω εξερευνητής του σύμπαντος κόσμου
• Οφείλω να υιοθετήσω κάθε αξία των προγόνων μου αλλά και να διδαχθώ από τα σφάλματά τους.
• Οφείλω να γνωρίζω ότι ο Χρυσούς Αιώνας υπήρξε ανθρώπινο επίτευγμα και στο χέρι μου είναι να τον ξανακάνω πραγματικότητα
• Οφείλω να διδάξω τους νέους την αγάπη για την Ελλάδα και την Ελληνική Παιδεία
• Οφείλω να ξανακάνω την Ελλάδα αυτό που ήταν κατά την εποχή της δόξας των προγόνων μου: το Φως της Οικουμένης!..
ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΤΑ ΕΠΤΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ''ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΣ'' ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ!
Διάβασε ΄Ελληνα για να νοιώσεις στην ψυχή σου κάθε είδους μεγαλείο και να καταλάβεις πως είναι όταν ζεσταίνεις στον κόρφο σου ένα φίδι!!!
1ος Αναθεματισμός
Υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι η δύναμη και η ενέργεια της τρισυπόστατης θεότητας είναι κατασκευασμένη. Το ίδιο υποστηρίζουν ότι είναι η θεία ουσία που δοξάζουμε, η ενέργεια των αγίων και όλη η φύση. Αυτοί κινδυνεύουν να γίνουν τελείως άθεοι, να πιστέψουν την Ελληνική μυθολογία και να περιπέσουν στην λατρεία των κτισμάτων. Αυτό δυσκολεύει την καθαρή και άψογη χριστιανική πίστη. Αφού δεν πιστεύουν στη θεοπνευστία των αγίων και το ευσεβές φρόνημα της εκκλησίας που διδάσκει ότι η τρισυπόστατη δύναμη δεν έχει κατασκευασθεί. ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ
2ος Αναθεματισμός
Αυτοί που ασπάζονται τις Ελληνικές γνώσεις και όχι αυτοί που τις διδάσκονται σαν εκπαίδευση, και ακολουθούν τις μάταιες θεωρίες και τις πιστεύουν σαν αληθινές, μας δημιουργούν κινδύνους και παρασύρουν σ' αυτές και άλλους κρυφά ή φανερά και τις διδάσκουν χωρίς δισταγμό. ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ
3ος Αναθεματισμός
Σε όσους πιστεύουν στην μυθολογία (Ελληνική) και αποδέχονται και άλλα μυθικά πλάσματα και τις δικές μας πεποιθήσεις επηρεάζουν και μεταβάλλουν, και τις ιδέες του Πλάτωνα δέχονται σαν αληθινές και την ύλη θεωρούν αυθύπαρκτη και υποστηρίζουν ότι έγινε μόνη της, και προσβάλλουν το αυτεξούσιο του δημιουργού που έφτιαξε τα πάντα από το τίποτα και τα εξουσιάζει δεσποτικά. ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ.
4ος Αναθεματισμός
Αυτοί που δέχονται και παραδίδουν στις επερχόμενες γενεές τα μάταια Ελληνικά λόγια και δεν πιστεύουν ότι οι ψυχές προϋπήρχαν και τα πάντα έγιναν από το τίποτε και ότι η κόλαση δεν είναι αιώνια και έτσι καταργούν την βασιλεία των ουρανών που είναι αιώνια και ακατάλυτη. Ο ίδιος ο Χριστός και θεός μας δίδαξε με παλαιά και νέα γραφή που εμείς την παραλάβαμε και μας λέει ότι, η κόλαση είναι ατελείωτη και η βασιλεία αιώνια. Με αυτά τα λόγια καταδικάζουν τους εαυτούς τους και γίνονται υπαίτιοι και για άλλες αιώνιες καταδίκες. ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ- ΑΝΑΘΕΜΑ.
5ος Αναθεματισμός
Σ' αυτούς που παρουσιάζουν σαν ευσεβή τα δόγματα των Ελλήνων τα ανίερα αποτελούν ασέβεια και αδιαντροπιά για την ορθόδοξη και καθολική εκκλησία καθώς και για τις ψυχές του ουρανού και της γής και τα άλλα κτίσματα.ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ.
6ος Αναθεματισμός
Σ' αυτούς που προτιμούν την « ανόητη»..!!σοφία των Ελλήνων φιλοσόφων και σ' αυτούς που τους διδάσκουν και πιστεύουν στην μετεμψύχωση των ανθρωπίνων ψυχών και έτσι χάνονται όπως των αλόγων ζώων αφού προχωρούν στο μηδέν και δεν περιμένουν ανάσταση και δεύτερη παρουσία αμφισβητώντας την τελική τιμωρία. ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ.
7ος Αναθεματισμός
Σ' όσους χαρακτηρίζουν των Ελλήνων τα λόγια σοφά και τους αιρεσιάρχες που αναθεματίσθηκαν από τις επτά άγιες καθολικές συνόδους και όλους τους ορθόδοξους επιφανείς πατέρες, αυτά είναι ξένα προς την εκκλησία είναι ψεύτικα λόγια και βρώμικη περιουσία και ισχυρίζονται ότι καλύτερη κατά πολύ και τώρα και στην μέλλουσα κρίση και των ευσεβών και ορθοδόξων ανδρών κατά τα άλλα πάθος ανθρώπινο και παντελής άγνοια. ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ-ΑΝΑΘΕΜΑ.
ΕΣΥ ΣΥΝΕΛΛΗΝΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΕ ΘΑ ΠΑΣ ΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΤΗΣ ''ΑΓΙΑΣ ΣΙΩΝ'';;;
Ω πολύ-πολιτισμός(αυτή η πολιτική) συμφέρει τους 'Ελληνες της διασποράς (που μένουν μόνιμα στο εξωτερικό). Αλλά αυτή η πολιτική του πολύ-πολιτισμού μέσα στην 'Ελλάδα, δεν συμφέρει την Ελλάδα!Μέσα στην Ελλάδα θα ήτο καλό όλοι η μετανάστες να αφομοιωθούν και να ελληνοποιηθούν πλήρως.
A policy of multi-culturalism is good for the Hellenic people of the Diaspora! However this policy is not good for the Hellenic Republic.In Greece it would be beneficial for Greece to assimilate and to hellenise completely all the countries immigrants and minorities.
Sunday, December 18, 2011
ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ;
Η Ελλάδα κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους το 146 π.Χ. Από τα μέσα του 4ου αιώνα όταν το καθεστώς των Ρωμαίων έγκρινε των χριστιανισμό ως την επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας, και οι δοξασμένοι πρόγονοι μας περάσαν πολλές δυσκολίες, διωγμούς, φρικτά βασανιστήρια και γενοκτονίες.
Τέτοια βαρβαρότητα που λίγοι λαοί έχουν αντιμετωπίσει στην ιστορία τους.
Η πρόγονοι μας ηρωικά αντιστάθηκαν στον κατακτητή και τον εκβιασμό του να εγκαταλείψουν την πατρώα θρησκεία τους, των πολιτισμό τους και το "Ελληνικό Πνεύμα".
Περίπου 20 με 30 εκατομμύρια Ελληνες στα 1000 χρόνια αυτά δολοφονήθηκαν από τους χριστιανούς, επειδή δεν δέχτηκαν να αλλάξουν την θρησκεία τους, δηλαδή να γίνουν χριστιανοί και δούλοι - την - ολοκληρωμένη καταστροφή την γνωρίζομαι όλοι –
Μετά, το 1453 μ.Χ. άρχισε η μεγάλη κατάκτηση (400 χρόνια σκλαβιά) από τους Τούρκους με της γνωστές συνέπειες – βασανιστηρία, διωγμούς και γενοκτονίες –
Το 1821 άρχισε η επανάσταση για την ελευθερία της πατρίδας και την αναγεννήσει του Ελληνικού Εθνος.
Αγαπητοί φίλοι πιστεύω πώς είναι ιερό μας καθήκον να τιμηθούν όλοι οι πρόγονοι μας που θυσίασαν τα πάντα, με μιά λαμπρή εορτή που θα κρατά μία εβδομάδα. Μία δική μας «μεγάλη εβδομαδα» ;;;;; που θα θυμόμαστε,θα τιμάμε και θα μνημονεύουμε τους προγόνους μας και της θυσίες τους.
Δηλαδή στους ναούς μας τα βράδια να γίνονται θρησκευτικές τελετές περίπου μία ώρα διαρκείας για μία (7 μέρες) εβδομαδα. Σε αυτές της τελετές θα αναφέρονται τα διάφορα γεγονότα με μια ιστορική σηρά. Με της καταληλές προσευχές, ύμνους και ότι άλω χρειαζεται.
Να μπορούμε εκείνη την εβδομάδα να ζήσουμε όλα αυτά που συνέβησαν στους προγόνους μας και την πατρίδα μας. Να ζήσουμε τον πόνο και την μαρτηρία τους!!!
Την 6τη μέρα η τελετή να αρχίσει στις 11 μ.μ. και να κράτησή 90 λεπτά. Δηλαδή στης 12 μ.μ. επίσημα τελειώνη το πένθος και την έβδομη (7η) μέρα ένα λεπτό π.μ. αρχίζει η δοξολογία χαράς (30 λεπτά). Εκφράζονται ύμνοι και λόγια για την αρχή της επανάστασής για την ελευθερία της πατρίδας και του Ελληνικού λαού και για την αναγέννηση του «Ελληνικού Εθνους».
Η εβδομη (7Η ) μέρα να είναι η συμβολική μέρα του ξεκίνημά της επαναστασης, δηλαδή 25η Μαρτίου.
Κάποια παράδοση θα πρέπει να δημιουργηθεί για αυτή την μεγάλη εορτή. Μία εβδομάδα νηστείας ως συμβολική θυσία από εμάς ως τιμή προς τους προγόνους μας;;;;
Ζητάμε πρότασής από όλους τους φίλους!!!
Από της 25η Μαρτίου όταν συναντιόμαστε να χαιρετάμε ο ένας τον άλλον για 30 μέρες με το σύνθημα: η πατρίδα αναστήθει! και η απάντηση, να είναι, αληθώς αναστηθει! ;;;;;;;;
Ζητάμε προτάσεις από όλους τους φίλους!!!
Τη άλλα έθιμα μπορούν να δημιουργηθούν για αυτήν την εορτή;;;;;;;;
Ζητάμε προτάσεις από όλους τους φίλους!!!!
Αυτή την εορτή πως να την ονομάσουμε;;;;;;
Μεγάλη εβδομάδα – τα πάθη των Ελλήνων - ;;;;;;;;;;;;;;;
Ζητάμε προτάσεις από όλους τους φίλους!!!
Για να γίνουν όλα αυτά τα πράγματα, χρειάζεται πολύ δουλειά!
Χρειάζονται άνθρωποι με ιστορική γνώση να μελετήσουν προσεχτικά όλο το θέμα, να γίνει σωστή και όμορφη δουλειά.
Αγαπητοί φίλοι εσείς τη νομίζετε, αξίζει ο κόπος;;;;
Το αξίζουν οι πρόγονοι μας;;;;;;;;;;;;;
Με λίγοι φαντασία, εποικοδομητική εργασία,αυτή η γιορτή μπορεί να εξελίχθη ως το μεγαλύτερο γεγονός στο Ελληνικό ημερολόγιο. Θα είναι δυνατό να προβάλουμε στον απανταχού γης Ελληνισμό,με λεπτομερείς όλα τα εγκλήματα που έπραξαν οι χριστιανοί και ο χριστιανισμός εις βάρος των Ελλήνων και τον "Ελληνικό Πολιτισμό"
ΣΗΝΕΧΕΙΑ - Τους αξιζει τους προγονους μας;
Ευχαριστώ όλους τούς φίλους του φ/μπ. που υποστήριξαν και εκφράστηκαν με καλά λόγια για το θέμα "ΤΟΥΣ ΑΞΊΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ".Καλή μου φίλοι για να επιτύχουμε τον σκοπό μας πρέπει από κάπου να ξεκινήσουμε με συλλογική δουλειά και δράση. Πρέπει να προετοιμάσουμε με υλικό (ύμνους,προσευχές και ότι άλλο χρειαζόμαστε γραπτός)για κάποιες σημαντικές τελετές, όπως π.χ.την τελετή του γάμου,την ονοματοδοσία κλπ.σε καθημερινή βάση. Ώστε π.χ. όταν κάποιος θέλει να παντρευτεί, απλά κάνει τον πολιτικό γάμο για νόμιμη κάλυψη και μετά με τους δικούς του ανθρώπους, εφόσον έχει γραπτός στα νέο - ελληνικά την τελετή του γάμου,μπορεί να εκτέλεση μιαν λαμπρή Ελληνική τελετή στο σπίτι του,σε μία αίθουσα η σε ένα πάρκο!!!Αυτό μπορεί να γίνει για όποια άλλη τελετή που κάποιος θέλει να πραγματοποίηση,αρκεί να είναι εφοδιασμένος με το κατάλληλο γραπτός κείμενο που χρειάζεται.Το ίδιο μπορούν οι φίλοι μας να κατορθώσουν για οποιαδήποτε δική μας εορτή εάν υπάρχει το κατάλληλο υλικό "γραπτός" στα χέρια τους.Εάν κατορθώσουμε να ετοιμάσουμε όλο το υλικό που χρειάζεται για της 30 ποιό σημαντικές τελετές και γιορτές και το μοιράσουμε γραπτός με ένα βιβλίο η από το διαδηχτει σε όλους τους ενδιαφερόμενους σιγά σιγά όλο και ποιο πολύ δική μας άνθρωποι θα αρχίσουν από μόνοι τους να οργανώνουν και να εκτελούν αυτές της γιορτές και τελετές!!! Έτσι σιγά σιγά γίνονται οι ομάδες δράσης και σιγά σιγά οργανώνονται σε κανονικές οργανωμένες κοινότητες!!!και αρχινάμε με πράξεις, όχι μόνο με λόγια να ζούμε την θρησκεία μας και τον Ελληνικό πολιτισμό μας. Όπως προανέφερα για να μπορούν αυτά να γίνουν πραγματικότητα, πρέπει να εφοδιαστούμε με γραπτό υλικό, τελειωμένο με όλους τους ύμνους και ότι άλλα κείμενα χρειάζονται. Χρειαζόμαστε την βοήθεια από μορφωμένους ανθρώπους,π.χ. φιλολόγους και άλλους.Να διαλέξουμε αυτές της ποιο σημαντικές γιορτές και τελετές που θέλουμε, και όλοι μαζί να στρωθούμε στη δουλειά.Είμαι απόλυτα σίγουρος πώς όλοι μπορούμε κάτι να συντάξουμε και να προσφέρουμε για τον κοινό μας αγώνα!!!
Για περισσότερες πληροφορίες πληκτρολογείστε: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ η πληκτρολογείστε το blog: ELLINIKOTITA ELLINISMOS HELLENISM GREECE
Τέτοια βαρβαρότητα που λίγοι λαοί έχουν αντιμετωπίσει στην ιστορία τους.
Η πρόγονοι μας ηρωικά αντιστάθηκαν στον κατακτητή και τον εκβιασμό του να εγκαταλείψουν την πατρώα θρησκεία τους, των πολιτισμό τους και το "Ελληνικό Πνεύμα".
Περίπου 20 με 30 εκατομμύρια Ελληνες στα 1000 χρόνια αυτά δολοφονήθηκαν από τους χριστιανούς, επειδή δεν δέχτηκαν να αλλάξουν την θρησκεία τους, δηλαδή να γίνουν χριστιανοί και δούλοι - την - ολοκληρωμένη καταστροφή την γνωρίζομαι όλοι –
Μετά, το 1453 μ.Χ. άρχισε η μεγάλη κατάκτηση (400 χρόνια σκλαβιά) από τους Τούρκους με της γνωστές συνέπειες – βασανιστηρία, διωγμούς και γενοκτονίες –
Το 1821 άρχισε η επανάσταση για την ελευθερία της πατρίδας και την αναγεννήσει του Ελληνικού Εθνος.
Αγαπητοί φίλοι πιστεύω πώς είναι ιερό μας καθήκον να τιμηθούν όλοι οι πρόγονοι μας που θυσίασαν τα πάντα, με μιά λαμπρή εορτή που θα κρατά μία εβδομάδα. Μία δική μας «μεγάλη εβδομαδα» ;;;;; που θα θυμόμαστε,θα τιμάμε και θα μνημονεύουμε τους προγόνους μας και της θυσίες τους.
Δηλαδή στους ναούς μας τα βράδια να γίνονται θρησκευτικές τελετές περίπου μία ώρα διαρκείας για μία (7 μέρες) εβδομαδα. Σε αυτές της τελετές θα αναφέρονται τα διάφορα γεγονότα με μια ιστορική σηρά. Με της καταληλές προσευχές, ύμνους και ότι άλω χρειαζεται.
Να μπορούμε εκείνη την εβδομάδα να ζήσουμε όλα αυτά που συνέβησαν στους προγόνους μας και την πατρίδα μας. Να ζήσουμε τον πόνο και την μαρτηρία τους!!!
Την 6τη μέρα η τελετή να αρχίσει στις 11 μ.μ. και να κράτησή 90 λεπτά. Δηλαδή στης 12 μ.μ. επίσημα τελειώνη το πένθος και την έβδομη (7η) μέρα ένα λεπτό π.μ. αρχίζει η δοξολογία χαράς (30 λεπτά). Εκφράζονται ύμνοι και λόγια για την αρχή της επανάστασής για την ελευθερία της πατρίδας και του Ελληνικού λαού και για την αναγέννηση του «Ελληνικού Εθνους».
Η εβδομη (7Η ) μέρα να είναι η συμβολική μέρα του ξεκίνημά της επαναστασης, δηλαδή 25η Μαρτίου.
Κάποια παράδοση θα πρέπει να δημιουργηθεί για αυτή την μεγάλη εορτή. Μία εβδομάδα νηστείας ως συμβολική θυσία από εμάς ως τιμή προς τους προγόνους μας;;;;
Ζητάμε πρότασής από όλους τους φίλους!!!
Από της 25η Μαρτίου όταν συναντιόμαστε να χαιρετάμε ο ένας τον άλλον για 30 μέρες με το σύνθημα: η πατρίδα αναστήθει! και η απάντηση, να είναι, αληθώς αναστηθει! ;;;;;;;;
Ζητάμε προτάσεις από όλους τους φίλους!!!
Τη άλλα έθιμα μπορούν να δημιουργηθούν για αυτήν την εορτή;;;;;;;;
Ζητάμε προτάσεις από όλους τους φίλους!!!!
Αυτή την εορτή πως να την ονομάσουμε;;;;;;
Μεγάλη εβδομάδα – τα πάθη των Ελλήνων - ;;;;;;;;;;;;;;;
Ζητάμε προτάσεις από όλους τους φίλους!!!
Για να γίνουν όλα αυτά τα πράγματα, χρειάζεται πολύ δουλειά!
Χρειάζονται άνθρωποι με ιστορική γνώση να μελετήσουν προσεχτικά όλο το θέμα, να γίνει σωστή και όμορφη δουλειά.
Αγαπητοί φίλοι εσείς τη νομίζετε, αξίζει ο κόπος;;;;
Το αξίζουν οι πρόγονοι μας;;;;;;;;;;;;;
Με λίγοι φαντασία, εποικοδομητική εργασία,αυτή η γιορτή μπορεί να εξελίχθη ως το μεγαλύτερο γεγονός στο Ελληνικό ημερολόγιο. Θα είναι δυνατό να προβάλουμε στον απανταχού γης Ελληνισμό,με λεπτομερείς όλα τα εγκλήματα που έπραξαν οι χριστιανοί και ο χριστιανισμός εις βάρος των Ελλήνων και τον "Ελληνικό Πολιτισμό"
ΣΗΝΕΧΕΙΑ - Τους αξιζει τους προγονους μας;
Ευχαριστώ όλους τούς φίλους του φ/μπ. που υποστήριξαν και εκφράστηκαν με καλά λόγια για το θέμα "ΤΟΥΣ ΑΞΊΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ".Καλή μου φίλοι για να επιτύχουμε τον σκοπό μας πρέπει από κάπου να ξεκινήσουμε με συλλογική δουλειά και δράση. Πρέπει να προετοιμάσουμε με υλικό (ύμνους,προσευχές και ότι άλλο χρειαζόμαστε γραπτός)για κάποιες σημαντικές τελετές, όπως π.χ.την τελετή του γάμου,την ονοματοδοσία κλπ.σε καθημερινή βάση. Ώστε π.χ. όταν κάποιος θέλει να παντρευτεί, απλά κάνει τον πολιτικό γάμο για νόμιμη κάλυψη και μετά με τους δικούς του ανθρώπους, εφόσον έχει γραπτός στα νέο - ελληνικά την τελετή του γάμου,μπορεί να εκτέλεση μιαν λαμπρή Ελληνική τελετή στο σπίτι του,σε μία αίθουσα η σε ένα πάρκο!!!Αυτό μπορεί να γίνει για όποια άλλη τελετή που κάποιος θέλει να πραγματοποίηση,αρκεί να είναι εφοδιασμένος με το κατάλληλο γραπτός κείμενο που χρειάζεται.Το ίδιο μπορούν οι φίλοι μας να κατορθώσουν για οποιαδήποτε δική μας εορτή εάν υπάρχει το κατάλληλο υλικό "γραπτός" στα χέρια τους.Εάν κατορθώσουμε να ετοιμάσουμε όλο το υλικό που χρειάζεται για της 30 ποιό σημαντικές τελετές και γιορτές και το μοιράσουμε γραπτός με ένα βιβλίο η από το διαδηχτει σε όλους τους ενδιαφερόμενους σιγά σιγά όλο και ποιο πολύ δική μας άνθρωποι θα αρχίσουν από μόνοι τους να οργανώνουν και να εκτελούν αυτές της γιορτές και τελετές!!! Έτσι σιγά σιγά γίνονται οι ομάδες δράσης και σιγά σιγά οργανώνονται σε κανονικές οργανωμένες κοινότητες!!!και αρχινάμε με πράξεις, όχι μόνο με λόγια να ζούμε την θρησκεία μας και τον Ελληνικό πολιτισμό μας. Όπως προανέφερα για να μπορούν αυτά να γίνουν πραγματικότητα, πρέπει να εφοδιαστούμε με γραπτό υλικό, τελειωμένο με όλους τους ύμνους και ότι άλλα κείμενα χρειάζονται. Χρειαζόμαστε την βοήθεια από μορφωμένους ανθρώπους,π.χ. φιλολόγους και άλλους.Να διαλέξουμε αυτές της ποιο σημαντικές γιορτές και τελετές που θέλουμε, και όλοι μαζί να στρωθούμε στη δουλειά.Είμαι απόλυτα σίγουρος πώς όλοι μπορούμε κάτι να συντάξουμε και να προσφέρουμε για τον κοινό μας αγώνα!!!
Για περισσότερες πληροφορίες πληκτρολογείστε: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ η πληκτρολογείστε το blog: ELLINIKOTITA ELLINISMOS HELLENISM GREECE
*** Προσεχώς δραχμή… :
Τελείωσε λοιπόν το PSI+ την Πέμπτη το βράδυ 8 Μαρτίου με κυβερνητικούς διθυράμβους για πρωτοφανή επιτυχία που θα οδηγήσει σε σύντομο χρονικό διάστημα νομοτελειακά στο τέλος της κρίσης κ.λ.π.
Είναι όμως έτσι;
Ή για μία ακόμα φορά ζούμε το ίδιο έργο που ζήσαμε πολλές φορές στο παρελθόν; Δηλαδή τους κυβερνητικούς που πανηγύριζαν αλλά μετά από ένα μικρό χρονικό διάστημα να παραδέχονται ότι έκαναν λάθος και να μας ζητάνε καινούργιες θυσίες.
Κατ’ αρχάς πρέπει να τονίσουμε το εξής: Η αναδιοργάνωση χρέους είναι η κόκκινη γραμμή για όσους αντιμετωπίζουν κρίση χρέους και δανεισμού. Όταν αποφασίζεις και υλοποιείς αναδιοργάνωση χρέους πρέπει να είσαι σίγουρος ότι μετά θα ακολουθήσεις ανοδική πορεία. Δεν έχεις δηλαδή αλλά βήματα προς τα πίσω. Αν χάσεις την ευκαιρία της αναδιοργάνωσης του χρέους σε περιμένει η πιο σκληρή, η πιο απάνθρωπη, η πιο βάρβαρη χρεοκοπία.
Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο και δεν ασχοληθήκαμε επί μακρόν και αναλυτικά με την υλοποίηση του PSI+ στο στάδιο του σχεδιασμού και της εφαρμογής του. Καταθέσαμε τις γενικές απόψεις μας, υιοθετήσαμε και τις απόψεις του υπουργείου για το όριο συμμετοχής (μεγαλύτερη του 75%) των ιδιωτών στο PSI+ προκειμένου να μην θεωρηθεί πιστωτικό γεγονός (credit event) η ενεργοποίηση των ρητρών συλλογικής δράσης (cac’ s). Το έχουμε πει και θα το ξαναπούμε. Με τους νέο-φιλελεύθερους δεν είναι να παίζει κανείς. Είναι ικανοί να σου φορτώσουν την αποτυχία τους γιατί τους στραβοκοίταξες.
Τώρα όμως που τελείωσαν όλα θα πάρουμε θέση βάσει των πραγματικών δεδομένων.
1. Το PSI+ βάσει της συμφωνίας της 26ης-27ης Οκτωβρίου ήταν μία πρόταση εθελοντικής ανταλλαγής ομολόγων μεταξύ ιδιωτών πιστωτών-ομολογιούχων και ελληνικού κράτους. Ήταν δηλαδή μία «φιλική» αναδιοργάνωση χρέους. Στόχος η μείωση του χρέους κατά περίπου 100 δις ευρώ με εθελοντική συμφωνία των πιστωτών.
2. Η μείωση του χρέους μπορεί μεν να φτάσει κοντά στο επιθυμητό στόχο (105 δις ευρώ) αν δεχθούν να ενταχθούν έως 23 Μαρτίου Ομολογιούχοι που κατέχουν ομόλογα ύψους περίπου 30 δις ευρώ τα οποία δεν διέπονται από Ελληνικό Δίκαιο. Ταυτόχρονα όμως τα δάνεια που πρέπει να πάρει το Ελληνικό Κράτος προκειμένου να στηρίξει τα ασφαλιστικά ταμεία και την επανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος είναι περίπου της τάξης των 40 δις ευρώ και λογικά θα πρέπει να αφαιρεθούν από την προσδοκώμενη λόγω PSI+ μείωση του χρέους. Σε πάρα πολύ απλά μαθηματικά: 100 δις ευρώ - 40 δις ευρώ = 60 δις ευρώ. Δηλαδή για 2 ολόκληρα χρόνια η παγκόσμια οικονομία αναστατώθηκε, ο ελληνικός λαός μάτωσε και πόνεσε για να «κουρευτεί» το Δημόσιο Χρέος κατά περίπου 60 δις ευρώ «καθαρά». Ήτοι καθαρό κέρδος από το 2015 και έως το 2042 περίπου 3 δις ευρώ ετησίως από πληρωμές τόκων.
3. Η συμφωνία τελικά δεν ήταν εθελοντική αφού ο ISDA θεώρησε την ενεργοποίηση των cac’ s επί των ομολόγων που διέπονται από το Ελληνικό Δίκαιο πιστωτικό γεγονός (credit event). Η στήλη είχε υιοθετήσει την θέση του Υπουργείου και των περισσότερων διεθνών αναλυτών που θεωρούσαν ότι η ενεργοποίηση των cac’ s δεν θα θεωρούνταν πιστωτικό γεγονός (credit event) από το ISDA αν η συμμετοχή ήταν μεγαλύτερη του 75% σε κάθε έκδοση ομολόγων.
Τα πραγματικά δεδομένα λοιπόν είναι τα εξής:
Η Χώρα χρεοκόπησε επισήμως και με την βούλα του ISDA για να κουρευτεί ένα μικρό μόνο μέρος του χρέους, αφού σε «καθαρή» θέση το χρέος μειώνεται περίπου κατά 60 δις ευρώ. Οι επιπτώσεις από αυτήν την χρεοκοπία δεν είναι δυνατόν να...
Η στήλη από τις 31 Αυγούστου 2011 στο άρθρο με τίτλο: «Σύντροφοι γράψτε το για να τοθυμάστε. Η ύφεση εφέτος θα είναι μεγαλύτερη από 7%» είχε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. Τελικά και πάλι τα επίσημα στοιχεία την επιβεβαίωσαν αφού η ύφεση το Δ΄ τρίμηνο του 2011 έτρεξε με 7,5%.
Όποιος λοιπόν πιστεύει ότι η Ελληνική Οικονομία -έστω και αν βγει από τον κύκλο της ύφεσης το Β΄ εξάμηνο του 2013 όπως πιστεύουν και διακηρύττουν οι κυβερνητικοί- θα μπορεί από το 2015 να εξυπηρετεί χρέος περίπου 500 δις ευρώ, ήτοι να πληρώνει κάθε χρόνο περίπου 20 δις ευρώ για τόκους, είναι πολύ μακριά νυχτωμένος.
Οι αριθμοί και τα πραγματικά γεγονότα δίνουν την απάντηση. Η μεγάλη ευκαιρία της αναδιοργάνωσης του Χρέους χάθηκε στο οικονομικό πεδίο και η χώρα θεωρείται χρεοκοπημένη στο θεσμικό. Μας μένει μόνο μία ακόμα ευκαιρία η οποία μάλλον στο θεωρητικό πεδίο πρέπει να αναζητηθεί: Η αναδιοργάνωση του Χρέους που βρίσκεται υπό Αγγλικό Δίκαιο (περίπου 70 δις ευρώ) και των δανείων της Τρόικα (περίπου 70 δις ευρώ) μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Διαφορετικά η εξέλιξη είναι προδιαγεγραμμένη από τα ίδια τα γεγονότα και την δυναμική των δημοσιονομικών μεγεθών.
Προσεχώς δραχμή!
~** ** Πως οι "ξεφτυλισμένοι" γίνονται πλέον "ξοφλημένοι" .... :
Έχει και τα καλά του το Μνημόνιο. Καταπίνει πολιτικούς, τους απαξιώνει σε χρόνο dt.
Ευλογία είναι αυτό. Δείτε για παράδειγμα πόσα χρόνια έσερνε ο Καρατζαφέρης τον λαικισμό του από κανάλα σε κανάλα. Χρειάσθηκαν κάτι μήνες συγκυβέρνησης για να απαξιωθεί εντελώς, να ξεφουσκώσει, ένας παραγινωμένος πολιτικός πελτές.
Το φαινόμενο Καρατζαφέρη δείχνει βέβαια και τον πολιτική μαλθακότητα στην ....... >>>>>>>>>
οποία βούλιαζε για χρόνια η κοινωνία μας. Παρακολουθούσαμε αποχαυνωμένοι έναν ρήτορα, εκ του προχείρου, ο οποίος είχε μαζέψει δίπλα του ένα τσούρμο πολιτικούς τυχοδιώκτες να κερδίζει διαρκώς έδαφος και παρουσία στη βουλή.
Είχαμε φθάσει σαν πολίτες σε τέτοια προσωπική σύγχυση που δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε το αυτονόητο. Τους καιροσκόπους, τους πολιτικάντηδες, εκείνους που γυαλίζει το μάτι τους για αρπαχτή. Και τέτοιοι δυστυχώς υπάρχουν σ’ όλα τα κόμματα-όχι μόνο στο ΛΑΟΣ.
Μόνο που όλους αυτούς εμείς τους στείλαμε στη βουλή. Εγώ κι εσύ που σήμερα τους λοιδορούμε. Εμείς, οι πολίτες, δεν είχαμε την ωριμότητα να επιλέξουμε με σοβαρότητα τους εκπροσώπους μας. Στείλαμε στη βουλή έναν απίστευτο συρφετό, δίχως αξιολόγηση, δίχως κριτήρια: από cover girls έως συνδαιτημόνες τοκογλύφων και από αχυρανθρώπους της σκοτεινής διαπλοκής έως μέντιουμ, αστρολόγους και σεξολόγους.
Στείλαμε ανθρώπους που εγκατέλειπαν στις κρίσιμες ψηφοφορίες τα έδρανα της βουλής και με την ίδια ευκολία πουλούσαν την ψήφο τους σε συμφέροντα πάσης φύσεως.
Την γύμνια αυτού του πολιτικού πληρώματος έρχεται να αναδείξει βίαια η κρίση, η ανέχεια, το οικονομικό τέλμα. Μαζί και τη γύμνια της προσωπικότητας καθενός από μας.
Αρκεί να καθίσει κανείς σε πολυσύχναστα μέρη και να κόβει φάτσες. Να δει έναν έναν ξεχωριστά τους περαστικούς. Σπάνια θα περάσει από μπροστά σου μια έξυπνη φάτσα, ένα σπιρτόζικο βλέμμα. Οι περισσότεροι παραμιλάνε ενώ από τους υπόλοιπους η ανοησία ξεχειλίζει. Ρατσιστικό ακούγεται αυτό. Μόνο που είναι ο δικός τους ρατσισμός, ο ρατσισμός της ηλιθιότητας που πληρώνουμε όλοι: Η ψήφος τους μετράει το ίδιο όσο και η δική σου στη κάλπη.
Αφήσαμε για το τέλος την ανεκδιήγητη Παπαρήγα. Χρειάσθηκε το Κίνημα της Πατάτας για να ξεγυμνώσει τον προσωπικό της σταλινισμό, την ανεπάρκειά της, το μίσος για οτιδήποτε δεν ελέγχει η ίδια, για ότι την ξεπερνάει.
Η γαντζωμένη την εξουσία Παπαρήγα, ο βερμπαλιστής Καρατζαφέρης, ο ολίγιστος Παπανδρέου, είναι οι πρώτοι πολιτικοί αρχηγοί που βγήκαν εκτός λειτουργίας εξαιτίας του Μνημονίου. Ακολουθούν με φόρα οι Σαμαράς και ο (μάλλον) τελειωμένος Βενιζέλος.
Και έπεται συνέχεια…
**** Δευτέρα, 12 Μαρτίου 2012
Είναι κομμουνιστές... είναι δεξιοί... φάτε τους ! ! !
Νέα πρωτοφανής επίθεση Σαμαρά από το βήμα της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ στην Αριστερά ! ! !
Φυλλοροεί και ονειρεύεται Δεκεμβριανά… πολώνοντας το πολιτικό κλίμα!!!
Μα δεν καταλαβαίνεις ότι ο λαός, αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί, ανένταχτοι, έχουμε το ίδιο πρόβλημα;
Είμαστε όλοι αντίθετοι με την πολιτική των μνημονίων και δεν πρόκειται να ξαναζήσουμε σκηνές όπως αυτή της φωτογραφίας από τα Δεκεμβριανά του 1944, τότε που η Αθήνα ήταν χωρισμένη στα δύο, με τα αδέρφια χωρισμένα και με τα όπλα στραμμένα από Έλληνες σε Έλληνες!!!
Είναι κομμουνιστής... φάτονε τον αλήτη... είναι δεξιός δοσίλογος κόφτου το λαιμό του κερατά… Αστυνομικός είναι… εκτελέστε τον στην Ούλεν...
Ο Ελληνικός λαός σήμερα είναι ενωμένος και όσοι Σαμαράδες επιχειρούν να τον διχάσουν γιατί δεν τους δίδαξε τίποτα η Ιστορία θα τους θέσει ο λαός στο περιθώριο…
Ο νοών νοείτω!!!
Φυλλοροεί και ονειρεύεται Δεκεμβριανά… πολώνοντας το πολιτικό κλίμα!!!
Μα δεν καταλαβαίνεις ότι ο λαός, αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί, ανένταχτοι, έχουμε το ίδιο πρόβλημα;
Είμαστε όλοι αντίθετοι με την πολιτική των μνημονίων και δεν πρόκειται να ξαναζήσουμε σκηνές όπως αυτή της φωτογραφίας από τα Δεκεμβριανά του 1944, τότε που η Αθήνα ήταν χωρισμένη στα δύο, με τα αδέρφια χωρισμένα και με τα όπλα στραμμένα από Έλληνες σε Έλληνες!!!
Είναι κομμουνιστής... φάτονε τον αλήτη... είναι δεξιός δοσίλογος κόφτου το λαιμό του κερατά… Αστυνομικός είναι… εκτελέστε τον στην Ούλεν...
Ο Ελληνικός λαός σήμερα είναι ενωμένος και όσοι Σαμαράδες επιχειρούν να τον διχάσουν γιατί δεν τους δίδαξε τίποτα η Ιστορία θα τους θέσει ο λαός στο περιθώριο…
Ο νοών νοείτω!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου