~
ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ...ΤΟ ΠΕΡΙΒΙΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΟΝΕΣ κ.α. :
Το Άγιο Όρος (επίσημα: Ιερά Κοινότης Αγίου Όρους ) είναι μια «Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία» εντός της Ελλάδας, (ίσως μοναδική στο κόσμο, με εξαίρεση την κοσμική Λάσα του Θιβέτ), στην χερσόνησο του Άθω της Χαλκιδικής στην Μακεδονία, που θεωρείται κέντρο του Ορθόδοξου μοναχισμού.
Θεωρείται από τα σημαντικότερα τμήματα όχι μόνο της Βαλκανικής, αλλά της Ευρώπης και της Ανατολικής Εκκλησίας λόγω της μεγάλης εθνικής, ιστορικής, θρησκευτικής, γραμματειακής και πολιτισμικής αξίας αυτού ως ακόμη και κέντρου διατήρησης και συντήρησης πλούσιου υλικού, έτσι ώστε να χαρακτηρίζεται "καταφύγιο" και "μουσείο" μοναδικού θησαυρού ελληνικής τέχνης και γραμμάτων.- Πηγή : Βιντιπαίδεια .-
~
Σκήτες Αγίου Όρους
Σκήτη Τιμ. Προδρόμου (Ιβήρων)
Η ελληνική σκήτη του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή ανήκει στην ιερή μονή Ιβήρων, είναι μια ώρα περπάτημα από το μοναστήρι στη δύση. Η σκήτη ιδρύθηκε το 1730 από έλληνες μοναχούς. Είναι μια ελληνική ιδιόρρυθμη σκήτη που αποτελείται από οκτώ καλύβες. Όλες εκτός από μια, που κατοικείται από έξι μοναχούς που ασχολούνται με την παραγωγή του θυμιάματος, είναι ερείπια. Το Κυριακόν χτίστηκε το 1779, τοιχογραφήθηκε το 1799 και είναι αφιερωμένο στον του Ιωάννη του Βαπτιστή. Η σκήτη έχει επίσης ένα σπίτι για τους φιλοξενούμενους και μια τραπεζαρία.
Νέα Σκήτη - Άγιος Σπυρίδων
Είναι εξάρτημα της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου. Βρίσκεται σε απόσταση 30 λεπτών από τη μονή. Αποτελείται από 28 καλύβες...
Ιερομόναχος Βενέδικτος
Ιερομόναχος της συνοδίας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου. Σκήτη Αγ. Δημητρίου (Λάκκου)
Ρουμάνικη σκήτη η οποία απέχει μιάμιση ώρα περπάτημα από την ιερά μονή Αγίου Παύλου, όπου ανήκει. Χτίστηκε σε ύψος 280 μ μεταξύ Μαρφόνου και Αντίαθον. Ιδρύθηκε στον 10ο αιώνα από μοναχούς της Μολδαβίας. Σήμερα αποτελείται από είκοσι πέντε καλύβες και κατοικείται από Ρουμάνους μοναχούς. Το Κυριακόν χτίστηκε μεταξύ 1898 και 1899 και αφιερώθηκε στον ιερό μάρτυρα Δημήτριο. Κοντά του βρίσκεται το αρχονταρίκι (σπίτι φιλοξενουμένων).
Σκήτη Αγίου Ανδρέου
Πολύ κοντά στις Καρυές, στον δρόμο που συνδέει τις Καρυές με την Δάφνη, μπορεί να βρει κανείς την Ρωσική σκήτη του Αγίου Ανδρέα, η οποία ανήκει στη μονή Βατοπεδίου. Είναι ένα τεράστιο κτήριο που ακολουθεί το αρχιτεκτονικό παράδειγμα των μοναστηριών του Άθους, δηλ. περιβάλλεται από ψηλά κτήρια που έχουν θέα προς την εσωτερική αυλή. Στο κέντρο της αυλής βρίσκεται η κύρια εκκλησία. Καλείται σκήτη επειδή σύμφωνα με την παράδοση του Όρους Άθως δεν είναι δυνατό να βρεθούν νέα μοναστήρια, εκτός από αυτά της βυζαντινής εποχής. Χτίστηκε με την χρηματοδότηση του ρωσικού Czars και πολλοί Ρώσοι μοναχοί έζησαν ασκητικά εδώ. Πράγματι, πριν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, η σκήτη κατοικήθηκε από περίπου 700 μοναχούς. Σήμερα πέντε έλληνες μοναχοί κατοικούν εδώ και έχουν την ευθύνη της αναβίωσης της σκήτης, της διατήρησης των εικόνων και της συντήρησης των εγκαταστάσεων. Η κεντρική εκκλησία της σκήτης αφιερώνεται στον Άγιο Ανδρέα. Χτίστηκε το 1867 σύμφωνα με το ύφος των μοναστηριών του Άθους. Είναι η μεγαλύτερη εκκλησία στο Άθως με 30 μ ύψος και 60 μ μήκος. Χρυσοί σταυροί εκτείνονται από τους θόλους του. Στο εσωτερικό της εκκλησίας φυλάσσονται τα λείψανα Αγίου Ανδρέα. Μπορεί κανείς επίσης να βρει στην σκήτη την ακαδημία του Άθους, ένα σχολείο γι' αυτούς που επιδιώκουν να γίνουν μοναχοί.
Σκήτη Κατουνάκια
Όχι μακριά, και σε υψηλότερο επίπεδο από τα Καρούλια, βρίσκει κανείς το ησυχαστήριο Κατουνάκια. Το τοπίο είναι εδώ πιο ήρεμο σε σχέση με αυτό στα Καρούλια. Οι 35 μοναχοί που κατοικούν εδώ ασχολούνται με την αγιογραφία και την ξυλογλυπτική. Το Κατουνάκια είναι κόσμος διάσημος χάρη στην ύπαρξη του σπιτιού Danieline της αγιογραφίας, που ιδρύθηκε από τον μοναχό Daniel όταν ήρθε εδώ για να ζήσει ασκητικά. Υπάρχουν επίσης ησυχαστήρια στην Βίγλα, στην Κερασιά και στον Άγιο Βασίλειο, όλα βρίσκονται σε μακρινές και δύσκολες για να φθάσει κανείς τοποθεσίες στα μεγαλύτερα ύψόμετρα του Άθους. Σκήτη Αγίας Αννας
Η Σκήτη της Θεοπρομήτορος Αγίας Άννης είναι η μεγαλύτερη και αρχαιότερη του Αγίου Όρους.
Εξαρτάται από την Μονή της Μεγίστης Λαύρας και έχει χαρακτηρισθεί ως το "Ιερό Βήμα" του παμμεγίστου Ιερού Ναού του Αθωνος όπως αποκαλείται η περιοχή της Αθωνικής ερήμου που αναπτύσσεται μεταξύ της Νέας Σκήτης έως τα Κατουνάκια και τα ¨φρικτά¨ Καρούλια.
Η ίδρυσή της τοποθετείται στον 14ο αιώνα από τον Όσιο Γερόντιο, τελευταίο Ηγούμενο της μονής των Βουλευτηρίων, η οποία ευρισκόμενη κοντά στη θάλασσα στο μέρος που βρίσκεται σήμερα το κελί του Αγίου Ελευθερίου, κατεστράφη εξ αιτίας των συχνών πειρατικών επιδρομών. Για τον λόγο αυτό οι μονάζοντες με επικεφαλής τον Όσιο Γερόντιο μεταφέρθηκαν στην κλιτή του βουνού, δημιουργώντας αρχικά καλύβες και κατόπιν Κελιά.
Είναι κτισμένη στην νοτιοδυτική πλευρά του Αθωνος πάνω σε απόκρημνη κατάφυτη πλαγιά με την υψηλότερη κτισμένη καλύβα να βρίσκεται σε υψόμετρο 450 μέτρων και την χαμηλότερη στο επίπεδο της θάλασσας.
Στο μέσω του οικισμού, σε υψόμετρο 320 μέτρων βρίσκεται το Κυριακό, δηλαδή ο κεντρικός μητροπολιτικός ναός της σκήτης, ιστορημένος με εξαίρετου τέχνης νωπογραφίες της Κρητικής Αγιογραφικής Σχολής και θησαυρισμένος με το αριστερό πόδι της Αγίας Αννης, της μητέρας της Παναγίας, που έφεραν μαζί τους μοναχοί που ήρθαν στην Σκήτη από την Παλαιστίνη.
Η Ι. Σκήτη της Αγίας Αννης είναι η μεγαλύτερη του Αγίου Όρους, μεγαλύτερη από τις περισσότερες Ι. Μονές από την άποψη των εγκαταβιούντων Μοναχών-αριθμούνται περί τους εβδομήντα - και αποτελείται από 52 καλύβες και 10 ξεροκάλυβα (καλύβες πού δεν υδρεύονται από νερά πηγής).
Εξ αυτών οι 51 κοσμούνται με το χαρακτηριστικό Σκητιώτικο Ναίδριο, κατοικούνται δε μόνον οι 35. Εξαιτίας του απόκρημνου του εδάφους όλες οι διαδρομές γίνονται από καλντερίμια, τα περισσότερα των οποίων παρουσιάζουν υψηλή επικινδυνότητα για ζώα και ανθρώπους, δεδομένου μάλιστα ότι το σύνολο των μεταφορών, ανθρώπων και αγαθών, επιτελείται με την βοήθεια ημιόνων. Σκήτη Θεοτόκου
Η ελληνική σκήτη του Ευαγγελισμού ανήκει στην ιερά μονή Ξενοφώντος. Ιδρύθηκε 1766 από τον ιερέα-μοναχό Sylvester και τους μοναχούς Εφραίμ και Αγάπιο. Σήμερα υπάρχουν είκοσι δύο καλύβες που κατοικούνται από δέκα Έλληνες μοναχούς που ασχολούνται με την καλλιέργεια και την παραγωγή του θυμιάματος. Ακολουθεί τον ιδιόρρυθμο τρόπο της μοναστικής ζωής. Το Κυριακόν χτίστηκε 1766 και τοιχογραφήθηκε τον ίδιο χρόνο. Αφιερώνεται Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Η σκήτη είναι ο τόπος αναπαύσεως των λειψάνων πολλών Αγίων, ενώ η βιβλιοθήκη της κρατά 360 τόμους χειρογράφων.
Σκήτη Αγ. Δημητρίου (Βατοπεδίου)
Η σκήτη του Αγίου Δημητρίου ανήκει στην ιερά μονή Βατοπεδίου. Βρίσκεται στα βουνά, και είναι μισή ώρα περπατήμα από το μοναστήρι. Έχει λειτουργήσει ως σκήτη από τον 18ο αιώνα. Είναι μια ελληνική ιδιόρρυθμη σκήτη και αποτελείται από 21 καλύβες, τα περισσότερα από τα οποία είναι ερείπια. Το Κυριακόν αφιερώνεται στον Άγιο Δημήτριο. Χτίστηκε στον 12ο αιώνα. Ανακαινίστηκε και αργότερα επεκτάθηκε και τοιχογραφήθηκε το 1755.
Σκήτη Αγ. Παντελεήμονος
Η σκήτη του Αγίου Παντελεήμονα ανήκει στην ιερά μονή Κουτλουμουσίου, από το οποίο είναι μισή ώρα περπατήμα μακριά. Ιδρύθηκε το 1785 από τον ιερέα-μοναχό Χαράλαμπο, στο ξηρό και άγονο έδαφος, στο μέρος όπου βρίσκονταν ένα παλαιότερο Κελί. Σήμερα η σκήτη είναι μια ελληνική ιδιόρρυθμη, που αποτελείται από 23 καλύβες που τακτοποιούνται ως συνοικισμός. Οι καλύβες είναι κατοικημένες από είκοσι μοναχούς που ασχολούνται με την καλλιέργεια και τα προϊόντα των χειροτεχνιών. Το Κυριακόν χτίστηκε το 1790 και αφιερώνεται στον Άγιο Παντελεήμων. Τοιχογραφήθηκε εν μέρει το 1868. Δίπλα στο Κυριακόν υπάρχει ένα καμπαναριό τριών ιστοριών, μια τραπεζαρία και ένα αρχονταρίκι (σπίτι φιλοξενουμένων). Σκήτη Καλύβες Αγ. Παύλου
Η νέα σκήτη ανήκει στην ιερά μονή Αγίου Παύλου. Βρίσκεται κοντά στη θάλασσα, μεταξύ της μονής Αγίου Παύλου και της σκήτης της Αγίας Άννης. Ιδρύθηκε τον 18ο αιώνα. Κοντά στη σκήτη έχουν βρεθεί πολλοί τάφοι, νομίσματα και άλλα χειροποίητα αντικείμενα. Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν την υπόθεση ότι κατά τη διάρκεια των αρχαίων χρόνων μια από τις πόλεις του Άθους υπήρχε εδώ. Σήμερα η νέα σκήτη είναι ελληνική και ακολουθεί τον ιδιόρρυθμο τρόπο της μοναστικής ζωής. Αποτελείται από είκοσι οχτώ καλύβες που κατοικούνται από 40 μοναχούς που ασχολούνται με αγιογραφία, ξυλογλυπτική και καλλιέργεια. Η βιβλιοθήκη της σκήτης φυλάσσει 200 χειρόγραφα και 500 παλαιά τυπωμένα βιβλία. Σκήτη Προφήτη Ηλία
Η κοινόβια σκήτη του Προφήτη Ηλία κατοικείται από 12 έλληνες μοναχούς από τη μονή του Παντοκράτωρ. Προτού χτιστεί η σκήτη, κοντά στη μονή υπήρξαν μερικά κελιά των ησυχαστών μοναχών. Το 1757 ο Ουκρανός μοναχός Paisij Welitschowskij με πολλούς Μολδαβούς και Ουκρανούς μοναχούς εγκατέστησε. Τα κελιά εξελίχθηκαν τελικά στη ρωσική σκήτη του προφήτη Ηλία το 1839. Έως το 1903 η σκήτη, με την υποστήριξη και την χρηματοδότηση από τα ρωσικά czars, αναπτύχθηκε σε ένα μεγάλο κτήριο και μια τεράστια, εντυπωσιακή εκκλησία. Το Καθολικόν (κεντρική εκκλησία) εγκαινιάστηκε το 1903. Αφιερώνεται στον προφήτη Ηλία, στην Αγία Αλεξάνδρα και στον Απόστολο Ανδρέα. Η εσωτερική διακόσμησή της είναι πλούσια, εντούτοις δεν έχει καμία νωπογραφία. Η σκήτη φυλάσσει ανεκτίμητα αντικειμένα λατρείας και έχει επίσης μια αρκετά πλούσια βιβλιοθήκη. Σκήτη Αγίας Τριάδας
H σκήτη Καυσοκαλύβια ανήκει στην ιερά μονή Μεγίστης Λαύρας. Βρίσκεται σε απότομη, βραχώδη τοποθεσία κοντά στη ακτή. Ιδρύθηκε τον 18ο αιώνα από τον μοναχό Ακάκιο. Απόκτησε το όνομά του από τον μοναχό Μάξιμο, ο οποίος έζησε εδώ κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα. Ο Μάξιμος κάθε φορά που έχτιζε μια καλύβα, έβλεπε άλλους να προετοιμάζονται να ζήσουν κοντά σ' αυτόν, την έκαιγε και έφευγε. Αυτή η σκήτη ήταν ο οίκος του οικουμενικού πατριάρχη Ιωακείμ του τρίτου κατά τη διάρκεια του εξορίας του. Είναι μια ελληνική ιδιόρρυθμη σκήτη που αποτελείται από σαράντα καλύβες. Κατοικείται από 35 μοναχούς που ασχολούνται με αγιογραφία, την ξυλογλυπτική, τη μικροσκοπική τέχνη και την παραγωγή θυμιάματος. Το Κυριακόν αφιερώνεται στη Αγία Τριάδα, χτίστηκε το 1745 και τοιχογραφήθηκε τον ίδιο χρόνο. Ο νάρθηκας του προστέθηκε το 1804 και τοιχογραφήθηκε το 1820. Στη βιβλιοθήκη της σκήτης φυλάσσονται πολλά τυπωμένα βιβλία, εικόνες, σταυροί, άμφια και λείψανα των Αγίων. Σκήτη Τα Καρούλια
Ονομαστά ασκηταριά είναι τα Καρούλια, σπηλιές κρεμασμένες στους νότιους εξαιρετικά άγριους θαλασσόβραχους του Άθω, με τους πιο αυστηρούς ασκητές του ιερού βουνού. Σκήτη Τιμ. Προδρόμου (Λαυρεωτική)
Η ρουμάνικη σκήτη του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή ανήκει στην ιερά μονή Μεγίστης Λαύρας. Βρίσκεται μεταξύ των Καυσοκαλυβιών και της Μεγίστης Λαύρας, σε έναν βραχώδη και χαμηλό λόφο. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα ήταν ένα ελληνικό Κελί. Το 1857 πουλήθηκε στους δύο ρουμανικούς μοναχούς, Νεκτάριο και Niphon. Μετά από αυτό αναγνωρίστηκε ως σκήτη. Κατοικείται από 25 μοναχούς ρουμανικής καταγωγής και ακολουθεί την κοινόβια αρχή της μοναστικής ζωής. Η σκήτη ακολουθεί το αρχιτεκτονικό ύφος των μοναστηριών του Άθους, δηλ. τα κτήριά του διαμορφώνουν ένα ορθογώνιο που περιβάλλει μια αυλη. Στο κέντρο της αυλής υπάρχει το καθολικό (κεντρική εκκλησία, το οποίο αφιερώθηκε στη βάπτιση του Χριστού. Το Κυριακόν χτίστηκε το 1866 και αφιερώθηκε στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Μέσα σ' αυτήν την εκκλησία βρίσκεται η θαυμαστή εικόνα της Παναγίας που σύμφωνα με το μύθο δεν έγινε από χέρι ανθρώπου. Κάνεις μπορεί επίσης να βρεί εδώ τα λείψανα πολλών Αγίων. Στη βιβλιοθήκη του υπάρχουν 130 χειρόγραφα και 5000 τυπωμένα βιβλία, τα περισσότερα από αυτά στη ρουμανική γλώσσα.πηγη http://www.agiooros.net .-
~**
Στις ιδιόρρυθμες Μονές οι μεν μοναχοί ενδιαιτώνται μεμονομένα ο καθένας, τα δε των Μονών αυτών διέπει Επιτροπή και η Σύναξη των Προϊσταμένων.
Κατά ταύτα, των μεν κοινοβίων η Διοίκηση είναι σχεδόν μοναρχική αλλά μετά κοινοκτημοσύνης, των δε ιδιορρύθμων ολιγαρχική αριστοκρατική. Από τις 20 κυρίαρχες Μονές όλες σήμερα είναι κοινοβιακές. Ο δε αριθμός των 20 Μονών, ως ανεγνωρισμένες ανέκαθεν από την Εκκλησία και την Πολιτεία, δεν μπορούν ούτε να αυξηθούν αλλά ούτε και να ελαττωθούν. Των Μονών δε αυτών οι 17 είναι ελληνικές, 1 Σερβική, 1 Ρωσική, και 1 Βουλγαρική και αναλυτικότερα:
Το Άγιο Όρος συνίσταται από είκοσι ιερές, κυριαρχικές, βασιλικές, πατριαρχικές και σταυροπηγιακές μονές. Σύμφωνα με την ιεραρχική τάξη οι Ιερές Μονές του Αγίου Όρους, καλούμενες και Αθωνικές, είναι οι εξής (δες επίσης Ελληνικά μοναστήρια):
Η Μονή Σταυρονικήτα βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της χερσονήσου. Διακρίνονται το καθολικό της Μονής, η κορυφή του όρου Άθως και ο αρσανάς της Μονής Ιβήρων
** ANARTHSEIS ...
Η ελληνική σκήτη του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή ανήκει στην ιερή μονή Ιβήρων, είναι μια ώρα περπάτημα από το μοναστήρι στη δύση. Η σκήτη ιδρύθηκε το 1730 από έλληνες μοναχούς. Είναι μια ελληνική ιδιόρρυθμη σκήτη που αποτελείται από οκτώ καλύβες. Όλες εκτός από μια, που κατοικείται από έξι μοναχούς που ασχολούνται με την παραγωγή του θυμιάματος, είναι ερείπια. Το Κυριακόν χτίστηκε το 1779, τοιχογραφήθηκε το 1799 και είναι αφιερωμένο στον του Ιωάννη του Βαπτιστή. Η σκήτη έχει επίσης ένα σπίτι για τους φιλοξενούμενους και μια τραπεζαρία.
Νέα Σκήτη - Άγιος Σπυρίδων
Είναι εξάρτημα της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου. Βρίσκεται σε απόσταση 30 λεπτών από τη μονή. Αποτελείται από 28 καλύβες...
Ιερομόναχος Βενέδικτος
Ιερομόναχος της συνοδίας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου. Σκήτη Αγ. Δημητρίου (Λάκκου)
Ρουμάνικη σκήτη η οποία απέχει μιάμιση ώρα περπάτημα από την ιερά μονή Αγίου Παύλου, όπου ανήκει. Χτίστηκε σε ύψος 280 μ μεταξύ Μαρφόνου και Αντίαθον. Ιδρύθηκε στον 10ο αιώνα από μοναχούς της Μολδαβίας. Σήμερα αποτελείται από είκοσι πέντε καλύβες και κατοικείται από Ρουμάνους μοναχούς. Το Κυριακόν χτίστηκε μεταξύ 1898 και 1899 και αφιερώθηκε στον ιερό μάρτυρα Δημήτριο. Κοντά του βρίσκεται το αρχονταρίκι (σπίτι φιλοξενουμένων).
Σκήτη Αγίου Ανδρέου
Πολύ κοντά στις Καρυές, στον δρόμο που συνδέει τις Καρυές με την Δάφνη, μπορεί να βρει κανείς την Ρωσική σκήτη του Αγίου Ανδρέα, η οποία ανήκει στη μονή Βατοπεδίου. Είναι ένα τεράστιο κτήριο που ακολουθεί το αρχιτεκτονικό παράδειγμα των μοναστηριών του Άθους, δηλ. περιβάλλεται από ψηλά κτήρια που έχουν θέα προς την εσωτερική αυλή. Στο κέντρο της αυλής βρίσκεται η κύρια εκκλησία. Καλείται σκήτη επειδή σύμφωνα με την παράδοση του Όρους Άθως δεν είναι δυνατό να βρεθούν νέα μοναστήρια, εκτός από αυτά της βυζαντινής εποχής. Χτίστηκε με την χρηματοδότηση του ρωσικού Czars και πολλοί Ρώσοι μοναχοί έζησαν ασκητικά εδώ. Πράγματι, πριν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, η σκήτη κατοικήθηκε από περίπου 700 μοναχούς. Σήμερα πέντε έλληνες μοναχοί κατοικούν εδώ και έχουν την ευθύνη της αναβίωσης της σκήτης, της διατήρησης των εικόνων και της συντήρησης των εγκαταστάσεων. Η κεντρική εκκλησία της σκήτης αφιερώνεται στον Άγιο Ανδρέα. Χτίστηκε το 1867 σύμφωνα με το ύφος των μοναστηριών του Άθους. Είναι η μεγαλύτερη εκκλησία στο Άθως με 30 μ ύψος και 60 μ μήκος. Χρυσοί σταυροί εκτείνονται από τους θόλους του. Στο εσωτερικό της εκκλησίας φυλάσσονται τα λείψανα Αγίου Ανδρέα. Μπορεί κανείς επίσης να βρει στην σκήτη την ακαδημία του Άθους, ένα σχολείο γι' αυτούς που επιδιώκουν να γίνουν μοναχοί.
Σκήτη Κατουνάκια
Όχι μακριά, και σε υψηλότερο επίπεδο από τα Καρούλια, βρίσκει κανείς το ησυχαστήριο Κατουνάκια. Το τοπίο είναι εδώ πιο ήρεμο σε σχέση με αυτό στα Καρούλια. Οι 35 μοναχοί που κατοικούν εδώ ασχολούνται με την αγιογραφία και την ξυλογλυπτική. Το Κατουνάκια είναι κόσμος διάσημος χάρη στην ύπαρξη του σπιτιού Danieline της αγιογραφίας, που ιδρύθηκε από τον μοναχό Daniel όταν ήρθε εδώ για να ζήσει ασκητικά. Υπάρχουν επίσης ησυχαστήρια στην Βίγλα, στην Κερασιά και στον Άγιο Βασίλειο, όλα βρίσκονται σε μακρινές και δύσκολες για να φθάσει κανείς τοποθεσίες στα μεγαλύτερα ύψόμετρα του Άθους. Σκήτη Αγίας Αννας
Η Σκήτη της Θεοπρομήτορος Αγίας Άννης είναι η μεγαλύτερη και αρχαιότερη του Αγίου Όρους.
Εξαρτάται από την Μονή της Μεγίστης Λαύρας και έχει χαρακτηρισθεί ως το "Ιερό Βήμα" του παμμεγίστου Ιερού Ναού του Αθωνος όπως αποκαλείται η περιοχή της Αθωνικής ερήμου που αναπτύσσεται μεταξύ της Νέας Σκήτης έως τα Κατουνάκια και τα ¨φρικτά¨ Καρούλια.
Η ίδρυσή της τοποθετείται στον 14ο αιώνα από τον Όσιο Γερόντιο, τελευταίο Ηγούμενο της μονής των Βουλευτηρίων, η οποία ευρισκόμενη κοντά στη θάλασσα στο μέρος που βρίσκεται σήμερα το κελί του Αγίου Ελευθερίου, κατεστράφη εξ αιτίας των συχνών πειρατικών επιδρομών. Για τον λόγο αυτό οι μονάζοντες με επικεφαλής τον Όσιο Γερόντιο μεταφέρθηκαν στην κλιτή του βουνού, δημιουργώντας αρχικά καλύβες και κατόπιν Κελιά.
Είναι κτισμένη στην νοτιοδυτική πλευρά του Αθωνος πάνω σε απόκρημνη κατάφυτη πλαγιά με την υψηλότερη κτισμένη καλύβα να βρίσκεται σε υψόμετρο 450 μέτρων και την χαμηλότερη στο επίπεδο της θάλασσας.
Στο μέσω του οικισμού, σε υψόμετρο 320 μέτρων βρίσκεται το Κυριακό, δηλαδή ο κεντρικός μητροπολιτικός ναός της σκήτης, ιστορημένος με εξαίρετου τέχνης νωπογραφίες της Κρητικής Αγιογραφικής Σχολής και θησαυρισμένος με το αριστερό πόδι της Αγίας Αννης, της μητέρας της Παναγίας, που έφεραν μαζί τους μοναχοί που ήρθαν στην Σκήτη από την Παλαιστίνη.
Η Ι. Σκήτη της Αγίας Αννης είναι η μεγαλύτερη του Αγίου Όρους, μεγαλύτερη από τις περισσότερες Ι. Μονές από την άποψη των εγκαταβιούντων Μοναχών-αριθμούνται περί τους εβδομήντα - και αποτελείται από 52 καλύβες και 10 ξεροκάλυβα (καλύβες πού δεν υδρεύονται από νερά πηγής).
Εξ αυτών οι 51 κοσμούνται με το χαρακτηριστικό Σκητιώτικο Ναίδριο, κατοικούνται δε μόνον οι 35. Εξαιτίας του απόκρημνου του εδάφους όλες οι διαδρομές γίνονται από καλντερίμια, τα περισσότερα των οποίων παρουσιάζουν υψηλή επικινδυνότητα για ζώα και ανθρώπους, δεδομένου μάλιστα ότι το σύνολο των μεταφορών, ανθρώπων και αγαθών, επιτελείται με την βοήθεια ημιόνων. Σκήτη Θεοτόκου
Η ελληνική σκήτη του Ευαγγελισμού ανήκει στην ιερά μονή Ξενοφώντος. Ιδρύθηκε 1766 από τον ιερέα-μοναχό Sylvester και τους μοναχούς Εφραίμ και Αγάπιο. Σήμερα υπάρχουν είκοσι δύο καλύβες που κατοικούνται από δέκα Έλληνες μοναχούς που ασχολούνται με την καλλιέργεια και την παραγωγή του θυμιάματος. Ακολουθεί τον ιδιόρρυθμο τρόπο της μοναστικής ζωής. Το Κυριακόν χτίστηκε 1766 και τοιχογραφήθηκε τον ίδιο χρόνο. Αφιερώνεται Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Η σκήτη είναι ο τόπος αναπαύσεως των λειψάνων πολλών Αγίων, ενώ η βιβλιοθήκη της κρατά 360 τόμους χειρογράφων.
Σκήτη Αγ. Δημητρίου (Βατοπεδίου)
Η σκήτη του Αγίου Δημητρίου ανήκει στην ιερά μονή Βατοπεδίου. Βρίσκεται στα βουνά, και είναι μισή ώρα περπατήμα από το μοναστήρι. Έχει λειτουργήσει ως σκήτη από τον 18ο αιώνα. Είναι μια ελληνική ιδιόρρυθμη σκήτη και αποτελείται από 21 καλύβες, τα περισσότερα από τα οποία είναι ερείπια. Το Κυριακόν αφιερώνεται στον Άγιο Δημήτριο. Χτίστηκε στον 12ο αιώνα. Ανακαινίστηκε και αργότερα επεκτάθηκε και τοιχογραφήθηκε το 1755.
Σκήτη Αγ. Παντελεήμονος
Η σκήτη του Αγίου Παντελεήμονα ανήκει στην ιερά μονή Κουτλουμουσίου, από το οποίο είναι μισή ώρα περπατήμα μακριά. Ιδρύθηκε το 1785 από τον ιερέα-μοναχό Χαράλαμπο, στο ξηρό και άγονο έδαφος, στο μέρος όπου βρίσκονταν ένα παλαιότερο Κελί. Σήμερα η σκήτη είναι μια ελληνική ιδιόρρυθμη, που αποτελείται από 23 καλύβες που τακτοποιούνται ως συνοικισμός. Οι καλύβες είναι κατοικημένες από είκοσι μοναχούς που ασχολούνται με την καλλιέργεια και τα προϊόντα των χειροτεχνιών. Το Κυριακόν χτίστηκε το 1790 και αφιερώνεται στον Άγιο Παντελεήμων. Τοιχογραφήθηκε εν μέρει το 1868. Δίπλα στο Κυριακόν υπάρχει ένα καμπαναριό τριών ιστοριών, μια τραπεζαρία και ένα αρχονταρίκι (σπίτι φιλοξενουμένων). Σκήτη Καλύβες Αγ. Παύλου
Η νέα σκήτη ανήκει στην ιερά μονή Αγίου Παύλου. Βρίσκεται κοντά στη θάλασσα, μεταξύ της μονής Αγίου Παύλου και της σκήτης της Αγίας Άννης. Ιδρύθηκε τον 18ο αιώνα. Κοντά στη σκήτη έχουν βρεθεί πολλοί τάφοι, νομίσματα και άλλα χειροποίητα αντικείμενα. Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν την υπόθεση ότι κατά τη διάρκεια των αρχαίων χρόνων μια από τις πόλεις του Άθους υπήρχε εδώ. Σήμερα η νέα σκήτη είναι ελληνική και ακολουθεί τον ιδιόρρυθμο τρόπο της μοναστικής ζωής. Αποτελείται από είκοσι οχτώ καλύβες που κατοικούνται από 40 μοναχούς που ασχολούνται με αγιογραφία, ξυλογλυπτική και καλλιέργεια. Η βιβλιοθήκη της σκήτης φυλάσσει 200 χειρόγραφα και 500 παλαιά τυπωμένα βιβλία. Σκήτη Προφήτη Ηλία
Η κοινόβια σκήτη του Προφήτη Ηλία κατοικείται από 12 έλληνες μοναχούς από τη μονή του Παντοκράτωρ. Προτού χτιστεί η σκήτη, κοντά στη μονή υπήρξαν μερικά κελιά των ησυχαστών μοναχών. Το 1757 ο Ουκρανός μοναχός Paisij Welitschowskij με πολλούς Μολδαβούς και Ουκρανούς μοναχούς εγκατέστησε. Τα κελιά εξελίχθηκαν τελικά στη ρωσική σκήτη του προφήτη Ηλία το 1839. Έως το 1903 η σκήτη, με την υποστήριξη και την χρηματοδότηση από τα ρωσικά czars, αναπτύχθηκε σε ένα μεγάλο κτήριο και μια τεράστια, εντυπωσιακή εκκλησία. Το Καθολικόν (κεντρική εκκλησία) εγκαινιάστηκε το 1903. Αφιερώνεται στον προφήτη Ηλία, στην Αγία Αλεξάνδρα και στον Απόστολο Ανδρέα. Η εσωτερική διακόσμησή της είναι πλούσια, εντούτοις δεν έχει καμία νωπογραφία. Η σκήτη φυλάσσει ανεκτίμητα αντικειμένα λατρείας και έχει επίσης μια αρκετά πλούσια βιβλιοθήκη. Σκήτη Αγίας Τριάδας
H σκήτη Καυσοκαλύβια ανήκει στην ιερά μονή Μεγίστης Λαύρας. Βρίσκεται σε απότομη, βραχώδη τοποθεσία κοντά στη ακτή. Ιδρύθηκε τον 18ο αιώνα από τον μοναχό Ακάκιο. Απόκτησε το όνομά του από τον μοναχό Μάξιμο, ο οποίος έζησε εδώ κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα. Ο Μάξιμος κάθε φορά που έχτιζε μια καλύβα, έβλεπε άλλους να προετοιμάζονται να ζήσουν κοντά σ' αυτόν, την έκαιγε και έφευγε. Αυτή η σκήτη ήταν ο οίκος του οικουμενικού πατριάρχη Ιωακείμ του τρίτου κατά τη διάρκεια του εξορίας του. Είναι μια ελληνική ιδιόρρυθμη σκήτη που αποτελείται από σαράντα καλύβες. Κατοικείται από 35 μοναχούς που ασχολούνται με αγιογραφία, την ξυλογλυπτική, τη μικροσκοπική τέχνη και την παραγωγή θυμιάματος. Το Κυριακόν αφιερώνεται στη Αγία Τριάδα, χτίστηκε το 1745 και τοιχογραφήθηκε τον ίδιο χρόνο. Ο νάρθηκας του προστέθηκε το 1804 και τοιχογραφήθηκε το 1820. Στη βιβλιοθήκη της σκήτης φυλάσσονται πολλά τυπωμένα βιβλία, εικόνες, σταυροί, άμφια και λείψανα των Αγίων. Σκήτη Τα Καρούλια
Ονομαστά ασκηταριά είναι τα Καρούλια, σπηλιές κρεμασμένες στους νότιους εξαιρετικά άγριους θαλασσόβραχους του Άθω, με τους πιο αυστηρούς ασκητές του ιερού βουνού. Σκήτη Τιμ. Προδρόμου (Λαυρεωτική)
Η ρουμάνικη σκήτη του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή ανήκει στην ιερά μονή Μεγίστης Λαύρας. Βρίσκεται μεταξύ των Καυσοκαλυβιών και της Μεγίστης Λαύρας, σε έναν βραχώδη και χαμηλό λόφο. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα ήταν ένα ελληνικό Κελί. Το 1857 πουλήθηκε στους δύο ρουμανικούς μοναχούς, Νεκτάριο και Niphon. Μετά από αυτό αναγνωρίστηκε ως σκήτη. Κατοικείται από 25 μοναχούς ρουμανικής καταγωγής και ακολουθεί την κοινόβια αρχή της μοναστικής ζωής. Η σκήτη ακολουθεί το αρχιτεκτονικό ύφος των μοναστηριών του Άθους, δηλ. τα κτήριά του διαμορφώνουν ένα ορθογώνιο που περιβάλλει μια αυλη. Στο κέντρο της αυλής υπάρχει το καθολικό (κεντρική εκκλησία, το οποίο αφιερώθηκε στη βάπτιση του Χριστού. Το Κυριακόν χτίστηκε το 1866 και αφιερώθηκε στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Μέσα σ' αυτήν την εκκλησία βρίσκεται η θαυμαστή εικόνα της Παναγίας που σύμφωνα με το μύθο δεν έγινε από χέρι ανθρώπου. Κάνεις μπορεί επίσης να βρεί εδώ τα λείψανα πολλών Αγίων. Στη βιβλιοθήκη του υπάρχουν 130 χειρόγραφα και 5000 τυπωμένα βιβλία, τα περισσότερα από αυτά στη ρουμανική γλώσσα.πηγη http://www.agiooros.net .-
~**
Κατά ταύτα, των μεν κοινοβίων η Διοίκηση είναι σχεδόν μοναρχική αλλά μετά κοινοκτημοσύνης, των δε ιδιορρύθμων ολιγαρχική αριστοκρατική. Από τις 20 κυρίαρχες Μονές όλες σήμερα είναι κοινοβιακές. Ο δε αριθμός των 20 Μονών, ως ανεγνωρισμένες ανέκαθεν από την Εκκλησία και την Πολιτεία, δεν μπορούν ούτε να αυξηθούν αλλά ούτε και να ελαττωθούν. Των Μονών δε αυτών οι 17 είναι ελληνικές, 1 Σερβική, 1 Ρωσική, και 1 Βουλγαρική και αναλυτικότερα:
Το Άγιο Όρος συνίσταται από είκοσι ιερές, κυριαρχικές, βασιλικές, πατριαρχικές και σταυροπηγιακές μονές. Σύμφωνα με την ιεραρχική τάξη οι Ιερές Μονές του Αγίου Όρους, καλούμενες και Αθωνικές, είναι οι εξής (δες επίσης Ελληνικά μοναστήρια):
- Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας (963)
- Ιερά Μονή Βατοπεδίου (972)
- Ιερά Μονή Ιβήρων (976)
- Ιερά Μονή Χιλιανδαρίου ή Χελανδαρίου (1197, Σερβική)
- Ιερά Μονή Διονυσίου (1375)
- Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου (12ος αιώνας)
- Ιερά Μονή Παντοκράτορος (1363)
- Ιερά Μονή Ξηροποτάμου (11ος αιώνας)
- Ιερά Μονή Ζωγράφου (1270, Βουλγαρική)
- Ιερά Μονή Δοχειαρίου (11ος αιώνας)
- Ιερά Μονή Καρακάλλου (1070)
- Ιερά Μονή Φιλοθέου (992)
- Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας (ή Σιμωνόπετρα) (1363)
- Ιερά Μονή Αγίου Παύλου (11ος αιώνας)
- Ιερά Μονή Σταυρονικήτα (1542)
- Ιερά Μονή Ξενοφώντος (1070)
- Ιερά Μονή Γρηγορίου (14ος αιώνας)
- Ιερά Μονή Εσφιγμένου (11ος αιώνας)
- Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος (ή Ρωσικό) (από το 1169 παραχωρήθηκε στους Ρώσους) και η
- Ιερά Μονή Κωνσταμονίτου ή Κασταμονίτου (1086)
** ANARTHSEIS ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου